INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2012 r. (data wpływu do Organu 17 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nr 1 prowizji dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami przy sprzedaży tej nieruchomości – jest nieprawidłowe,
• możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości nr 1 przeznaczonego na nabycie spółdzielczego właściwego prawa do lokalu mieszkalnego (nieruchomość 2) oraz lokalu mieszkalnego (nieruchomość nr 3) – jest prawidłowe,
• możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości nr 1 przeznaczonego na nabycie miejsca postojowego przynależnego do nieruchomości nr 3 - jest nieprawidłowe,
• możliwości zaliczenia wydatków na zakup i montaż armatury łazienkowej (brodzik, wanna, sedes, baterie, kabina prysznicowa), zakup i położenie glazury łazienkowej, gresu, paneli podłogowych, malowania ścian (zakup farb) jako poniesionych na własne cele mieszkaniowe - jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do wydatków mieszkaniowych na zakup pędzli i innych narzędzi niezbędnych do wykonania prac remontowych – jest nieprawidłowe,
• możliwości zaliczenia do wydatków mieszkaniowych opłatę prowizyjną pośrednictwa nieruchomości w zakupie nieruchomości nr 2 – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2012 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nr 1.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 16 marca 2011 r. zmarł ojciec wnioskodawcy, który był właścicielem nieruchomości gruntowej stanowiącej zabudowaną działkę gruntu objętą księgą wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy (dalej jako nieruchomość nr 1). Na podstawie aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 04 kwietnia 2011 r. powyżej opisana nieruchomość stała się własnością wnioskodawcy, który został wpisany w księdze wieczystej jako jej pełnoprawny właściciel. Ta nieruchomość zabudowana stanowiła rodzinny dom, w którym wnioskodawca mieszkał po śmierci ojca wraz z matką, jednak wymagał on dużych nakładów inwestycyjnych, gdyż konieczne było wykonanie przed zimą generalnego remontu instalacji grzewczej, która już nie nadawała się do użytku. Wobec czego w dniu 31 października 2011 r. przy pomocy biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami wnioskodawca sprzedał tę nieruchomość kapitałowej spółce prawa handlowego (spółka z o.o.). Jedynymi kosztami przy tej transakcji jakie był zobowiązany pokryć były koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami. Odpłatne zbycie tej nieruchomości nie nastąpiło w ramach prowadzonej działalności, gdyż takowej w ogóle wnioskodawca nie prowadzi.

Wnioskodawca za środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości nr 1 zakupił aktem notarialnym w dniu 07 listopada 2011 r. (umowa przedwstępna 03 października 2011 r.) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni 29,01 m² (nieruchomość nr 2), w której zamieszkał wraz z matką. Zakupiona nieruchomość nr 2 należała do tzw. rynku wtórnego i nadawała się od razu do zamieszkania. Przy zakupie tej nieruchomości wnioskodawca korzystał z pomocy biura pośrednictwa nieruchomości.

W dniu 01 grudnia 2011 r. (umowa przedwstępna 26 września 2011 r.) aktem notarialnym wnioskodawca zakupił na tzw. rynku pierwotnym od dewelopera, lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym na parkingu osiedlowym i wymaganym udziałem we wspólnych wewnętrznych drogach osiedlowych (nieruchomość nr 3). Środki na zakup tej nieruchomości pochodziły ze sprzedaży nieruchomości nr 1.

Zakupiona nieruchomość nr 3, była w stanie tzw. surowym i wymagała szeregu prac wykończeniowych, polegających m. in. na: ułożeniu podłogi, pomalowaniu ścian, wstawieniu drzwi, zainstalowaniu urządzeń sanitarnych i wykafelkowaniu łazienki. Zamieszkanie w tej nieruchomości przed ukończeniem prac wykończeniowych było niemożliwe, gdyż nie były spełnione wszelkie kryteria użytkowania tej nieruchomości, a w szczególności brak infrastruktury sanitarnej czynił tę nieruchomość niezdatną do zamieszkania.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku wnioskodawca zamieszkuje w nieruchomości nr 3, jednocześnie w nieruchomości nr 2 przechowuje swoje osobiste rzeczy takie jak: komputer, ubrania, dokumenty i inne, które zamierza przenieść do nieruchomości nr 3 dopiero po jej wykończeniu. Nieruchomości nr 2 nie zamierza ani wynajmować, ani sprzedawać. Jedynie planuje udostępnić ją swojej matce do czasu aż zakupi bądź wynajmie własny lokal mieszkalny.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy opłata z tytułu prowizji dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami przy sprzedaży nieruchomości nr 1 stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia..
2. Czy zakup dwóch nieruchomości (nieruchomość nr 2 i nr 3) w przedstawionym stanie faktycznym pozwoli w stosunku do tych nieruchomości na skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. l pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
3. Czy zakup miejsca postojowego na parkingu osiedlowym wraz udziałem we wspólnych wewnętrznych drogach osiedlowych wraz z lokalem mieszkalnym (nieruchomość nr 3) będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
4. Czy do wydatków mieszkaniowych zalicza się udokumentowane wydatki dotyczące wykończenia mieszkania związane z:
1. zakupem i montażem armatury łazienkowej (brodzik, wanna, sedes, baterie, kabina prysznicowa),
2. zakupem i położeniem glazury łazienkowej, gresu
3. zakupem i ułożeniem paneli podłogowych,
4. malowaniem ścian (zakup farb, pędzli itp.)
5. Czy do wydatków mieszkaniowych zalicza się udokumentowaną opłatę prowizyjną dla biura pośrednictwa nieruchomości z tytułu pośrednictwa w zakupie Nieruchomości nr 2...
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku. Natomiast podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z kolei, w myśl art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Ponadto, wskazać należy, iż zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielania odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Ad. 1

Za koszt zbycia nieruchomości nr 1 należy uznać wszystkie wydatki, których poniesienie jest niezbędne w celu uzyskania przychodu, a zatem wydatek w postaci prowizji uiszczonej na rzecz biura pośrednictwa nieruchomościami będzie stanowił koszt uzyskania przychodu ze zbycia tej nieruchomości.

Ad. 2

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zabraniają realizowania własnych celów mieszkaniowych poprzez posiadanie więcej niż jednej nieruchomości. A zatem brak jest przeszkód do skorzystania w przedstawionym stanie faktycznym w stosunku do wydatkowanych środków na zakup dwóch nieruchomości (nr 2 i 3) ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. l pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności gdy zamieszkuje w chwili obecnej w jednej z tych nieruchomości (nr 2), a druga (nr 3) jest w trakcie prac wykończeniowych i będzie nadawała się do zamieszkania po ukończeniu tych prac. Bez znaczenia pozostaje fakt, iż są to lokale mieszkalne zlokalizowane w tej samej miejscowości.

Ad. 3

W dzisiejszych czasach zakup miejsca parkingowego wraz z lokalem mieszkalnym stanowi czasami nawet konieczność, gdyż w przeciwnym wypadku brak byłoby możliwości zaparkowania pojazdu w okolicy swojego mieszkania. Wobec czego należy uznać, iż miejsce parkingowe stanowi integralną część lokalu mieszkalnego, tak jak ewentualny zakup komórki czy piwnicy. Ponadto takie pojmowanie lokalu mieszkalnego jako funkcjonalnie połączonych nieruchomości (piwnica, miejsce parkingowe) pozostaje w zgodzie z definicją lokalu mieszkalnego zawartą w art. 2 ust 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Zgodnie z tą regulacją samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Ponadto ustawa o własności lokali w ust. 4 powołanego artykułu stanowi, iż do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż. Wobec czego należy uznać, iż miejsce parkingowe stanowi przynależność lokalu mieszkalnego i służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, a zakup takiego miejsca postojowego będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 4.

Uzyskany przychód ze sprzedaży nieruchomości nr 1 wnioskodawca zamierza w części przeznaczyć na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. remont nowego lokalu mieszkalnego nabytego na rynku pierwotnym, a dokładniej rzecz ujmując na wykończenie tego lokalu. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia remont wobec czego właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, w szczególności zaś do art. 3 pkt 8, który stanowi, iż przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Nie stanowią odtworzenia stanu pierwotnego, w rozumieniu ww. artykułu, a więc remontu, prace mające na celu doprowadzenie do końca danej inwestycji. Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 04 marca 1998 r. I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

Rodzaje wydatków mieszczących się w zakresie ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zawiera rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy.

W myśl postanowień § 1 tego rozporządzenia, za wydatki na remont i modernizacje budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, uważa się wydatki poniesione na:

1. zakup materiałów i urządzeń,
2. zakup usług obejmujących:
• wykonanie ekspertyzy, opinii, projektu,
• transport materiałów i urządzeń,
• wykonawstwo robót,
• najem sprzętu budowlanego,
• opłaty administracyjne i inne opłaty wynikające z odrębnych przepisów w związku z robotami określonymi w załącznikach do rozporządzenia.

Załącznik Nr 2 wskazanego rozporządzenia, w wykazie robót zaliczanych do remontu i modernizacji lokalu mieszkalnego wymienia:

1. remont i modernizację, lub wykonanie nowych elementów w lokalu mieszkalnym:
   • ścianek działowych, sufitów, tynków i okładzin wewnętrznych,
   • podłóg i posadzek,
   • okien i świetlików i drzwi,
   • powłok malarskich i tapet,
   • elementów kowalsko - ślusarskich,
   • izolacji przeciwwodnych, przeciwwilgociowych, dźwiękochłonnych i cieplnych,
   • pozostałych elementów (np. pawlaczy, trwale umiejscowionych szaf wnękowych, obudowy wanien, zlewozmywaków, grzejników).
2. remont, modernizacja, wymiana lub wykonanie nowych instalacji w lokalu mieszkalnym, obejmujące rozprowadzenie po lokalu instalacji oraz montaż trwale umiejscowionych: wyposażenia, armatury i urządzeń dotyczących:
   • instalacji sanitarnych,
   • instalacji elektrycznych,
   • instalacji klimatyzacyjnych i wentylacyjnych,
   • instalacji przyzywowych (domofony) i alarmowych,
   • instalacji urządzeń grzewczych,
   • przewodów wentylacyjnych, spalinowych i dymowych.
   
   
   

Wobec powyższego należy uznać iż wymienione wydatki na zakup materiałów i instalacji należy uznać za wydatki podlegające zaliczeniu jako wydatki na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 5

Za wydatki na cele mieszkaniowe należy uznać m in. koszty aktu notarialnego wraz z podatkiem oraz poniesioną w związku z kupnem lokalu mieszkalnego na rynku pierwotnym (nieruchomości nr 2) prowizją biura nieruchomości.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

We wniosku wnioskodawca wskazał, że w drodze spadku po zmarłym ojcu nabył nieruchomość. Ojciec wnioskodawcy zmarł w dniu 16 marca 2011 r., natomiast w dniu 31 października 2011 r. przedmiotowa nieruchomość została sprzedana.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

Z uwagi na fakt, iż nabycie sprzedanej nieruchomości nastąpiło w 2011 r., dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (m.in. sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, opłatę notarialną, opłatę sądową. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast, stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do powołanych przepisów należy stwierdzić, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie wartość jaka została wyrażona w cenie zawartej w umowie sprzedaży. Przychód ten może zostać pomniejszony o koszty, o których mowa w art. 19 ust. 1 (tj. koszty odpłatnego zbycia) oraz w art. 22 ust. 6d ww. ustawy (tj. koszty uzyskania przychodu).

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, iż powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

                                        W

dochód zwolniony = D x ----

                                        P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży nieruchomości

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży nieruchomości

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Katalog wydatków wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne w związku z tym tylko realizacja powyższych celów pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania.

Z treści art. 21 ust. 26 ww. ustawy wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście pytania 1 ujętego w przedmiotowym wniosku stwierdzić należy, że opłata z tytułu prowizji dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami przy sprzedaży nieruchomości nr 1 nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu jak chce wnioskodawca, ale koszt odpłatnego zbycia, był to bowiem wydatek poniesiony przez wnioskodawcę aby transakcja sprzedaży nieruchomości nr 1 doszła do skutku. Innymi słowy był to wydatek bezpośrednio związany ze zbyciem tej nieruchomości. Powyższy wydatek nie będzie więc spełniał przesłanek uznania go za koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości w rozumieniu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Przepis ten bowiem wprost mówi o tym co jest kosztem uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku.

Jak wynika z cytowanego powyżej art. 22 ust. 6d ww. ustawy do kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze spadku zaliczane są wyłącznie:

• udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,
• kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej ten podatek przypada na tę nieruchomość.
  
  

Powyższy przepis wśród kosztów uzyskania przychodu nie wymienia więc opłaty dla biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami. Skoro tak, to brak jest postaw prawnych do zaliczenia takiego wydatku do kosztów uzyskania przychodu. Wydatek ten jako koszt odpłatnego zbycia będzie pomniejszał cenę określoną w umowie sprzedaży.

Z wniosku wynika, że wnioskodawca przychód ze sprzedaży nieruchomości nr 1 przeznaczył na zakup dwóch nieruchomości tj.

• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (nieruchomość nr 2), w której zamieszkał wraz z matką oraz
• lokal mieszkalny wraz z miejscem postojowym na parkingu osiedlowym i wymaganym udziałem we wspólnych wewnętrznych drogach osiedlowych (nieruchomość nr 3) w stanie deweloperskim do wykończenia.
  
  

W ocenie wnioskodawcy zakup obu powyższych nieruchomości umożliwia skorzystanie mu z tzw. ulgi mieszkaniowej, o której stanowi przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się zatem do pytania 2 stwierdzić należy, iż podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w powołanym powyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Ustawodawca regulując omawiane zwolnienie, nie ograniczył wydatkowania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości lub praw tylko do jednego z wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy celów, jednakże – przy spełnieniu pozostałych przesłanek – wydatkowanie przychodu musi być ukierunkowane na zrealizowanie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika. Innymi słowy podatnik, który uzyskał przychód ze sprzedaży nieruchomości lub praw może przeznaczyć go na zakup więcej niż jednej nieruchomości lub prawa, zachowując przy tym prawo do ww. zwolnienia, jednakże każdy z zakupów ma służyć zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych tego podatnika a nie innych osób. Stąd też słuszne jest stwierdzenie wnioskodawcy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zabraniają realizowania własnych celów mieszkaniowych poprzez posiadanie więcej niż jednej nieruchomości.

Dlatego też w stanie faktycznym wnioskodawca przeznaczając środki pieniężne ze sprzedaży nieruchomości nr 1 na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (nieruchomość nr 2) i drugiego lokalu mieszkalnego (nieruchomość nr 3) będzie mógł skorzystać z tzw. ulgi mieszkaniowej na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o ile istotnie nabycie obu ww. lokali było podyktowane koniecznością realizacji przez wnioskodawcę jego własnego celu mieszkaniowego. Intencją ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych nieruchomości czy praw majątkowych, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. Świadczy o tym poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne”. Zwolnienie dotyczy zatem realizowania przez podatnika swoich celów mieszkaniowych czyli własnych potrzeb mieszkaniowych a nie potrzeb mieszkaniowych innych osób np. matki. Tę okoliczność wnioskodawca będzie miał obowiązek wykazać w toku ewentualnych czynności sprawdzających podjętych przez naczelnika właściwego dla wnioskodawcy urzędu skarbowego. Wówczas wnioskodawca będzie musiał wykazać, że nabycie obu mieszkań służyć miało zaspokojeniu jego własnych potrzeb mieszkaniowych i w każdym z tych mieszkań jego potrzeby mieszkaniowe były zaspakajane. Zwolnieniem tym nie są objęte bowiem przychody ze sprzedaży nieruchomości i praw przeznaczone na zakup innych nieruchomości lub praw w sytuacji, gdy czynności te wskazują na działania o charakterze zarobkowym, spekulacyjnym lub zmierzającym do zaspakajania potrzeb mieszkaniowych innych osób a nie podatnika. Wobec tego nie ma przeszkód prawnych aby przychód ze sprzedaży nieruchomości nr 1 wydatkowany na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (nieruchomość nr 2) oraz drugiego lokalu mieszkalnego (nieruchomość nr 3) mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. l pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednakże pod warunkiem, że istotnie, nabycie tych dwóch nieruchomości zostało ukierunkowane na zaspokojenie wyłącznie własnych celów mieszkaniowych wnioskodawcy a nie służyło realizacji celów mieszkaniowych innych osób. Dla przedmiotowego zwolnienia bez znaczenia jest fakt, iż oba lokale mieszkalne zlokalizowane są w tej samej miejscowości, jeśli tylko w obu wnioskodawca realizuje swoje cele mieszkaniowe.

Odnosząc się do pytania nr 3 stwierdzić należy, iż zakup miejsca postojowego na parkingu osiedlowym nie będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Katalog wydatków na cele mieszkaniowe, których poniesienie pozwala skorzystać ze zwolnienia wymieniony w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy ma charakter zamknięty, jest to wyliczenie enumeratywne a nie przykładowe co oznacza, że prawo do skorzystania ze zwolnienia podatkowego wynikającego z tego przepisu należy wywodzić ściśle z jego brzmienia. Rozszerzająca interpretacja tego przepisu jest tym samym zabroniona. Zakup miejsca parkingowego, które przynależy do nieruchomości nr 3, nie ma charakteru mieszkalnego i nie mieści się w katalogu wymienionym w ww. przepisie dlatego też nie może korzystać ze zwolnienia. Organ w żadnym wypadku nie kwestionuje celowości posiadania miejsca parkingowego jednakże zauważa, że w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wymienił ani miejsc parkingowych, ani garaży. Miejsce parkingowe jakkolwiek przynależne jest do lokalu mieszkalnego, to w żadnym wypadku nie jest lokalem mieszkalnym a więc wbrew sugestii wnioskodawcy nie służy zaspokajaniu jego własnych potrzeb mieszkaniowych.

Tymczasem celem ustawodawcy były preferencje dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych podatników, a nie zapewnienia im wygody przy parkowaniu samochodów. Ze wskazanej przez wnioskodawcę definicji lokalu mieszkalnego zawartej w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali nie wynika, aby miejsce parkingowe (postojowe) było częścią składową lokalu mieszkalnego. Dlatego też błędne jest stwierdzenie wnioskodawcy, że zakup miejsca postojowego będzie korzystał ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust.1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w jego ocenie miejsce parkingowe stanowi przynależność lokalu mieszkalnego i służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Miejsce postojowe ma zapewnić wnioskodawcy komfort parkowania pojazdu w pobliżu miejsca zamieszkania i żadną miarą nie da się dowieść, że jego zakup jest równoznaczny z zakupem lokalu mieszkalnego, o którym mowa w zwolnieniu. Racjonalny ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 w sposób jednoznaczny określił jakie warunki muszą zostać spełnione aby podatnikowi przysługiwało prawo do skorzystania z ulgi mieszkaniowej. Skoro tak, to wnioskodawca wywodząc swoje prawo do skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego w przypadku przeznaczenia dochodu ze sprzedaży nieruchomości nr 1 na nabycie nieruchomości nr 2 i nr 3 musi te warunki spełnić bezwzględnie.

Ustosunkowując się z kolei do pytania 4 należy na wstępie zaznaczyć, że umowa przedwstępna nie przenosi prawa własności. Przepis regulujący prawo do skorzystania z ulgi mieszkaniowej w stosunku do wydatków na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego warunkuje zwolnienie w przypadku dysponowaniem przez podatnika prawem własności lub współwłasności. Dlatego też jakiekolwiek wydatki poniesione przez wnioskodawcę na własne cele mieszkaniowe przed zawarciem ostatecznej umowy przenoszącej własność nieruchomości nr 3 nie będą mogły korzystać z tego zwolnienia. Z treści zwolnienia jasno bowiem wynika, że wydatkowanie może nastąpić jedynie na „własny” lokal mieszkalny a więc lokal, do którego przysługuje podatnikowi prawo własności lub współwłasności. Po zawarciu umowy przedwstępnej podatnik w żadnym wypadku nie nabywa prawa własności ani współwłasności lokalu mieszkalnego. Przepis nie pozostawia tymczasem żadnych wątpliwości co do swojej wykładni, gdyż posługuje się pojęciem „wydatków na remont własnego lokalu mieszkalnego”. W przedmiotowej sprawie wydatki poniesione dopiero od dnia 01 grudnia 2011 r. kiedy to wnioskodawca stał się właścicielem nieruchomości nr 3 na prace wykończeniowe w nowo zakupionym lokalu w stanie deweloperskim związane z zakupem i montażem armatury łazienkowej (brodzik, wanna, sedes, baterie, kabina prysznicowa), glazury łazienkowej, gresu, paneli podłogowych oraz malowanie ścian (za wyjątkiem zakupu pędzli i innych narzędzi do wykonania prac remontowych, którym nie można przypisać charakteru stałego) uwzględniając zapis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznać można za wydatki mieszczące się w szeroko rozumianym pojęciu remontu własnego lokalu mieszkalnego .

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „remont”, zatem właściwym jest odwołanie się w tej kwestii do ustawy z dnia z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), w szczególności zaś do art. 3 pkt 8, który stanowi, iż przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Nie stanowią odtworzenia stanu pierwotnego, w rozumieniu ww. artykułu, a więc remontu, prace mające na celu doprowadzenie do końca danej inwestycji. Rodzaje wydatków mieszczących się w zakresie ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego zawiera rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. Nr 156, poz. 788).

Pojęcie remontu wyczerpująco wyjaśnił również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 04 marca 1998 r., I SA/Gd 886/96 stwierdzając: „za remont budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w znaczeniu powszechnie stosowanym w zakresie inwestycji uważa się prace budowlane mające na celu utrzymanie lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego we właściwym stanie, przywrócenie jego pierwotnej zdolności użytkowej, którą utracił w wyniku upływu czasu i eksploatacji wraz z wymianą dotychczas użytkowanych zużytych składników ich wyposażenia technicznego takich jak: dotychczasowej instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego lub tylko określonych elementów tych instalacji.”

Podsumowując powyższe w zakresie pytania 4, wydatki dotyczące wykończenia mieszkania (nieruchomości nr 3) a obejmujące zakup i montaż armatury łazienkowej (brodzik, wanna, sedes, baterie, kabina prysznicowa), zakup i położenie glazury łazienkowej, gresu, paneli podłogowych, oraz malowanie ścian w tym zakup farb będą zaliczane do wydatków na własne cele mieszkaniowe o ile wnioskodawca w dniu wydatkowania środków był już właścicielem lokalu mieszkalnego. Zatem uwzględnione mogą być wyłącznie te wydatki, które wnioskodawca poniósł począwszy od 01 grudnia 2011 r.

Natomiast nie będzie stanowić wydatku na własne cele mieszkaniowe wydatek poniesiony na zakup pędzli i innych narzędzi niezbędnych do wykonania prac remontowych. Jakkolwiek zakup pędzli czy też innych narzędzi jest niezbędny do przeprowadzenia remontu, to jednak powyższe narzędzia nie mają bezpośredniego wpływu na udział w przywróceniu lub poprawie stanu technicznego remontowanego lokalu a nadto mogą być nadal używane po zakończeniu remontu albo służyć innym celom.

Odnosząc się do pytania 5 stwierdzić należy, iż opłata prowizyjna dla biura pośrednictwa nieruchomości z tytułu pośrednictwa w zakupie nieruchomości nr 2 stanowiącej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest wydatkiem mieszkaniowym na nabycie tego prawa, o czym stanowi przepis art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatek poniesiony na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Wydatek dla biura pośrednictwa nieruchomości był związany z nabyciem nieruchomości nr 2.

W tym stanie rzeczy stanowiska wnioskodawcy nie można było w całości uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.