INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 lipca 2007 r. (data wpływu 19 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ulgi mieszkaniowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ulgi mieszkaniowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2004 r. nabył Pan wspólnie z siostrą tytułem darowizny lokal mieszkalny. W odniesieniu do części lokalu nabytej przez Pana została zastosowana ulga wynikająca z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W 2007 r. przedmiotowy lokal został podzielony na dwa odrębne lokale. Jednocześnie ustanowiona została notarialnie odrębna własność wydzielonych lokali. W dniu 29 marca 2007 r. został sprzedany mniejszy z wydzielonych lokali, oznaczony numerem 1A. W dalszym ciągu zamieszkuje Pan w drugim z wyodrębnionych lokali o numerze 1, który pozostaje przedmiotem współwłasności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przysługuje Panu w dalszym ciągu ulga wynikająca z art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zastosowana przy umowie darowizny...

Zdaniem wnioskodawcy spełnia on nadal warunki wymagane dla zastosowania ulgi wynikającej z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ wciąż zamieszkuje w większym lokalu powstałym z podziału nabytego w drodze darowizny lokalu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

W opisanym stanie faktycznym mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., w związku z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 222, poz. 1629), który traktuje, iż do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, stosuje się przepisy tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

Stosownie do art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym w drodze spadku lub darowizny – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nie przekraczającej 110m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Ulga ta może być zastosowana, zgodnie z ust. 1 tego artykułu, w przypadku nabycia:

1. w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej,
2. w drodze spadku przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej,
3. w drodze spadku przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, sprawujące przez co najmniej 2 lata opiekę nad spadkodawcą na podstawie umowy zawartej z nim przed organem gminy.

Natomiast, zgodnie z ust. 2 art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ulga przysługuje nabywcom, którzy łącznie spełniają następujące warunki:

1. są obywatelami polskimi lub mają miejsce stałego pobytu w Polsce,
2. nie są właścicielem innego budynku lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nim przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy,
3. nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego,
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu,
5. zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat:
a) od dnia złożenia zeznania podatkowego – jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku,
b) od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.

Jak wynika z powyższych uregulowań, jednym z warunków skorzystania z ulgi mieszkaniowej jest wymóg związany z faktycznym zamieszkiwaniem w nabytym budynku lub lokalu mieszkalnym przez okres co najmniej 5 lat od dnia określonego warunkiem cytowanego wyżej przepisu art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Analizując pojęcie „miejsce zamieszkania” należy podkreślić, iż przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia miejsca zamieszkania. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejsce, w którym ta osoba przebywa z zamiarem stałego pobytu. Do ustalenia zatem miejsca zamieszkania potrzebne są według tego przepisu dwa momenty: moment zewnętrzny, tj. faktyczne przebywanie i wewnętrzny, tj. zamiar stałego pobytu, które muszą występować łącznie.

Powyższe oznacza faktyczne przebywanie w tym lokalu mieszkalnym, który był przedmiotem nabycia w drodze umowy darowizny i został objęty ulgą mieszkaniową w momencie zawierania umowy darowizny. Należy przy tym zauważyć, iż unormowania art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie nakładają obowiązku utrzymywania tytułu prawnego do nabytego w drodze darowizny lokalu.

Poza tym, przepisy art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn należy odnieść zawsze do skonkretyzowanego przedmiotu umowy darowizny, tj w przedstawionym stanie faktycznym lokalu mieszkalnego objętego ulgą mieszkaniową i tylko zamieszkiwanie w tym konkretnym nabytym lokalu mieszkalnym jest spełnieniem warunków określonych dla ulgi mieszkaniowej.

Fakt, iż dokonał Pan podziału otrzymanego tytułem darowizny lokalu objętego ulgą, a następnie zbył jeden z wyodrębnionych lokali, zamieszkując nieprzerwanie w drugim z wyodrębnionych lokali, spowodował w konsekwencji utratę nabytej ulgi mieszkaniowej w części przypadającej na zbyty lokal. Zbycie wyodrębnionego lokalu spowodowało bowiem, iż nie spełnił Pan koniecznego warunku związanego z faktycznym zamieszkiwaniem w nabytym lokalu przez okres 5 lat.

Ustawodawca, określając w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn pięć warunków jakie musi spełniać podatnik do skorzystania z przedmiotowej ulgi jednoznacznie sprecyzował, że mają być one spełnione łącznie.

Wszelkie bowiem zwolnienia w prawie podatkowym są wyjątkiem od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, dlatego też wykładnia przepisów ustanawiających te zwolnienia musi być wykładnią ścisłą i enumeratywny katalog zwolnień przedmiotowych nie może być poprzez interpretację rozszerzany.

Reasumując, zajęte przez Pana stanowisko w przedstawionym stanie faktycznym, jest nieprawidłowe.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Pana do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.