POSTANOWIENIENa podstawie art. 14 a §1, 3 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm. ).Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań – Nowe Miasto ocenia jako prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18.06.2007r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

UZASADNIENIE W dniu 19.06.2007r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek z dnia 18.06.2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej zakupionych artykułów spożywczych i napojów, alkoholu, usług gastronomicznych, usług cateringowych, usług noclegowych, usług parkingowych, gadżetów reklamowych, oraz akcesoriów niezbędnych do przygotowania imprez handlowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej podatnika.

Z przedstawionego w zapytaniu stanu faktycznego wynika, że podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych. W związku z planowanym rozszerzeniem działalności gospodarczej podatnik będzie świadczył usługi marketingowe i reklamowe na rzecz swoich kontrahentów polegające w głównej mierze na organizacji prezentacji ich wyrobów, przeprowadzaniu akcji promocyjnych i reklamowych oraz organizacji imprez o charakterze handlowym.

W celu wykonania usług na rzecz kontrahentów podatnik nabywać będzie towary i usługi, które następnie zużywać będzie do realizacji usługi. Za wykonane usługi podatnik wystawiać będzie kontrahentowi faktury. Należność za świadczone usługi obejmować będzie zwrot wszystkich wydatków poniesionych na nabycie towarów i usług powiększony o określony procent uzgodnionej z kontrahentem marży.

Wątpliwość podatnika budzi „czy w wyżej opisanych okolicznościach faktycznych i prawnych koszt nabycia towarów i usług, wymienionych powyżej i zużytych do wykonania usługi stanowić będzie dla Przedsiębiorcy koszt uzyskania przychodu”.

Zdaniem podatnika „wszelkie koszty ponoszone w celu wykonania usługi na rzecz zleceniodawcy są kosztami uzyskania przychodu w pełnej wysokości jako koszty pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami i związane z bieżącą działalnością gospodarczą Przedsiębiorcy – art. 22 ust. 1 ustawy updof). Dla podmiotu świadczącego usługę nie są to także koszty reprezentacji, o których mowa w art. 23 ust.1 pkt 23 ustawy UPDOF.”.

Odpowiadając na pytanie podatnika zauważyć należy, iż zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), nazwanej dalej: „updof”, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 cytowanej ustawy.

Użyty przez ustawodawcę, w powołanym wyżej przepisie zwrot „w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów ” oznacza, iż aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, to pomiędzy tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy.

Generalnie kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Podatnik ma zatem możliwość zaliczania dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Zaliczenie tych wydatków do kosztów musi jednak odbywać się z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 23 updof.

Stosownie do brzmienia art.23 ust. 1 pkt 23 updof nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Nie ma obecnie ograniczeń dotyczących możliwości zaliczenia do kosztów wydatków na reklamę niepubliczną. Jednakże charakter wydatków na reklamę winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością, by możliwe było przyjęcie, iż wydatki te spełniają kryteria określone w wyżej powołanym art.22 ust.1 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia reprezentacji, bądź reklamy. Według Słownika Języka Polskiego - „reprezentacja” to okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. W odniesieniu do działalności gospodarczej reprezentacja jest rozumiana jako kształtowanie i utrwalanie korzystnego wizerunku firmy, poprzez np. jej wystrój, kontakty oficjalne i handlowe z innymi podmiotami gospodarczymi, sposób podejmowania kontrahentów, wręczanie upominków.

Natomiast „reklama” według Słownika Języka Polskiego to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach ich nabycia, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję (plakaty, napisy, ogłoszenia, itp.).

Z powyższego wynika, że o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań, mających na celu zaprezentowanie firmy, na rzecz której takie działania są podejmowane, w sposób jak najbardziej pozytywny w oczach obecnych lub przyszłych klientów, co służy pozytywnemu odbiorowi tej firmy na zewnątrz przez inne podmioty, w tym ewentualnych kontrahentów.

Zatem wydatki na poczęstunek dla potencjalnych nabywców prezentowanych przez podatnika produktów dokonywane w ramach realizacji zamówionych usług w ocenie organu podatkowego nie mogą być uznane za wydatki na reprezentację podatnika. Wydatki te nie służą bowiem kształtowaniu pozytywnego wizerunku prowadzonej przez podatnika firmy a są dokonywane w ramach zamówionych przez producentów działań w zakresie promocji i marketingu ich wyrobów.

Mając na uwadze powyższe organ podatkowy ocenił stanowisko podatnika zawarte w przedmiotowym wniosku jako prawidłowe.

Ponadto tut. organ podatkowy uważa, iż wydatki na zakup akcesoriów niezbędnych do przygotowania imprez handlowych, jak również wydatki za noclegi , parkingi i gadżety reklamowe pozostają w związku przyczynowym z osiąganymi przychodami i jako takie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W tym stanie rzeczy należało postanowić jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez stronę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.