P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 05.06.2007r. (data wpływu do Urzędu 05.06.2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy Spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na:1.organizowanie spotkań integracyjnych dla pracowników Spółki,2.upominki dla klientów z logo Spółki, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ad.1. Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki na organizację różnego rodzaju imprez mających na celu integrację pracowników, w szczególności koszty cateringu lub usług konsumpcyjnych, czasami koszty związane z występami artystów zaproszonych na imprezę. Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone ze środków obrotowych na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników stanowią koszt uzyskania przychodu, ponieważ są one związane z prowadzoną przez firmę działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i wzajemną integrację pracowników, a tym samym zwiększa się efektywność ich pracy. W ocenie Strony dobra atmosfera w pracy to świetny sposób, aby firma osiągnęła sukces. Spotkania integracyjne przyczyniają się do stabilizacji i harmonii wśród pracowników, utrwalają dobrą atmosferę pracy, a tym samym zachowują i zabezpieczają sprawność źródła przychodów (tj. pracowników) do generowania w przyszłości przychodów.Zgodnie z definicją kosztu uzyskania przychodu za koszt podatkowy uznaje się wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Ustawodawca bardzo precyzyjnie zaakcentował element związku przyczynowo-skutkowego, jako przesłankę zaliczenia wydatku do kosztów podatkowych. Z definicji kosztów podatkowych wynika, że wśród wydatków ponoszonych w związku z działalnością gospodarczą są te, które bezpośrednio przyczyniają się do osiągania przychodów oraz te, które przyczyniają się do nich pośrednio. Do tych drugich należy zdaniem Spółki zaliczyć koszty organizacji imprezy okolicznościowej. A zatem wszystko, co przyczynia się do tego, by „źródło generujące przychody" (pracownicy) nie uległo zmianom i nie było w tym generowaniu zagrożone, stanowi cel działania przedsiębiorcy. Stąd też wydatki ponoszone na przyjazną atmosferę w pracy, na stworzenie właściwych relacji pomiędzy pracownikami są jak najbardziej ponoszone w celu osiągania przychodów w przyszłości. To właśnie stabilność i harmonia wśród pracowników są przesłanką tworzącą związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy możliwością generowania przychodów przez źródło (pracowników) a samymi, możliwymi do osiągnięcia w przyszłości przychodami. Dlatego zdaniem Spółki wydatki na imprezy integracyjne stanowią koszt podatkowy działalności. Dla potwierdzenia przedstawionego stanowiska Spółka powołuje się na pismo Ministerstwa Finansów nr PB3/GN-8213-298/05/1680.

Ad.2. Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone na zakup różnego rodzaju artykułów promocyjnych z logo firmy np. smycze reklamowe, długopisy, pióra, kalendarze, kubeczki, koszulki, notesy, kartki świąteczne z logo firmy itp., które ostatecznie są przekazywane jako drobne upominki klientom Spółki mogą być kwalifikowane jako koszty reklamy i w całości stanowią koszt podatkowy.Od 1 stycznia 2007 roku ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych dzieli koszty promocji firmy na koszty reklamy i koszty reprezentacji. Obecnie wydatki na reklamę nie są limitowane i stanowią w całości koszt podatkowy, natomiast wydatki na cele reprezentacji w całości nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Ustawodawca nie zdefiniował, co rozumie pod pojęciem reprezentacji i reklamy. Nie przedstawił też przykładowego katalogu wydatków uznawanych za poniesione na wskazane cele.Zarówno reprezentacja, jak i reklama to działanie skierowane do klientów, czyli działanie skierowane na zewnątrz firmy. W celu odróżnienia reklamy od reprezentacji konieczne jest określenie innych cech, które pozwolą na ustalenie tych pojęć. I tak reprezentację charakteryzują głównie następujące cechy: okazałość, wytworność, wystawność.W ocenie Spółki do kosztów reprezentacji należą zatem wydatki związane z działalnością mającą na celu ułatwienie kontaktów handlowych (zawarcia umowy, kontraktu) czy tworzeniu wizerunku firmy. Cech charakterystycznych dla reprezentacji nie można przypisać działaniu polegającemu na wysłaniu kontrahentowi kartki świątecznej, które podyktowane jest tradycją. Zwyczajowo jest przyjęte, że z okazji świąt wysyłamy kartki z życzeniami. Nie świadczy to jednak o wystawności i okazałości podatnika. Z tych względów wydatku związanego z zakupem kartek świątecznych nie należy uznawać za koszty reprezentacji.O wystawności i okazałości trudno mówić również w przypadku wydania kontrahentowi lub potencjalnemu klientowi gadżetu (np. długopisu, kubka, kalendarza) opatrzonego w logo firmowe. Praktyka ich wydawania jest tak powszechna, że ich wpływ na kształtowanie pozytywnego wizerunku firmy jest znikomy. Mając na uwadze, że wręczanie gadżetów z logo firmowym trudno uznać za okazałość i wytworność, to zdaniem Spółki wydatków poniesionych na ich zakup nie należy uznawać za wydatki na cele reprezentacji.Rozdanie kartek świątecznych lub rzeczy opatrzonych logo ma na celu utrwalenie w pamięci klientów nazwy firmy lub jej produktów albo usług. Działanie to ma zatem na celu osiągnięcie przychodów.W rezultacie wydatki poniesione na ich zakup stanowią zdaniem Spółki koszt uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stanowisko Strony, Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1. Przepis ten oznacza, że podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Warunkiem więc uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie między nim a osiągnięciem przychodu związku przyczynowo-skutkowego, czyli wykazanie, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Ad.1. Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu wydatki Spółki poniesione na organizację imprez integracyjnych dla jej pracowników ze środków obrotowych firmy mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jako koszty pracownicze, na warunkach art. 15 ust. 1 ustawy. Na podstawie tego przepisu, wszelkie wydatki, poza wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy, są bowiem kosztami uzyskania przychodów podatnika, jeżeli zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów oraz mają związek z prowadzoną przez niego działalnością. Ze stanu faktycznego wynika, że wydatki ponoszone na rzecz pracowników ze środków obrotowych w związku z organizacją dla nich imprez integracyjnych są związane pośrednio z prowadzoną przez Spółkę działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (Spółką), a przez to zwiększenie efektywności ich pracy, a to przekłada się na wysokość osiąganych przez Spółkę przychodów. W związku z powyższym, należy uznać, iż zachodzą przesłanki uprawniające do zaliczenia tego typu wydatków w całości do kosztów uzyskania przychodów Podatnika.Ad.2. Wydatki na upominki reklamowe z logo firmy spełniają przesłanki art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże, w przedmiotowej sprawie rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy wydatki poniesione na artykuły przekazywane klientom firmy stanowią wydatki związane z reklamą, czy też wydatki związane z reprezentacją. Od 01.01.2007r. istotnej zmianie uległy zasady zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków na reprezentację i reklamę. Ustawodawca zrezygnował bowiem z dotychczasowego podziału na reklamę prowadzoną publicznie i niepublicznie. Jednocześnie został zlikwidowany limit, który do końca 2006r. pozwalał na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków na reklamę niepubliczną i na reprezentację – do wysokości nieprzekraczającej 0,25% przychodu. W efekcie tych zmian wydatki poniesione na reklamę, w tym również na reklamę niepubliczną, skierowaną do zamkniętego kręgu odbiorców, można w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.Od 1 stycznia 2007r. art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, w nowym brzmieniu stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.W związku z tym, że przepisy w/w ustawy podatkowej nie zawierają definicji pojęć reprezentacja i reklama, dlatego też stosując wykładnię językową przepisu, należy posiłkować się definicjami słownikowymi. Zgodnie z definicją przyjętą w Słowniku języka polskiego pod redakcją prof. M. Szymczaka (PWN, Warszawa 2002) „reprezentacja” to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem lub pozycją społeczną, „reklama” zaś to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję; środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi. W praktyce podatkowej utrwalił się pogląd, iż reprezentacją są takie działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów, zakupy kwiatów i upominków wręczanych z okazji uroczystości itp. Reklama natomiast to działanie celowo kształtujące popyt na dane towary lub usługi poprzez upowszechnianie wiedzy o ich cechach i przeznaczeniu mające na celu zachęcenie potencjalnych nabywców tych towarów lub usług do zakupu produktu lub usługi tego właśnie podmiotu gospodarczego. Od strony przedmiotowej można rozróżnić: reklamę towaru, reklamę usługi, reklamę marki. Często relacje pomiędzy reprezentacją, a reklamą zacierają się. Reprezentacja, podobnie jak reklama, ma za zadanie promować dany podmiot gospodarczy, jednakże każda z nich spełnia je w inny sposób. Reklama polega na przedstawieniu towarów, nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy.W ocenie Naczelnika tut. Urzędu, przekazywane klientom Spółki różnego rodzaju artykuły promocyjne z logo firmy, tj. notesy, kartki świąteczne, koszulki, długopisy itp. nie wyczerpują wyżej cytowanej definicji reprezentacji. Opisane we wniosku działania Spółki mają charakter reklamowy, a poniesione w związku z nimi wydatki mają niewątpliwie wpływ na osiągane przez Spółkę przychody. Poprzez rozpowszechnianie materiałów promocyjnych Spółka reklamuje swoją markę, przez co kojarzony jest rodzaj prowadzonej przez Spółkę działalności, a to z kolei przekłada się na poszerzenie potencjalnego kręgu nabywców towarów Spółki. Powyższe daje więc podstawę do tego, aby wydatki te mogły być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Biorąc więc powyższe pod uwagę, stanowisko Spółki dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizowanie spotkań integracyjnych dla pracowników Spółki oraz na upominki z logo Spółki z przeznaczeniem dla jej klientów należy uznać za prawidłowe. Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.