Przedmiotem działalności wnioskodawcy jest dystrybucja opon, kół i zestawów kołowych do urządzeń transportu wewnętrznego oraz wolnobieżnych maszyn i urządzeń przemysłowych. Pracownikom zatrudnionym do obsługi serwisowej opon do wózków widłowych zostały zakupione ubrania robocze: kurtki polarowe, spodnie ogrodniczki, koszulki, rękawice i buty robocze – na ubraniach tych umieszczone jest logo firmy. Jak wynika ze złożonego wniosku, intencją wyposażenia pracowników w ubrania robocze było zapewnienie ochrony odzieży własnej przed zabrudzeniem i zniszczeniem.

Stanowisko StronyZdaniem Strony jeżeli odzież własna pracowników może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu, bądź ze względu na wymagania sanitarne lub bezpieczeństwai higieny pracy zatrudnieni pracownicy są zobowiązani do wykonywania pracy w odzieży ochronnej, to wydatki poniesione na jej zakup można uznać za wydatki niezbędne do uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany.Obowiązek wyposażenia pracowników w roboczą odzież ochronną wynika z przepisu art. 237.7 § 1ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r., Nr 21, poz. 94 ze zm.) – obowiązek taki ciąży na pracodawcy:- jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu- ze wzglądu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

W przypadku przedstawionym przez podatnika spełnione są warunki określone w Kodeksie pracy, co wynika z charakteru robót wykonywanych przez pracowników firmy. Zatem w myśl ww. przepisów obowiązkiem Strony jest wyposażyć swoich pracowników w odzież ochronną.

Jednocześnie wydatek ten należy uznać za bezpośrednio związany z działalnością firmy, ponieważ wyposażenie pracowników w odzież roboczą jest niezbędne do prawidłowego wykonywania pracy.

Od 2007 roku uległy zmianie przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654) regulujące zasady zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na reprezentacjęi reklamę. I tak obecnie wydatki na reklamę nie są limitowane i w całości stanowią koszt uzyskania przychodu, natomiast zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt. 28 ustawy nie uznaje się za koszt uzyskania przychodu kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Umieszczenie na odzieży ochronnej logo firmy nie może przesądzać o reprezentacyjnym charakterze odzieży roboczej. Odzież robocza została zakupiona przez Spółkę w celu zapewnienia ochrony pracowników wykonujących prace fizyczne przy urządzeniach mechanicznych, nie zaś w celach reprezentacji pracodawcy. Logo firmy umieszczone na odzieży stanowi swoisty identyfikator oraz reklamuje nazwę Spółki.

W związku z powyższym wydatek poniesiony na zakup odzieży roboczej dla pracowników obsługi serwisowej wózków widłowych będzie stanowił koszt uzyskania przychodów Spółki. Zatem stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.