POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1, § 3 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu - po rozpatrzeniu Pani wniosku z dnia 16 maja 2007 r. /wpływ 17.05.2007 r./ w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie ewidencji i iden­tyfikacji podatników stwierdza iż stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2007 r. do tut. organu podatkowego wpłynął Pani wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu stosowania prawa podatkowego na pod­stawie art. 14a § 1 cytowanej na wstępie ustawy - Ordynacja podatkowa /dalej u.O.p./.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu dokonał oceny formalnej poprawno­ści wniosku i ustalił, że w sprawie, będącej przedmiotem zapytania nie toczy się po­stępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administra­cyjnym, stwierdzając tym samym brak negatywnych przesłanek do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego na podstawie art. 14a § 1 ustawy u.O.p.

Pytanie Pani dotyczy następującego stanu faktycznego:

Zamierza Pani rozpocząć indywidualnie działalność gospodarczą i posiada wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Wypełniając stosowne dokumenty dotyczące roz­poczęcia działalności i składając je osobiście, czy też dokonując w późniejszym czasie ak­tualizacji danych, należy okazać do wglądu oryginały np. wpisu, REGON-u, umowy z bankiem itp. a przesyłając je za pośrednictwem poczty należy je potwierdzić za zgodność ale tylko przez notariusza.

Na tle określonego stanu faktycznego formułuje Pani pytanie:
„Czy przesłane załączniki mogą być potwierdzone za zgodność z oryginałem osobiście przez podatnika czy też przez biuro podatkowe, poprzez umieszczenie na załącznikach podpisu podatnika lub podpisu i pieczątki biura podatkowego, któremu zlecono prowa­dzenie dokumentacji księgowej?"

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie stwierdza Pani, że ww. dokumenty mogą być potwierdzone za zgodność z oryginałem przez Panią lub reprezentujące Panią biuro podatkowe. Ponadto dodaje Pani, że brak możliwości potwierdzenia ww. dokumen­tów przez podatnika lub biuro jest utrudnieniem dla podatnika jak też dla biur podat­kowych, które składają te druki za podatnika.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez wnioskodawcę oraz obowi­ązujący stan prawny stwierdza się co następuje:

Przepis art. 5 ust. 4a i 4b ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewiden­cji i identyfikacji podatników i płatników /t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm./ - zwanej dalej ustawą o NIP - stanowi:

„4a. W przypadku dokonywania zgłoszenia identyfikacyjnego przez pełnomocnika lub kuratora sądowego do zgłoszenia dołącza się uwierzytelniona lub poświadczona urzędowo kopię pełnomocnictwa lub postanowienie sądu. W przypadku udzielenia pełnomocnic­twa wyłącznie do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do zgłoszenia dołącza się ory­ginał pełnomocnictwa.

4b. Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą dołączają do zgłoszenia identyfikacyj­nego uwierzytelnione lub urzędowo op świadczone kopie dokumentów potwierdzających informacje objęte zgłoszeniem, w szczególności: odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, umowy spółki, dokumentu potwierdzającego uprawnienie do korzystania z lokalu lub nie­ruchomości, w których znajduje się siedziba, zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON, z zastrzeżeniem art. Są ust:2. Upoważniony pracownik przyjmujący zgłoszenie poświadcza zgodność przedstawionych odpisów tych dokumentów lub w uzasadnionych przypadkach może sporządzić taki odpis, oryginały zaś zwraca zgłaszającemu za pokwi­towaniem na odpisach."

W przypadku dokonywania zgłoszenia aktualizacyjnego obowiązek dołączenia wyżej wymienionych kopii dokumentów został określony w art. 9 ust. 6 pkt 1 ustawy o NIP, w którym zawarto odesłanie do zasady określonej w art. 5 ust. 4b tej ustawy.

W odniesieniu do uregulowania zawartego w art. 5 ust. 4a dotyczącego poświadczania pełnomocnictwa ma zastosowanie art. 137 § 3 u.O.p., który stanowi m.in., że adwokat, radca prawny lub doradca podatkowy może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa.

Podkreślenia wymaga fakt, że w ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm./ oraz ustawie z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz. U. Nr 123, poz. 1058 ze zm./ brak jest przepisów upraw­niających do dokonywania poświadczeń lub uwierzytelnień dokumentów przez radców prawnych i adwokatów.

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 96 pkt 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 369 ze zm./ notariusz poświadcza zgodność odpisu, wyciągu lub kopii z okazanym dokumentem. Ze względu na przyznane notariuszowi uprawnienia, dokumenty przez niego poświadczone także należy uznać za poświadczone urzędowo.

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że podatnik dokonujący zgłoszenia identyfikacyjnego lub aktualizacyjnego ma obowiązek dostarczenia uwierzytelnionych lub urzędowo poświadczonych kopii dokumentów. Poświadczenia składanych dokumen­tów dokonuje upoważniony pracownik przyjmujący zgłoszenie lub też notariusz.

Nie może zatem dokonać poświadczenia za zgodność podatnik, doradca podatkowy, czy też biuro podatkowe.

Wybór czy do zgłoszenia zostanie dołączona kopia uwierzytelniona, czy też urzędowo poświadczona, należy wyłącznie do podatnika. Ustawa o NIP nie tworzy bowiem jakiejkolwiek hierarchii w zakresie sposobu dokumentowania informacji wynikających ze zgłoszeń.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu odnosząc przedstawiony w zapyta­niu stan faktyczny do przytoczonych wyżej przepisów prawa podatkowego uznaje stano­wisko podatniczki za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 u.O.p. niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 u.O.p. interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

POUCZENIE:
Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu wniesione w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia /art. 169 § 4, art. 236 § 2 pkt 1. art. 223 § 1 w zw. z art. 239 u.O.p./.

Zażalenie na postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasad­niające to żądanie /art. 222 w zw. z art. 239 u.O.p./.