POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów:

- art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.),

po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka, jako pracodawca zapewnia dowóz pracowników do zakładu pracy z miejscowości znajdującej się poza miejscem siedziby zakładu pracy. Powodem powyższego jest zapewnienie sprawniejszego funkcjonowania przedsiębiorstwa pracodawcy oraz niewystarczające możliwości komunikacji publicznej na odcinku pomiędzy siedzibą zakładu pracy oraz miejscem zamieszkania pracowników. Koszt dowozu stanowi nieodpłatne świadczenie, które doliczane jest pracownikowi do dochodu i opodatkowane zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W regulaminie wewnętrznym istnieje również zapis o zapewnieniu przez pracodawcę bezpłatnego dowozu pracowników.

Usługi transportowe potwierdzane są co miesiąc fakturami VAT wystawionymi na Spółkę i odliczany jest z tych faktur podatek naliczony. Dowozy organizowane są wyłącznie dla własnych pracowników przed i po pracy.

Zdaniem Podatnika, na mocy postanowień art. 5 ust. l pkt l oraz art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) jako odpłatne świadczenie usług - a tym samym czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT traktuje się także nieodpłatne świadczenie usług nie będące dostawą towarów na cele osobiste m.in. pracowników gdy nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych usług.

Jak podnosi Wnioskująca, ustawodawca nie określił definicji świadczeń na potrzeby osobiste pracowników, dlatego też należy przyjąć, że są nimi wszelkie świadczenia, które nie są związane z działalnością przedsiębiorstwa. Zdaniem Spółki, świadczenie, które polega na zapewnieniu dowozu pracowników do i z pracy w okolicznościach wyżej opisanych ma jak najbardziej związek z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa, wobec czego świadczenie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, natomiast przysługuje odliczenie podatku naliczonego z faktur zakupu tych usług.

W związku z powyższym, Wnioskująca zwraca się o potwierdzenie prawidłowości Jej stanowiska.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 2 ww. ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

W opinii tut. organu podatkowego, nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli łącznie zostają spełnione następujące przesłanki:

– świadczenie jest przeznaczone na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

– nie jest związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa,

– podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi świadczeniami, w całości lub w części.

Mając na uwadze powyższe, należy zaznaczyć, iż transport świadczony nieodpłatnie przez pracodawcę na rzecz pracowników, pomiędzy ich miejscem zamieszkania a miejscem pracy, służy co do zasady celom prywatnym pracowników. Decyzja wyboru środka transportu (lub lokalizacji zamieszkania) leży bowiem w gestii pracowników, a udostępnienie im dodatkowej możliwości dojazdu do pracy służy jedynie ich osobistym potrzebom. Powyższe ma jednak zastosowanie wówczas, gdy pracownik może korzystać z innej formy transportu. Jednakże, mając na uwadze określone okoliczności, takie jak utrudnienia w znalezieniu innego odpowiedniego środka transportu oraz charakter pracy (zmienność miejsca lub czasu pracy), wymogi przedsiębiorstwa czynią koniecznym dla pracodawcy zapewnienie pracownikom transportu. Istnieją bowiem sytuacje, kiedy usługi transportowe świadczone bezpośrednio przez pracodawcę są jedyną możliwością dowozu pracowników do pracy. Wówczas, usługi te służą de facto celom prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej, a osobiste cele i korzyści pracowników mają w takim przypadku znacznie drugorzędne w stosunku do korzyści pracodawcy (korzyści gospodarczych).

Zatem, w sytuacji, gdy charakter prowadzonej działalności gospodarczej wymusza na pracodawcy zapewnienie pracownikom transportu do lub z miejsca pracy, bądź też przy zmianie miejsca wykonywania pracy występują trudności w zapewnieniu innych odpowiednich środków transportu, a jedynym, racjonalnym sposobem transportu pracowników jest transport zapewniony przez pracodawcę, wówczas uznać można, że usługi te wykonywane są jedynie na potrzeby związane z prowadzoną działalnością (jeśli pracownicy nie mogą dotrzeć do miejsca pracy, przedsiębiorstwo nie może działać). Przy czym, nie ma tu znaczenia fakt, czy pracodawca przewozi pracowników własnym pojazdem, czy też zleca to innemu podmiotowi.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż jako pracodawca, poprzez zakup usług transportowych od innego podmiotu, zapewnia nieodpłatnie dowóz pracowników do pracy z miejscowości znajdującej się poza miejscem siedziby zakładu pracy. Powodem dowozu pracowników do miejsca pracy jest zapewnienie sprawniejszego funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz niewystarczające możliwości komunikacji publicznej na odcinku pomiędzy siedzibą zakładu pracodawcy oraz miejscem zamieszkania pracowników.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, iż skoro, jak podnosi Podatnik, transport pracowników jest wymuszony niedostateczną komunikacją publiczną oraz koniecznością zapewnienia sprawniejszego funkcjonowania przedsiębiorstwa, usługa dowozu pracowników jest czynnością związaną z prowadzonym przedsiębiorstwem. Zatem, w opisanym stanie faktycznym nie zostanie spełniona jedna z przesłanek konieczna do opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego dowozu pracowników z miejsca zamieszkania do miejsca pracy. Przedmiotowa usługa dowozu pracowników nie będzie zatem czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ustosunkowując się do prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie usługi dowozu pracowników Wnioskującej wykonywanej przez inny podmiot, stwierdzić należy iż stosownie do art. 86 ust. 1 przywoływanej ustawy podatkowej, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 a przywoływanej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, skoro przedmiotowa usługa dowozu pracowników świadczona jest w związku z prowadzonym przedsiębiorstwem Podatnika, związana jest więc z czynnościami podlegającymi co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółce będzie zatem przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z ww. faktur, na zasadach ogólnych, z uwzględnieniem regulacji art. 88 przywoływanej ustawy podatkowej.

W związku z powyższym, stanowisko Podatnika wyrażone w złożonym wniosku, należało uznać za prawidłowe i postanowić jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.