POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( jednolity tekst Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17.11.2006r. spółki cywilnej z siedzibą w Lęborku, udziałowcami której są ........ o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, czynszu z tytułu najmu za okres prowadzenia prac adaptacyjnych realizowanych w najętym lokalu, w momencie jego poniesienia, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lęborku stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wspólnicy spółki cywilnej z siedzibą w Lęborku prowadzonej przez Pana i Pana wystąpili z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji, dotyczącej przepisów prawa podatkowego w kwestii zaliczenia czynszu najmu za okres prowadzenia prac adaptacyjnych (zaliczonych do inwestycji w obcym środku trwałym) realizowanych w najętym lokalu, do kosztów uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia.

W/w Spółka od 31 marca 2001r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu. W 2006r. wspólnicy zmienili lokalizację zakładu głównego.

Z uwagi na konieczność gruntownej adaptacji nowego lokalu ( najmowanego od osób trzecich) do potrzeb prowadzonego rodzaju działalności handlowej, zmuszeni zostali zawrzeć umowę najmu na 4 miesiące przed przeniesieniem głównego obiektu pod nowy adres. W okresie adaptacji nowego lokalu ponosili nakłady związane z adaptacją tego lokalu do swoich potrzeb związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nakłady rzeczowe i usługi obce związane z dostosowaniem lokalu zaliczyli do tzw. „inwestycji w obcym środku trwałym”.

Podatnicy stoją na stanowisku, iż do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wartość czynszu za najem lokalu, pomimo, iż w tych miesiącach prowadzone były prace adaptacyjne i dostosowujące nowy lokal, ponieważ jest on poniesiony w celu uzyskania przychodów. Zdaniem wspólników – czynsz najmu lokalu nie może stanowić elementu składowego kosztu ulepszenia obcego lokalu, gdyż nie stanowi wydatku dającego się zaliczyć do wartości wytworzonego środka trwałego, jakim jest „ inwestycja w obcym środku trwałym”.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Lęborku stwierdza, co następuje:

Inwestycje w obcych środkach trwałych polegają m.in. na zakupie dóbr materialnych i usług obcych, przy wykorzystaniu których podatnik przystosowuje obcy środek trwały na własne potrzeby gospodarcze. Wyceny wartości początkowej takich środków trwałych należy dokonać w oparciu o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.) i na ich podstawie ustalić, koszt wytworzenia i różnice kursowe naliczane do dnia przekazania do używania danej inwestycji w obcym środku trwałym.

Na podstawie art. 22g ust. 7 ustawy o podatku dochodowym, wartość początkową inwestycji w obcym środku trwałym oraz budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się, stosując art. 22g ust. 3-5 tej ustawy.

W myśl tych przepisów za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Natomiast za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Zgodnie z art. 22g ust. 5 ustawy o podatku dochodowym cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Jak wynika z powyższych regulacji, przepisy dotyczące kosztów wytworzenia, nie wymieniają wydatków z tytułu opłaty czynszu.

W ocenie tutejszego organu podatkowego wydatki poniesione z tytułu czynszu płatnego wynajmującemu w okresie adaptacji i przystosowania lokalu dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej, jako inwestycji w obcym środku trwałym, należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, przy uwzględnieniu postanowień z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą wynikającą z art. 22 ust. 1 cyt. ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodu z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów.

Odnosząc się do sytuacji przedstawionej w niniejszym zapytaniu należy stwierdzić, że czynsz jaki płaci Spółka właścicielowi najętego lokalu dla swoich celów gospodarczych, jest bez względu na prowadzoną w tym lokalu inwestycję kosztem, jaki Spółka musi ponosić, aby prowadzić swoją działalność. Czynsz jest należny właścicielowi lokalu, a dla wspólników stanowi koszt uzyskania przychodów w momencie jego poniesienia.

Prawidłowe zatem jest stanowisko wyrażone we wniosku, iż do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wartość czynszu za najem lokalu, pomimo, iż w tych miesiącach prowadzone były prace adaptacyjne i dostosowujące lokal dla potrzeb prowadzonej przez Spółkę działalności.

Niniejsze postanowienie odnosi się wyłącznie do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w 2007r.