INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 09 maja 2012 r.), uzupełnionym w dniu 27 czerwca 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

• w części dotyczącej przeznaczenia przychodu ze sprzedaży na nabycie budynku mieszkalnego na terytorium Irlandii - jest prawidłowe,
• w części dotyczącej uznania za wydatki na własne cele mieszkaniowe opłaty notarialnej poniesionej w związku z nabyciem budynku mieszkalnego na terytorium Irlandii - jest prawidłowe,
• w części dotyczącej sposobu przeliczenia na złote poniesionych w Euro wydatków na nabycie budynku mieszkalnego na terytorium Irlandii - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 09 maja 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży nieruchomości na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 14 czerwca 2012 r. Znak: IBPBII/2/415-678/12/AK wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 27 czerwca 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W grudniu 2009 r. wnioskodawczyni wraz z mężem otrzymała darowiznę od rodziców, w postaci działki budowlanej wraz z rozpoczęta budową budynku mieszkalnego. W 2010 r. małżonkowie dokończyli budowę tegoż budynku i w tym momencie jest on w stanie surowym zamkniętym. W 2011 r. na tej samej działce wybudowano garaż, który w tym momencie jest w stanie surowym otwartym. Wnioskodawczyni dodała, że obydwoje z mężem pracują i mieszkają w Irlandii, we wniosku jako adres zamieszkania został jednak wskazany adres w Polsce.

Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać ww. działkę budowlaną oczywiście wraz z nieruchomościami (domem i garażem), które się na niej znajdują i za kwotę uzyskaną ze sprzedaży zakupić budynek mieszkalny na terenie Irlandii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy wnioskodawczyni będzie zwolniona z podatku z tytułu uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, jeśli całą kwotę uzyskaną ze sprzedaży przeznaczy na zakup budynku mieszkalnego w Irlandii...

Czy jeśli przykładowo wnioskodawczyni sprzeda ww. nieruchomość w Polsce za 300 tys. zł a zakupi budynek mieszkalny w Irlandii za 250 tys. zł plus koszty prawne nabycia tego domu (czyli np. opłata notarialna) w wysokości ok. 50 tys zł, to czy ta opłata jest wliczana w koszt nabycia tego domu, a jeżeli nie to czy od tych 50 tys. zł wnioskodawczyni musi zapłacić podatek...

W związku z tym, że wnioskodawczyni chce zakupić budynek mieszkalny na terenie Irlandii, a jak wiadomo walutą obowiązującą w Irlandii jest Euro, oznacza to, że będzie musiała zamienić pieniądze uzyskane ze sprzedaży ww. nieruchomości w Polsce na Euro. Jaki kurs wymiany walut należy wtedy przyjąć jako przelicznik... Czy kurs obowiązujący w dniu sprzedaży nieruchomości w Polsce (kurs jaki w tym dniu jest w Europejskim Banku Centralnym czy też w banku, w którym wnioskodawczyni ma konto na terenie Polski), czy też kurs obowiązujący w dniu zakupu budynku mieszkalnego w Irlandii (kurs jaki w tym dniu jest w Europejskim Banku Centralnym, czy w banku w jakim ma konto na terenie Irlandii), czy kurs obowiązujący w dniu wymiany waluty (czyli dzień w którym wnioskodawczyni prześle pieniądze z banku w Polsce do banku w Irlandii i ponownie czy będzie to kurs jaki obowiązuje w danym dniu w Europejskim Banku Centralnym, w banku w Polsce, czy banku w Irlandii)...

Zdaniem wnioskodawczyni, jeśli cały przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości przeznaczy na wydatki na własne cele mieszkaniowe (w jej przypadku na nabycie budynku mieszkalnego na terenie Irlandii), to wtedy nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. W rozumieniu wnioskodawczyni wydatki na własne cele mieszkaniowe mogą być ponoszone poza granicami kraju, tj. w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w jej przypadku na terenie Irlandii pod warunkiem, że istnieje podstawa prawna (wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska) do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa (w jej przypadku Irlandii), na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe. Zdaniem wnioskodawczyni Polska posiada taką umowę z Irlandią.

Zdaniem wnioskodawczyni, koszty prawne nabycia budynku mieszkalnego (między innymi ww. opłata notarialna) powinny być wliczone w koszt tegoż budynku, w związku z tym powinny być zwolnione z podatku.

Wnioskodawczyni sądzi, że należy przyjąć kurs wymiany waluty obowiązujący w dniu zamiany waluty (z PLN na Euro) w banku, w którym posiada konto na terenie Polski.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

W tym miejscu zauważyć należy, że wnioskodawczyni w złożonym wniosku ORD-IN w poz. B.3. wskazała jako swoje stałe miejsce zamieszkania miejscowość na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w treści opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wnioskodawczyni wskazała, że mieszka i pracuje w Irlandii. Jednakże z wniosku nie wynikało, iż wnioskodawczyni ma wątpliwości co do ustalenia swojego miejsca zamieszkania, stąd Organ przyjął za wnioskodawczynią, iż jej miejscem zamieszkania jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie ze wskazaniem w poz. B.3. formularza ORD-IN.

Wobec powyższego odpłatne zbycie przez wnioskodawczynię mającą miejsce zamieszkania w Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości położonej również na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu w Polsce i stanowi źródło przychodu, opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

We wniosku wnioskodawczyni wskazała, że w 2009 r. nabyła wraz z mężem w drodze darowizny nieruchomość – działkę budowlaną wraz z rozpoczęta budową budynku mieszkalnego, który obecnie znajduje się w stanie surowym zamkniętym. W 2011 r. na ww. nieruchomości wybudowany został garaż, który obecnie znajduje się w stanie surowym otwartym. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż ww. nieruchomości – działki wraz z domem i garażem.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że jeżeli planowana sprzedaż ww. nieruchomości z zabudowaniami nastąpi po upływie okresu 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, tj. po 31 grudnia 2014 r., to sprzedaż ta nie będzie stanowiła dla wnioskodawczyni w ogóle źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie rodziła obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Wyjaśnia się, iż nie ma znaczenia data wybudowania na działce mającej być przedmiotem sprzedaży budynku oraz garażu. Zgodnie z art. 46 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do treści art. 48 powyższej ustawy budynki stanowią część składową gruntu (z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie) i jako takie nie mogą być przedmiotem odrębnej własności.

Tak więc pojęcie sprzedaży nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego. Zatem zgodnie z powyższym, datą nabycia nieruchomości jest zawsze data nabycia gruntu bez względu na to, kiedy został lub zostanie wzniesiony na tym gruncie budynek.

Natomiast jeżeli sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie miała miejsce przed 01 stycznia 2015 r. tj. przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano jej nabycia, to sprzedaż będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Wówczas dokonując oceny skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nabytej w 2009 r. w drodze darowizny należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

I tak zgodnie z art. 30e ust. 1 i 2 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja zbycia mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości (np. biura nieruchomości), koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo – skutkowy.

Natomiast koszty uzyskania przychodu w przedmiotowej sprawie należy ustalić zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulującym sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia rzeczy i praw nabytych w darowiźnie. I tak stosownie do art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa powyżej ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Co do zasady, zarówno przychód jak i koszty wnioskodawczyni powinna rozliczyć proporcjonalnie do posiadanego udziału w nieruchomości.

Podsumowując, w przypadku sprzedaży przez wnioskodawczynię przedmiotowej nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie tj. przed 01 stycznia 2015 r. uzyskany z tego tytułu przychód stanowił będzie źródło przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 30e ustawy opodatkowaniu 19% podatkiem podlegał będzie dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia tego prawa (art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz kosztami uzyskania tego przychodu (art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Kosztem uzyskania przychodu może być podatek od spadków i darowizn – jeśli wnioskodawczyni go zapłaciła. Ponadto kosztem uzyskania przychodu mogą być udokumentowane fakturami VAT nakłady na zbywaną nieruchomość, czyli wydatki poniesione przez wnioskodawczynię na budowę domu oraz na budowę garażu na przedmiotowej nieruchomości bowiem wpływają na podwyższenie wartości samej nieruchomości, o ile zostały udokumentowane w sposób przewidziany w ustawie.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny również w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust 1 pkt 131.
   
   

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, iż powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

                                        W

dochód zwolniony = D x ----

                                        P

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży.

W sytuacji zatem gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Jak wynika z powyższego ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. przewidział zatem możliwość zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, po spełnieniu określonych warunków, o których mowa w ustawie.

Powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia – w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych przychodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym – w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009 r. – jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie środków z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe. Ustawodawca formułując przedmiotowe zwolnienie w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania.

Jednym z takich celów jest m.in. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zatem wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w oparciu o zdarzenie przyszłe, oraz biorąc pod uwagę brzmienie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 stwierdzić należy, iż wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych dochodu uzyskanego ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, jeżeli środki uzyskane ze sprzedaży przeznaczy na jeden z celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w tym przepisie. Nie ma żadnych przeszkód prawnych do tego aby wnioskodawczyni przeznaczyła uzyskany przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości na realizację własnych celów mieszkaniowych na terytorium Irlandii. Z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. wynika wprost, że wnioskodawczyni może zrealizować własne cele mieszkaniowe w każdym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej. Z konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w Madrycie dnia 13 listopada 1995 r. (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129 i z 2000 r. Nr 53, poz. 650) w art. 27 „Wymiana informacji” zapisana została podstawa prawna do uzyskania z Irlandii informacji podatkowych istotnych dla oceny przez Rzeczpospolitą Polską spełnienia warunków do zwolnienia.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni odnośnie możliwości przeznaczenia przychodu ze sprzedaży nieruchomości w Polsce na nabycie budynku mieszkalnego w Irlandii należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do możliwości uznania za wydatki na własne cele mieszkaniowe opłaty notarialnej poniesionej w związku z nabyciem na terytorium Irlandii budynku mieszkalnego stwierdzić należy, że zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się m.in. wydatki poniesione na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Z wykładni językowej przedmiotowego przepisu wynika, że zwolnieniem objęta jest nie tylko cena zakupu (nabycia), lecz także inne wydatki związane z nabyciem budynku mieszkalnego, do których zaliczyć można m.in. opłatę notarialną, czy też wydatek poniesiony na pośrednictwo w kupnie nieruchomości. Przepis wyraźnie mówi o wydatkach poniesionych „na nabycie” budynku mieszkalnego, nie ogranicza zatem ww. zwolnienia tylko do ceny zakupu domu.

Oznacza to, że wydatek w postaci opłaty notarialnej poniesiony przy nabyciu budynku mieszkalnego na terytorium Irlandii może stanowić wydatek na własne cele mieszkaniowe, na tych samych zasadach jak wydatki poniesione na zakup (cena nabycia) budynku mieszkalnego, jeśli wnioskodawczyni go poniesie i udokumentuje.

Zatem stanowisko wnioskodawczyni odnośnie możliwości uznania opłaty notarialnej za wydatek poniesiony na nabycie budynku mieszkalnego a tym samym poniesiony na własne cele mieszkaniowe podatnika, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwość wnioskodawczyni budzi również fakt, w jaki sposób należy dokonać przeliczenia wydatków poniesionych na własne cle mieszkaniowe - na nabycie budynku mieszkalnego na terytorium Irlandii, gdzie obowiązującą walutą jest Euro w przypadku, gdy uzyska ona w Polsce przychód w PLN.

Wskazać zatem należy, że w takim przypadku w celu ustalenia kwoty wydatków poniesionych w walucie obcej na własne cele mieszkaniowe wnioskodawczyni musi dokonać przeliczenia kwoty poniesionej na nabycie budynku mieszkalnego wyrażonej w Euro (w tym opłaty notarialnej) według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku, stosownie do treści art. 11a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z powołanym przepisem, kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

Zatem niezależnie od tego kiedy i gdzie wnioskodawczyni dokona wymiany waluty PLN uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości w Polsce na Euro w celu nabycia budynku mieszkalnego na terytorium Irlandii, to dla ustalenia kwoty wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, które uwzględnione będą przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazywanego w PIT-39 wnioskodawczyni winna dokonać przeliczenia według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku czyli dzień zakupu nieruchomości na terytorium Irlandii oraz dzień uiszczenia opłaty notarialnej.

Tym samym stanowisko wnioskodawczyni, iż należy przyjąć kurs wymiany waluty obowiązujący w dniu zamiany waluty z PLN na Euro w banku, w którym posiada konto na terenie Polski należało uznać za nieprawidłowe.

Podsumowując należy stwierdzić, iż w przypadku sprzedaży przez wnioskodawczynię nieruchomości na terytorium Polski przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jej nabycie tj. przed 01 stycznia 2015 r. opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości w części przypadający na wnioskodawczynię zgodnie z jej udziałem w tej nieruchomości. Gdy nieruchomości ta stanowi majątek wspólny małżonków, to na wnioskodawczynię co do zasady przypada udział #189; w przedmiotowej nieruchomości.

Jeżeli jednak wnioskodawczyni przychód ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy na jeden z celów mieszkaniowych enumeratywnie wymienionych w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli m.in. na nabycie na terytorium Irlandii budynku mieszkalnego, to może na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 skorzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. Jako wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe wnioskodawczyni może również uwzględnić poniesioną przy nabywaniu ww. budynku mieszkalnego opłatę notarialną w części na nią przypadającą. Natomiast przeliczenia ww. wydatków z Euro na PLN wnioskodawczyni winna dokonać według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku, czyli poprzedzającego dzień podpisania umowy nabycia budynku mieszkalnego i uiszczenia opłaty notarialnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.