INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2007r. (data wpływu 01 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów stanowiących dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 sierpnia 2007r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentów stanowiących dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

S Sp. z o.o. jest rosyjska firmą zarejestrowaną w Polsce dla celów podatku od towarów i usług. Spółka przewozi towary samochodami ciężarowymi zarejestrowanymi na terytorium Rosji. Transport przebiega w następujący sposób: miejsce wyjazdu poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, miejsce przyjazdu na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej innego niż terytorium Polski, przy czym trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium Polski (usługi nie dotyczą towarów importowanych, bowiem odprawa celna importowa tych towarów dokonywana jest poza terytorium Polski). W związku z powyższym po spełnieniu warunków określonych w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług powyższe czynności podlegają opodatkowaniu stawką 0% (warunki te to posiadanie listu przewozowego oraz faktury wystawionej przez Spółkę). Przy ubieganiu się o ewentualną zapłatę od swoich dłużników Spółka S zobowiązana jest do przedstawienia w swoim kraju (Rosja) oryginałów listów przewozowych (CMR) i nie może zastąpić ich potwierdzoną notarialnie kopią.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w miejscu przechowywania w Polsce dokumentacji dla celów podatku od towarów i usług czyli w siedzibie ustanowionego przedstawiciela podatkowego, Spółka może dołączać do wystawionych faktur kopie potwierdzonych za zgodność z oryginałem przez polskiego notariusza listów przewozowych (CMR)...

Zdaniem wnioskodawcy przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają nakazu ograniczania się tylko i wyłącznie do oryginałów listów przewozowych - zobowiązują jedynie do przedstawienia dowodów wykonania usługi. Można zatem przyjąć, że ten sam dokument w wersji ksero potwierdzonej za zgodność z oryginałem przez notariusza jest również spełnieniem warunku określonego w art. 83 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 96 pkt 2 oraz 98 ustawy z dnia 14 lutego 1991r. prawo o notariacie notariusz stwierdza zgodność odpisu, wyciągu lub kopii z okazanym dokumentem. Jeżeli dokument zawiera cechy szczególne, tj. dopiski, poprawki, uszkodzenia, notariusz stwierdza to w poświadczeniu. Z powyższego wynika więc, że w przypadku otrzymania takiej potwierdzonej przez notariusza kopii dokumentu, nastąpiło wcześniejsze okazanie oryginału tego dokumentu. Poświadczony notarialnie dokument jest więc w opinii wnioskodawcy tym samym dokumentem i daje takie samo prawo do zastosowania stawki VAT 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54 poz. 535 z późn.zm.) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem, że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej i podał ten numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10 na fakturze stwierdzającej dostawę towarów,
2. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspółnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 42 ust. 3 w/cyt. ustawy dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeśli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi ( spedytorowi),
2. kopia faktury,
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunków,

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Ponadto w myśl art. 42 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami o których mowa w ust. 1 pkt 2 mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności :

1. korespondencja handlowa z nabywcą ,w tym jego zamówienie,
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Stawka podatku 0% ma więc zastosowanie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jeżeli zostały spełnione warunki dotyczące :

• statusu dostawcy,
• statusu nabywcy,
• stosownej dokumentacji.

Należy stwierdzić, że dokumenty wymienione w art. 42 ust. 11 mają charakter posiłkowy i co do zasady mogą stanowić jedynie uzupełnienie podstawowego, obowiązkowego katalogu dokumentów wymienionych w ust. 3 w sytuacji, gdy dokumenty te nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów w ramach WDT. Zatem dla zastosowania stawki 0% Spółka jest obowiązana posiadać dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie precyzują poza kopią faktury, rodzaju dokumentów które mają potwierdzać dostawę towarów do kontrahenta unijnego.

Dokumenty, jakimi podatnik posłuży się dla wykazania, że towary będące przedmiotem wewnatrzwspólnotowej dostawy, zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju winny okoliczność tę jednoznacznie, w sposób nie budzący wątpliwości potwierdzić.

Podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne i potwierdzające faktyczne dokonanie transakcji. Nie można odmówić tych walorów wszelkim dokumentom w postaci potwierdzonych za zgodność z oryginałem przez notariusza kopii listów przewozowych (CMR). W związku z powyższym Spółce przysługuje prawo do zastosowanie stawki podatku w wysokości 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go maja 10, 09-402 Płock.