POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z póź. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zawarte we wniosku z dnia 25.06.2007 r. (data wpływu do Urzędu 02.07.2007 r.) - za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan współwłaścicielem spółki jawnej. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży metalowej i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na potrzeby prowadzonej działalności zawarta została umowa leasingu operacyjnego na samochód osobowy, który będzie wykorzystywany w związku z prowadzoną działalnością. Umowa leasingowa spełnia warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji w przypadku samochodu osobowego oraz suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.

Na tle powyższych okoliczności faktycznych, zwrócił się Pan z prośbą do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek o udzielenie interpretacji:

#61548; czy opłatę wstępną (czynsz inicjalny-wpłatę początkową) płatną przy zawarciu umowy leasingu operacyjnego należy uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu jednorazowo w momencie jej poniesienia czy należy ją rozliczać proporcjonalnie do okresu na jaki została zawarta umowa leasingu ?

W złożonym wniosku wyraża Pan stanowisko, że opłata wstępna leasingowa, która jest uiszczana jednorazowo powinna być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w dacie jej faktycznego poniesienia. Opłata wstępna ma charakter opłaty samoistnej nie przypisanej do poszczególnych rat leasingowych. Poniesienie opłaty wstępnej jest warunkiem koniecznym do rozpoczęcia realizacji zawartej umowy leasingowej. Zgodnie z art. 23b opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego z tytułu użytkowania w tym przypadku samochodu osobowego, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszty uzyskania przychodów korzystającego.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, w oparciu o stan prawny obowiązujący na dzień złożenia przedmiotowego wniosku, stwierdza się co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z póź. zm.) – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z wyżej przytoczonego przepisu wynika, że kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki podatnika, ale tylko takie wydatki (nie wymienione w art. 23), które zabezpieczają cele prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) cytowanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony – jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W świetle art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz

2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Z powyższego wynika, że jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia oba warunki zawarte w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, możliwość zastosowania reguły zawartej w tym przepisie zależy wyłącznie od tego czy finansujący leasing nie korzysta z wymienionych powyżej zwolnień. Jeżeli firma leasingowa z takich zwolnień nie korzysta, korzystający (leasingobiorca) ma prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów pełnych kwot ponoszonych opłat ustalonego w umowie leasingu, w tym również całej kwoty netto czynszu inicjalnego (opłata wstępna), zgodnie z zapisem art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy, w świetle którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług.

Z dniem 1 stycznia 2007 r. powyższe regulacje uzupełniono o art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z nim koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W świetle powyższego wskazano, że wstępną opłatę leasingową (czynsz inicjalny) dotyczącą ściśle określonego czasu trwania umowy leasingu zawartej na czas oznaczony, należy rozliczać proporcjonalnie do długości trwania tej umowy.

Odrębną kwestią pozostaje moment zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Bowiem z dniem 1 stycznia 2007 r. ustawodawca częściowo określił co należy rozumieć przez poniesienie kosztu. Określenie „poniesienia kosztu” jest odrębne dla podatników prowadzących księgi rachunkowe oraz prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Do podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów odnosi się przepis art. 22 ust. 6b powołanej ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz wymienione przepisy prawa podatkowego – uznać należy za nieprawidłowe stanowisko przyjęte we wniosku tj. stwierdzenie, że opłata wstępna leasingowa, która jest uiszczana jednorazowo powinna być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w dacie jej faktycznego poniesienia, ponieważ w tym przypadku zastosowanie znajduje art. 22 ust. 5 c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższa interpretacja, w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.