POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wieliczce, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r .Ordynacja Podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.02.2006 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, stwierdza ,że przedstawione we wniosku stanowisko dot. pytania nr 2 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny:
Pan świadczy, na rzecz spółki produkującej programy telewizyjne, usługi dziennikarsko-dokumentacyjne na podstawie umowy o dzieło.
Podatnik nie użycza swojego wizerunku w ramach emitowanych przez spółkę audycji telewizyjnych. Sam decyduje o sposobie i miejscu wykonania powyższych czynności.
Podatnik ponosi ryzyko za wykonanie powyższych czynności, a zwłaszcza wynikające z odpowiedzialności wobec osób trzecich, toteż jest on podatnikiem podatku od towarów i usług.
Działalność podatnika powinna być traktowana na gruncie ustawy o PIT jako działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art.13 pkt 8 ustawy o PIT i z tego względu koszty uzyskania przychodu określane są ryczałtowo, jako procent przychodów podatnika.

Pytanie podatnika:
czy podatnik jest uprawniony do odliczania podatku naliczonego stosownie do art. 86 ust. 1 w związku z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?

Stanowisko podatnika:
Podatnik uważa, że usługi są w istocie opodatkowane podatkiem VAT, więc ma prawo do dokonywania odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczeniem usług.
Art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT odnosi się do wydatków, które” nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”, a nie do wydatków, które” nie zostały przez podatnika zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”. Takie brzmienie tego przepisu oznacza, zdaniem podatnika, że należy badać, czy obiektywnie dany rodzaj wydatków może być potraktowany jako koszt uzyskania przychodu (np. czy został wymieniony expressis verbis jako wydatek nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu – np. wydatki określone w art.23 ustawy o PIT), a nie czy podatnik może w ogóle dokonywać zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu.
Powyższe podejście uzasadnia możliwość odliczania podatku naliczonego przez osoby fizyczne objęte ryczałtowymi kosztami uzyskania przychodów.

OCENA STANOWISKA PYTAJĄCEGO:
Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług /Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm./ w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 w/w ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Jak wynika z powyższego, przepis ten odsyła w sprawie kosztów uzyskania przychodów do postanowień ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz.176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Zgodnie z art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się, miedzy innymi, przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 4 cytowanej powyżej ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się wys. 20% uzyskanego przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe.
Jednakże art. 22 ust. 10 ustawy przewiduje odstępstwo od powyższej reguły jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej.
W tym wypadku koszty uzyskania przychodów przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.
Ustawa o podatku dochodowym nie dotyczy osób fizycznych prowadzących działalność rolniczą i leśną, nie zaliczając ich do podatników tego podatku.
Natomiast podatnikom daje prawo decydowania o sposobie opodatkowania dochodów uzyskiwanych z niektórych źródeł. Dotyczy to wyboru pomiędzy działalnością wykonywaną osobiście a pozarolniczą działalnością gospodarczą a także opodatkowania pozarolniczej działalności gospodarczej w sposób zryczałtowany lub na zasadach ogólnych.

W rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Pojęcie podatnika w ustawie o podatku od towarów i usług jest znacznie szersze niż pojęcie podatnika w ujęciu ustaw o podatku dochodowym.

Z brzmienia art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika jednoznacznie, że:obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Oznacza to,że czynny podatnik podatku od towarów i usług, nabywający towary i usługi związane z czynnościami opodatkowanymi, ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących to nabycie, jeżeli w ustawie o podatku dochodowym wydatek ten nie jest wymieniony w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu.
Prawo to nie jest ograniczone posiadaniem statusu podatnika podatku dochodowego, ani też sposobem opodatkowania dochodów.
Z powyższych względów stanowisko zaprezentowane we wniosku uważa się za prawidłowe.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących.
- nie wiąże podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem tut. organu w terminie 7 dni od daty otrzymania.