P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art.216 §1 oraz art.14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu po zapoznaniu się z treścią wniosku z dnia 11 czerwca 2007r., nr ......... uzupełnionego pismem z dnia 04 lipca 2007r., nr ................, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Płatnika, dotyczącej zasad ustalania kosztów uzyskania przychodów od wynagrodzenia członków komisji rozwiązywania problemów alkoholowych stwierdza, iż stanowisko Jednostki jest nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie z art. 14a § 1 powołanej ustawy – Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pismem z dnia 11 czerwca 2007r. (wpływ w dniu 13 czerwca 2007r.), nr .............., uzupełnionym pismem z dnia 04 lipca 2007r., nr .................. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w X wystąpił o interpretację przepisów podatkowych dotyczących zasad ustalania kosztów uzyskania przychodów z tytułu osiągniętego wynagrodzenia przez członków komisji rozwiązywania problemów alkoholowych.

W myśl przepisów art.14a §2 Ordynacji podatkowej, składając wniosek, płatnik (...) jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz stanowiska w sprawie, co Jednostka wypełniła w treści wniosku.W złożonym wniosku Płatnik wyjaśnia, iż na podstawie art.4 (1) ust.3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007r. Nr 70 poz. 473), wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych (...), natomiast zgodnie z ust. 5 powołanego artykułu, zasady wynagradzania członków gminnych komisji do spraw rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych.

W przedstawionym stanowisku Jednostka stwierdziła, iż zgodnie z art. 22 ust.9 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułów określonych w art. 13 pkt 7 (przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania, należące do składu zarządu, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych) w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 powołanego artykułu. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza co następuje:

Stosownie do art. 4 (1) ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (jt. z 2007r. Dz. U. Nr 70, poz. 473 ze zm.) prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gmin. W świetle ust. 3 wójtowie (burmistrzowie, prezydenci miast) powołują gminne komisje rozwiązywania problemów alkoholowych. Natomiast ustęp 5 stanowi, iż zasady wynagradzania członków gminnych komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych.

Stosownie do art. 11a ust. 1 zamieszczonego w rozdziale 3 „Władze gminy” ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (tj. z 2001r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) wójt (burmistrz, prezydent miasta) jest organem gminy. Zgodnie z art. 9 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 13 pkt 6 ww. ustawy określone zostały przychody z działalności wykonywanej osobiście, za które uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem wynagrodzenia uzyskiwane przez członków Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych tj. komisji powoływanej przez organy władzy samorządowej, stanowią przychód z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w cytowanym powyżej art.13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jak wynika z powyższego koszty uzyskania przychodów z tytułu członkostwa w gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych winny być ustalone w oparciu o cytowany art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy, nie natomiast jak wskazano we wniosku – art. 22 ust.9 pkt 5. Ustosunkowując się zatem do wniesionego zapytania dotyczącego zasad ustalania kosztów uzyskania przychodów od wynagrodzenia członków komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, iż stanowisko Jednostki w powyższej kwestii jest nieprawidłowe.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Jednostkę w zapytaniu i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Płatnika. Jest natomiast wiążąca dla organu podatkowego i organu kontroli skarbowej właściwych dla płatnika i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5 art. 14b.

Na postanowienie niniejsze przysługuje zgodnie z art.14a § 4 w związku z art. 236 ustawy - Ordynacja podatkowa, zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Opolu, w terminie siedmiu dni od dnia następnego po dniu doręczenia niniejszego postanowienia stosownie do art. 236 § 2 Ordynacji podatkowej.