POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż na skutek procesów produkcyjnych w związku z prowadzoną działalnością, polegającą na produkcji samochodów dostawczych i komponentów w Spółce powstają różnego rodzaju odpady: złom stalowy i żeliwny, złom metali nieżelaznych (wsadowy oraz niewsadowy), jak również innego rodzaju odpady takie jak kable, opakowania baterie. Wnioskująca nawiązała współpracę z przedsiębiorstwem, które na bieżąco odbiera wszelkiego rodzaju odpady bezpośrednio z kontenerów rozmieszczonych na terenie zakładu. Spółka zamierza rozliczać się z odbiorcą odpadów w okresach miesięcznych, na podstawie zbiorczego raportu dotyczącego wszelkich dokonanych czynności jak również ilości odebranych odpadów. Termin płatności określono jako 25 dzień od daty otrzymania faktury.

Spółka podnosi, że ze względu na różną definicję momentu powstania obowiązku podatkowego oraz momentu fakturowania jak również złożonością opisanej we wniosku transakcji, trudne jest właściwe ustalenie obowiązku fakturowania jak i rozpoznania obowiązku podatkowego.

Wnioskująca stoi na stanowisku, że przedmiotowa transakcja nosi znamiona sprzedaży ciągłej - odbiór odpadów odbywa się na bieżąco, w każdym dniu roboczym. W związku z tym, po uzgodnieniu z kontrahentem miesięcznego sposobu rozliczeń, transakcję należy wykazać na fakturze VAT specyfikując datę sprzedaży określoną co do miesiąca i roku dokonania sprzedaży. W tej sytuacji zastosowanie znajdą ogólne warunki rozpoznania obowiązku podatkowego dla dostaw, które powinny być potwierdzone fakturą, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano dostawy. W opinii Spółki, z uwagi na złożoność i kompleksowość transakcji, nie można do niej zastosować rozpoznania obowiązku podatkowego zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 5 ustawy o VAT. Wymagałoby to sztucznego podzielenia transakcji na trzy oddzielne zdarzenia: sprzedaż odpadów pozostałych, sprzedaż złomu niewsadowego i sprzedaż złomu wsadowego i oddzielnego rozpoznania dla nich obowiązku podatkowego.

Spółka zwróciła się o potwierdzenie prawidłowości Jej stanowiska.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Na podstawie konstrukcji art. 19 ustawy o VAT, wywnioskować należy, iż przepisy powyższe, wskazujące na moment powstania obowiązku podatkowego jako moment wykonania usługi bądź dostawy towarów, lub potwierdzenia tej czynności fakturą VAT znajdują zastosowanie w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług, w odniesieniu do których dalsze przepisy, stanowiące regulacje szczegółowe nie przewidują odrębnych zasad określania momentu powstania obowiązku podatkowego.

Szczególny moment powstania obowiązku podatkowego przewidziany został m. in. w przepisie art. 19 ust. 13 pkt 5 ww. ustawy, zgodnie z którym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty - z tytułu dostawy złomu stalowego i żeliwnego, złomu metali nieżelaznych, z wyłączeniem złomu metali szlachetnych:

a) niewsadowego, nie później jednak niż 20. dnia, licząc od dnia wysyłki złomu do jednostki, która zgodnie z umową dokonuje kwalifikacji jakości,

b) wsadowego, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wysyłki złomu;

Zatem, w odniesieniu do dostaw złomu (zarówno w odniesieniu do złomu wsadowego jak i niewsadowego) określenie momentu powstania obowiązku podatkowego następuje w oparciu o dokonanie zapłaty. Natomiast 20. dzień, licząc od dnia wysyłki złomu do jednostki, która zgodnie z umową dokonuje kwalifikacji jakości, w przypadku złomu niewsadowego, oraz 30. dzień, licząc od dnia wysyłki złomu wsadowego, stanowią ostateczny termin w którym obowiązek powstaje, niezależnie od dokonania w tym czasie zapłaty bądź wystawienia faktury. W odniesieniu do tych dostaw określenie momentu powstania obowiązku podatkowego powstaje zatem niezależnie od dnia dokonania dostawy czy wystawienia faktury.

Zasady określania przez Spółkę obowiązku podatkowego w oparciu o moment dostawy, bądź fakturowania dostawy znajdą zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do dostaw pozostałych odpadów, jako że nie stanowią one dostaw towarów wymienionych w przepisach szczegółowych. Stanowisko Podatnika, ze względu na wskazanie, iż obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych w odniesieniu do całej dostawy, należało uznać zatem za nieprawidłowe.

Wskazać jednocześnie należy, iż Spółka wskazała, że opisane we wniosku dostawy stanowią dostawy o charakterze ciągłym.

Stosownie do § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2005, Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok albo miesiąc i rok dokonania sprzedaży oraz datę wystawienia i numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”; podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym.

Zgodnie zaś z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 14 i 15.

Stosownie natomiast do § 13 ust. 2 cyt.rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3, wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Jak wynika z powyższych przepisów wyjątek od zasady fakturowania dostawy towarów oraz świadczenia usług w terminie 7 dni od dnia faktycznego świadczenia dotyczy sprzedaży o charakterze ciągłym i to zarówno dostaw towarów jak i świadczenia usług. Rozporządzenie nie odnosi się przy tym do konkretnych usług o charakterze ciągłym. Wobec powyższego, należy uznać, iż zasady fakturowania wskazane w powyższych przepisach mają zastosowanie do wszelkiego rodzaju dostaw towarów oraz świadczeń usług jeżeli ze względu na okoliczności można zaliczyć je do sprzedaży o charakterze ciągłym.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają legalnej definicji świadczenia o charakterze ciągłym. Definicję taka należy zatem ustalić w oparciu o pojęcia sprzedaży oraz ciągłości. Przez sprzedaż, stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Pojęcie ciągłości świadczenia, wobec braku stosownych regulacji należy określać w oparciu o przepisy prawa cywilnego, jako że sama sprzedaż należy do stosunków zobowiązaniowych o charakterze cywilnym. Dla uznania świadczenia za ciągłe wystarcza, iż składa się ono z następujących po sobie czynności o ile tworzą razem funkcjonalną całość rozciągniętą w czasie. Czas jest miernikiem czynności trwałych a interes jednej ze stron jest zaspokojony właśnie poprzez trwałe zachowanie się drugiej strony.

Sposób fakturowania, tj. dopuszczalne fakturowanie dostaw odpadów o charakterze ciągłym poprzez wskazanie jedynie miesiąca dokonania dostawy nie wpływa na moment powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do dostaw, dla których przepisy przewidują powstanie obowiązku podatkowego niezależnie od momentu ich fakturowania.

Uwzględniając powyższe, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu postanowił, jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.