Spółka prowadzi działalność w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków. Gmina od 1995 r. budowała oczyszczalnię ścieków i sieć kanalizacji sanitarnej. W celu uzyskania środków na prowadzenie inwestycji zwróciła się do różnych agencji i funduszy, które finansowanie inwestycji uzależniły od posiadania przez Gminę odpowiedniej ilości własnych środków. Ze względu na brak środków budżetowych Gmina zawarła z częścią mieszkańców umowy dotyczące partycypacji mieszkańców w budowie sieci kanalizacji sanitarnej i oczyszczalni ścieków. W umowach tych gmina zobowiązała się po wybudowaniu oczyszczalni i kanalizacji do przyjęcia bezpłatnie określonych w umowach limitów ścieków sanitarnych. Oczyszczalnia i część sieci kanalizacyjnej została przekazana do użytku w połowie roku 2000. Gmina zbiorowe odprowadzanie ścieków od połowy roku 2000 do połowy roku 2004 prowadziła samodzielnie. Od mieszkańców, którzy zawarli z Gminą umowy o partycypacji w kosztach budowy pobierała opłaty dopiero po wyczerpaniu limitu. W roku 2004 Gmina powołała w celu prowadzenia zbiorowego odprowadzania ścieków spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której jest jedynym właścicielem. Spółka honoruje zawarte przez Gminę umowy dotyczące wolnego od opłat limitu odprowadzanych ścieków. W związku z tym za część ścieków odprowadzanych przez mieszkańców równych przyznanym limitom nie pobierane są opłaty.

Spółka zwraca się z zapytaniem czy postępuje prawidłowo zmniejszając wpływy ze sprzedaży usług honorując limity ścieków wolnych od opłat.

Zdaniem spółki odprowadzanie podatków od faktycznej wartości sprzedaży usług jest prawidłowe i zgodne z obowiązującym prawem.

Organ podatkowy stwierdza, iż nie zgadza się z powyższym stanowiskiem, jeżeli stan faktyczny zgodny jest ze stanem rzeczywistym.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym, również:1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 2 cytowanego art. 15 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny i powołane powyżej przepisy tut. organ podatkowy stwierdza, iż fakt nie pobierania przez spółkę opłat do wysokości przyznanych w ramach zawartych umów limitów nie zwalnia spółki z obowiązku opodatkowania świadczonych usług. Sprzedaż usług wykonywanych przez Podatnika zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Pod poz. 153 załącznika wymieniono usługi w zakresie gospodarki ściekami oraz wywozu i unieszkodliwiania odpadów, usługi sanitarne i pokrewne.

Interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego. Interpretacja jest aktualna według stanu prawnego na dzień jej dokonywania i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.