INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2007r. (data wpływu 2 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie szczególnej procedury dostawy towarów używanych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie szczególnej procedury dostawy towarów używanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się sprzedażą samochodów nowych i używanych. Zajmuje się również skupem i sprzedażą samochodów używanych. Samochody używane skupuje od:

- osób fizycznych – umową kupna – sprzedaży,
- oraz od podmiotów gospodarczych, będących czynnymi podatnikami VAT – fakturą ze „zw” – samochody osobowe.

Następnie odsprzedaje ww. samochody używane w systemie VAT Marża.

Z zastosowania przepisów dotyczących podatku VAT wynika, iż podmiot kupujący nowy samochód osobowy może przy zakupie odliczyć 60% VAT–u (mógł 50%) nie więcej jednak niż 6.000 zł (mógł 5.000 zł). Następnie użytkując ten samochód powyżej 6 miesięcy, może przy jego sprzedaży zastosować „zw”, umieszczając na fakturze VAT art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT oraz § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia MF z 27 kwietnia 2004r.

Wnioskodawca, jako firma zajmująca się skupem – sprzedażą samochodów używanych skupuje od podmiotu ten samochód z zastosowaniem przez klienta „zw” – jako towar używany. Natomiast przy odsprzedaży stosuje fakturę VAT Marża.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeśli Spółka kupi od podmiotu gospodarczego używany samochód osobowy fakturą VAT, ze „zw”, na której klient umieścił art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy VAT z dnia 11 marca 2004r. oraz § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia MF z dnia 27 kwietnia 2004r., z których wynika, iż podmiot odliczył od zakupu samochodu 50% lub 60% VAT-u, nie więcej jednak niż 5.000 zł lub 6.000 zł i użytkował ten samochód powyżej 6 miesięcy, czy może odsprzedając ten samochód, sprzedać go w systemie VAT Marża...

Zdaniem Wnioskodawcy kupując samochód osobowy używany od podmiotu gospodarczego, który sprzedał mu ten samochód fakturą VAT ze „zw”, powołując się na ww. przepisy, może zastosować przy sprzedaży fakturę VAT Marża.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z przepisem art. 120 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) – zwanej dalej ustawą, w przypadku podatnika wykonującego czynności polegające na dostawie towarów używanych (…) nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku.

W myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie (…) – czyli także samochody osobowe.

Stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem podatku od towarów i usług, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników podatku od towarów i usług, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i ust. 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadającym regulacjom zawartym w ust. 4 i ust. 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przez towary używane w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy rozumie się pozostałe towary, z wyjątkiem gruntów, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku.

W art. 82 ust. 3 powołanej ustawy zawarto delegację, iż Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia wprowadzić inne niż określone art. 43 - 81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

1. specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami;
2. przebieg realizacji budżetu państwa;
3. potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia;
4. przepisy Wspólnoty Europejskiej.

W oparciu o wyżej powołaną delegację, na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. (Dz. U. z 2004r. Nr 97, poz. 970 ze zm.) zwolniono od podatku dostawę samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i ust. 5 ustawy VAT, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 2 ustawy (warunek używalności towaru przez okres co najmniej pół roku).

Rozszerzenie zwolnień od podatku na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy nie oznacza jednak, że zamiarem ustawodawcy było rozszerzenie możliwości zastosowania szczególnej procedury opodatkowania marży w odniesieniu do dostawy używanych samochodów, nabytych od podatników, którzy z tytułu ich dostaw byli zwolnieni od podatku na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ponadto należy wskazać, że § 8 ww. rozporządzenia Ministra Finansów zawiera dodatkowy katalog czynności zwolnionych od podatku, a nie rozwinięcie czynności określonych już w art. 43 ustawy, na który powołuje się art. 120 ust. 10.

Z przestawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje zakupu samochodów używanych od podmiotów gospodarczych, zarejestrowanych dla potrzeb podatku od towarów i usług, którzy przy ich sprzedaży korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy bądź § 8 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Biorąc pod uwagę przepis art. 120 ust. 10 pkt 2 ustawy, Spółce przysługuje prawo do opodatkowania w formie marży sprzedaży towarów używanych, pod warunkiem nabycia tych towarów od podatnika podatku od towarów i usług, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W sytuacji nabycia towarów używanych od podmiotu, który dokonał odliczenia podatku naliczonego w części przy jego nabyciu, a przy sprzedaży skorzystał ze zwolnienia na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, Spółce nie przysługuje prawo do określenia podstawy opodatkowania metodą marży, gdyż nie zostały spełnione przesłanki o których mowa w przepisie art. 120 ust. 10 ustawy.

Mając powyższe na uwadze stwierdzono, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.