P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.),

po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w zakresie podatku od towarów i usług, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskująca, prowadzi działalność gospodarczą m. in. w zakresie obrotu towarami konsumpcyjnymi. Obrót tymi towarami odbywa się przykładowo w ten sposób, iż Spółka nabywa towary od kontrahenta niemieckiego, przy czym towary te transportowane są z terytorium Niemiec do magazynu użytkowanego przez Spółkę, znajdującego się na terytorium kraju. W związku z powyższym nabyciem, Spółka rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) na terytorium kraju. Następnie, w zależności od potrzeb, Spółka dokonuje przemieszczenia części towarów z magazynu do punktu dystrybucyjno-logistycznego znajdującego się w określonym miejscu na terytorium Czech. Przemieszczenie to dokonywane jest za pośrednictwem przewoźnika (firmy transportowej) działającego na zlecenie Spółki, a z dokumentów transportowych wynika, iż towar jest transportowany na trasie magazyn użytkowany przez Spółkę na terytorium kraju – miejsce dystrybucyjno-logistyczne na terytorium Czech, gdzie towary mogą być magazynowane, przeładowane lub przepakowane. W dalszej kolejności, w związku z realizacją lokalnej dostawy na rzecz nabywców (podatników podatku od wartości dodanej) znajdujących się na terytorium Czech, towary te transportowane są z miejsca dystrybucyjno – logistycznego, do miejsca wskazanego przez czeskich nabywców (miejsce to również znajduje się na terytorium Czech). Może się przy tym zdarzyć, iż dana partia towarów jest bez przepakowywania lub przeładowania przemieszczana do czeskiego klienta przy użyciu tego samego środka transportu, który przemieścił towar do punktu dystrybucyjnego na terytorium Czech. W takim przypadku, w związku z dostawą towarów realizowaną na terytorium Czech, przewoźnikowi wskazywany jest nowy adres przeznaczenia towarów, a transport na odcinku punkt dystrybucyjny – czeski nabywca towaru, odbywa się na podstawie odrębnych dokumentów przewozowych. Miejscem dostawy towarów do czeskiego odbiorcy dla celów VAT jest terytorium Czech. W konsekwencji dostawa ta podlega udokumentowaniu i rozliczeniu przez Spółkę jako czeskiego podatnika podatku od wartości dodanej zgodnie z czeskimi przepisami podatkowymi.

Zdaniem Spółki, przemieszczenie towarów z magazynu użytkowanego przez Spółkę na terytorium kraju do punktu dystrybucyjno – logistycznego na terytorium Czech należy traktować jako wewnątrzwspólnotową dostawę (WDT), o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT. Z kolei, w opinii Spółki, dostawę towarów, która odbywa się w związku z przemieszczeniem towarów z punktu dystrybucyjno – logistycznego na terytorium Czech, do finalnego klienta traktować należy jako dostawę towarów na terytorium Czech.

W opinii Wnioskującej, spełnione zostały przesłanki do uznania, iż przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium Czech stanowi po stronie Spółki, wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy o VAT. Spółka bowiem przemieszcza towary nabyte uprzednio w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z terytorium Niemiec, a towary te mają służyć czynnościom (dostawie towarów) wykonywanym przez Spółkę jako podatnika na terytorium Czech. Natomiast dostawa towarów na rzecz czeskiego klienta stanowi dostawę realizowaną wyłącznie na terytorium Czech i podlega tam opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, zgodnie z czeskimi przepisami z tego zakresu.

Podatnik zwrócił się o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8. Natomiast, w myśl art. 13 ust. 3 przywoływanej ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego. Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 wskazywanej ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Przepisy te, rozszerzają zatem pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności polegające na przemieszczaniu towarów przedsiębiorstwa z Polski do innego kraju Unii, pod warunkiem jednak, że posłużą one tam czynnościom wykonywanym przez to przedsiębiorstwo jako podatnika VAT. Reguły dotyczące opodatkowania wewnątrzwspólnotowego obrotu towarami przewidują bowiem również opodatkowanie przemieszczenia towarów, które dokonywane jest w ramach jednego przedsiębiorstwa. Opodatkowanie takie ma miejsce w sytuacji, gdy przedsiębiorca dysponuje prawem do rozporządzania towarami zarówno w miejscu rozpoczęcia jak i zakończenia transportu, a miejsce rozpoczęcia oraz zakończenia transportu znajduje się na terenie dwóch różnych państw członkowskich. Sytuacja taka określana jest mianem wewnątrzwspólnotowej dostawy w formie przemieszczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskująca dokonuje przemieszczenia towarów należących do Niej z Polski do magazynu, punktu dystrybucyjno - logistycznego położonego na terytorium Czech. Sprowadzane przez Spółkę towary na terytorium Czech służą tam do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskująca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej na terytorium Czech i prowadzi sprzedaż towarów z magazynu położonego na terytorium Czech. Nabywcami towarów są czescy kontrahenci.

W związku z powyższym, należy uznać, że przemieszczenie towarów z terytorium kraju do magazynu na terytorium Czech, spełnia wymóg uznania tejże transakcji za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, zgodnie z przepisem art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie, należy wskazać, że również przepisy art. 28a (5) (b) oraz 28a (7) VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EEC), traktują takie operacje na równi z WDT w kraju wysyłki i WNT w kraju przeznaczenia.

W związku z powyższym, stanowisko wyrażone przez Podatnika należało uznać za prawidłowe, wobec czego postanowiono jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.