P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem Banku "X" o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

P O S T A N A W I A
- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Bank przed dniem 1 grudnia 2001 r. zawarł z Klientem lokatę dziesięcioletnią. Warunki umowy przewidywały, że oprocentowanie ustala się jako LIBOR minus stała prowizja Banku. Obecnie przy spadku stawki LIBOR pomniejszonej o ustaloną stałą marżę doszło do sytuacji, że odsetki od lokaty są ujemne. Zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.) Bank, przyjmując lokatę, musi wypłacić Klientowi odsetki. Tym samym z mocy prawa musi nastąpić zmiana umowy lokaty, co do warunków oprocentowania.

Bank ma wątpliwości, czy w przedstawionym stanie faktycznym, zmiana umowy lokaty w zakresie oprocentowania, skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia podatkowego określonego w art. 52a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Banku, wolą ustawodawcy było zachowanie zwolnienia dla wieloletnich inwestycji z wyłączeniem zmian dokonanych przez strony zgodnie z ich wolą. W przedmiotowej sytuacji, mimo braku woli stron do dokonania zmiany umowy, umowa musi ulec zmianie z mocy prawa. Tym samym – zdaniem Banku – nie dochodzi tu do realizacji dyspozycji art. 52a ust. 2 w/w ustawy, a podatnikowi nadal przysługuje zwolnienie przewidziane w art. 52a ust. 1 ustawy.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Art. 52a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./, stanowi, że zwalnia się od podatku dochodowego, dochody (przychody), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3, tj. z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą, jeżeli są wypłacane albo stawiane do dyspozycji podatnika od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem.

Zgodnie z postanowieniami art. 52a ust. 2 powołanej wyżej ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 52a ust. 1 pkt 2 ustawy, nie ma zastosowania do dochodów (przychodów) od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem – wypłacanych lub stawianych do dyspozycji na podstawie tych umów zmienionych, przedłużonych lub odnowionych począwszy od dnia 1 grudnia 2001 r.

Art. 52a powołanej wyżej ustawy został wprowadzony z dniem 1 stycznia 2002 r., jest on konsekwencją zmian wprowadzonych w katalogu dochodów zwolnionych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ustawy – ma na celu ochronę praw nabytych w oparciu o ten przepis. Przy czym zwolnienia mają charakter warunkowy. W większości przypadków oznacza to, że przesłanką skorzystania z przewidzianych przepisami zwolnień jest wystąpienie określonych zdarzeń przed dniem 1 grudnia 2001 r. Ponadto wypłata odsetek powinna być zgodna z treścią umowy zawartej przed 1 grudnia 2001 r. w brzmieniu niezmienionym.
Zwolnienie określone w omawianym przepisie jest wyjątkiem od obowiązującego obecnie powszechnie opodatkowania odsetek od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych, zatem zakresu tego zwolnienia nie można interpretować rozszerzająco.

W związku z powyższym wymienione w piśmie Banku okoliczności zmiany warunków umowy lokaty w zakresie oprocentowania, skutkują brakiem możliwości zastosowania zwolnienia określonego w cytowanym przepisie art. 52a ust. 1 pkt 2 w/w ustawy.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.