POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów postanawia stanowisko w sprawie, zawarte we wniosku z dnia 09 lutego 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, uznać za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

1. Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika:

Podatnik jest wspólnikiem spółki X, która jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność w branży metalowej. W ramach prowadzonej działalności w/w Spółka dokonuje zakupów od dostawców zagranicznych oraz sprzedaży towarów na rzecz odbiorców zagranicznych. W wyniku dokonanych transakcji otrzymuje wpłaty za sprzedane towary od odbiorców zagranicznych w walucie obcej wpływające na rachunek walutowy Spółki. Natomiast za zobowiązania powstałe w wyniku transakcji zawartych z dostawcami zagranicznymi za dostarczone towary lub wykonane usługi dokonuje zapłat w walucie obcej z rachunku walutowego Spółki. Wynikające z tych transakcji różnice kursowe Spółka rozlicza zgodnie z art. 24c updof na podstawie prowadzonych ksiąg handlowych.

Pytanie podatnika:

Czy do przeliczenia wpływów od kontrahenta z tytułu zapłaty należności w walucie obcej na rachunek walutowy banku, z którego usług korzysta Spółka, należy zastosować kurs kupna banku z dnia wpływu jako kurs faktycznie zastosowany oraz czy w przypadku wypływu waluty z rachunku walutowego w celu uregulowania zobowiązań wobec dostawcy zagranicznego, należy zastosować kurs sprzedaży banku z dnia wypływu jako faktycznie zastosowany?

2. Stanowisko wnioskodawcy co do oceny stanu faktycznego:

Podatnik wyraził własne stanowisko w sprawie, twierdząc, że wpływy środków na rachunek walutowy będące zapłatą za sprzedany towar od odbiorcy zagranicznego należy przeliczać na złotówki po kursie kupna banku, z którego usług Spółka korzysta, natomiast zapłatę za zobowiązania Spółki dla dostawców zagranicznych należy przeliczać po kursie sprzedaży banku z którego usług korzysta Spółka.

3. Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym:

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.), przychody w walutach obcych przelicza sie na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. W związku z tym, jako błędne należy uznać przeliczanie przychodów w walutach obcych według kursu kupna banku z dnia wpływu pieniędzy na rachunek walutowy prowadzony przez tenże bank.Warto nadmienić, iż w chwili obecnej moment uzyskania przychodu określa art. 14 ust. 1c updof, wskazując, że za dzień uzyskania przychodu uznaje się: dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi,dzień wystawienia faktury,dzień uregulowania należności,przy czym, o tym, które z zaistniałych powyższych zdarzeń będzie uznane za moment uzyskania przychodu decydować będzie zawsze pierwszeństwo czasowe. Inaczej mówiąc data najwcześniejszego ze wskazanych powyżej zdarzeń, będzie datą uzyskania przychodu. Powyższa zasada nie będzie miała jedynie zastosowania w stosunku do przychodu uzyskiwanego z usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych (np. najmu), bowiem w tych wypadkach przychód powstanie w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego zgodnie z umową lub fakturą (art. 14 ust. 1e updof).Podobnie rzecz się ma z kosztami uzyskania przychodu ponoszonymi w walucie obcej. Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 zd. 2, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Reasumując, należy uznać, że do ustalania wysokości przychodu i kosztów uzyskania przychodu w walucie obcej, należy stosować średni kurs ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia poprzedzającego dzień uzyskania przychodu/dzień poniesienia kosztu a nie kurs kupna/sprzedaży banku jako kurs faktycznie zastosowany.

POUCZENIE

Interpretacja powyższa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez przez Panią w świetle stanu prawnego obowiązującego w chwili wniesienia wniosku o interpretację. Na podstawie art. 14b § 1 i §2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zmianami), interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na postanowienie zawierające interpretację służy na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej wnoszone za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Mokotów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.