Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), z urzędu zmienia postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie z dnia 18.04.2005 r. znak: IUS-II/443/7/05/4 w sprawie interpretacji prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług stwierdzając, iż stanowisko podatnika zawarte we wniosku z dnia 28.01.2005 r. znak: NF-06/2005/01, uzupełnionym pismami: z dnia 21.02.2005r. znak: NF/2005/02/17 oraz z dnia 20.04.2005r. bez znaku:

- w kwestii przeliczenia kwot wykazanych w walucie obcej na fakturze korygującej, odnoszącej się do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe,

- w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

Pismem z dnia 28.01.2005 r., uzupełnionym pismami: z dnia 21.02.2005 r. i z dnia 20.04.2005 r., S. w R. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, formułując cztery pytania, na tle przedstawionych czterech stanów faktycznych. Pytanie oznaczone nr 4 dotyczy zasad rozliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT) w sytuacji uzyskania upustu potrasakcyjnego, udokumentowanego przez kontrahenta fakturą korygującą. Przedstawiając własne stanowisko jednostka wskazała, że w przypadku, gdy po dokonaniu dostawy unijny kontrahent udziela jej upustu i przysyła fakturę korygującą „in minus”, postępuje następująco:

„- przelicza kwoty wyrażone w walucie obcej na złote wg wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej z dnia wystawienia faktury korygującej,

- nalicza podatek VAT wg stawki krajowej i wystawia fakturę wewnętrzną korygującą,

- ujmuje fakturę korygującą w rejestrze zakupu i rejestrze sprzedaży jako korekta <> i wykazuje w deklaracji VAT-7 w miesiącu otrzymania faktury korygującej,

- ujmuje w kwartalnej informacji podsumowującej o wewnątrzwspólnotowych nabyciach <> u danego kontrahenta w tym samym okresie co deklaracja VAT-7.”

Postanowieniem z dnia 18.04.2005 r. znak: IUS-II/443/7/05/4, wydanym w trybie przepisów art. 14a § 1, § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku jednostki w części dotyczącej zasad rozliczania podatku VAT od uzyskanego od kontrahenta upustu przy WNT, uznał stanowisko jednostki za prawidłowe. Rozstrzygniecie to nie zostało przez stronę zaskarżone.

Oceniając prawidłowość wymienionego postanowienia, w trybie art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stwierdził, że nieprawidłowe jest stanowisko strony w kwestii zastosowania do przeliczenia na złote kwot wyrażonych w walucie obcej wykazanych na fakturze korygującej odnoszącej się do WNT, kursu tej waluty z dnia wystawienia faktury korygującej. Rozpatrując tę kwestię Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zważył, co następuje:

Zasady przeliczania kwot wykazanych na fakturach w walutach obcych zostały uregulowane postanowieniami § 37 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Stosownie do wskazanych regulacji, kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od towarów i usług przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. W przypadku, gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony. Jeżeli natomiast nie wystawiono faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z § 37 ust. 4 tegoż rozporządzenia, przepisy § 37 ust. 1-3 stosuje się odpowiednio m.in. do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią WNT. Stosując odpowiednio przytoczone przepisy § 37 ust.1-3 rozporządzenia, dla celów prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu WNT, mając na uwadze, iż termin wystawienia faktury przez unijnego kontrahenta określają odrębne przepisy poszczególnych państw członkowskich, zasady przeliczania wartości transakcji będących WNT, ustalania kursu waluty obcej należy powiązać z momentem powstania obowiązku podatkowego, który został określony przepisami art. 20 ust. 5-9 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Odnośnie WNT należałoby zatem co do zasady przyjąć regułę, iż właściwym dla przeliczeń kwot wyrażonych w walutach obcych na fakturach wystawionych przez unijnego dostawcę towarów jest bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na dzień wystawienia faktury, o ile dzień ten równocześnie jest datą powstania obowiązku podatkowego, a jeżeli na dzień powstania obowiązku podatkowego kurs ten nie został ogłoszony, do przeliczenia winno się zastosować kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony.

Wystawienie przez unijnego dostawcę towaru faktury korygującej tytułem udzielenia rabatu po dokonaniu transakcji, będącej WNT, stanowi dla nabywcy podstawę do sporządzenia wewnętrznej faktury korygującej waluty obcej wykazanej w fakturze pierwotnej. Takie stanowisko znajduje oparcie w przepisach § 37 rozporządzenia Ministra Finansów, z których wynika, jak wskazano wcześniej, że to moment wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż lub moment powstania obowiązku podatkowego determinują kurs waluty, według którego jest dokonywane przeliczenie. Późniejsze wystawienie faktury korygującej, która jedynie modyfikuje dane wykazane na fakturze pierwotnej, nie może mieć wpływu na zmianę zastosowanego uprzednio i prawidłowo przyjętego kursu przeliczenia waluty obcej.

Reasumując, stwierdza się: jeżeli podatnik otrzymał fakturę korygującą, odnoszącą się do WNT i faktura ta wykazuje kwoty wyrażone w walucie obcej, to – dla rozliczeń z tytułu podatku VAT – nie ma znaczenia kurs tej waluty z dnia wystawienia faktury korygującej.

Zaakceptowanie odmiennego stanowiska podatnika w tej kwestii przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego uzasadnia stwierdzenie, że zachodzą przesłanki określone przepisem art. 14 b§ 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, co skutkuje koniecznością zmiany postanowienia z dnia 18.04.2005 r. znak: IUS-II/443/7/05/4. Stąd też tut. organ orzekł jak w sentencji decyzji.