INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 14 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2012 r., (data wpływu 20 września 2012 r.), oraz pismem z dnia 12 października 2012 r. (data wpływu 17 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, który został uzupełniony pismem z dnia 19 września 2012 r.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), pismem z dnia 5 października 2012 r., Nr IPTPB2/415-654/12-3/KSM, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego pisma pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 5 października 2012 r., które skutecznie zostało doręczone w dniu 9 października 2012 r. W dniu 17 października 2012 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie złożone na druku ORD-IN (data nadania 13 października 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 7 lutego 2012 r. Wnioskodawczyni jako spadkobierca otrzymała zwrot od Starosty Powiatowego nieruchomość uprzednio wywłaszczoną ojcu Wnioskodawczyni.

Zwrot nieruchomości nastąpił na podstawie art. 136 i art. 137 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102 ze zm.), ponieważ stosowanie do wymienionych przepisów nieruchomość ta stała się zbędna Skarbowi Państwa na cel, który był określony w decyzji o wywłaszczeniu.

Za zwróconą nieruchomość tzn. jej część stosowanie do udziału w spadku, Wnioskodawczyni zapłaciła zwaloryzowane odszkodowanie.

Prawo do spadku Wnioskodawczyni nabyła po swoim ojcu w dniu jego śmierci 13 czerwca 1991 r. Zwróconą nieruchomość Wnioskodawczyni sprzedała 2 kwietnia 2012 r.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, iż przedmiotowa nieruchomość została odziedziczona w wielkości ustawowej 1/3 udziału, gdyż obecnie było trzech spadkobierców.

Dział spadku w stosunku do nieruchomości ani też po śmierci spadkodawcy – ojca, nie był przeprowadzony. W dniu spadkobrania nieruchomość nie wchodziła do masy spadkowej – była we władaniu Skarbu Państwa – wywłaszczenie nastąpiło w 1977 r.

Udział Wnioskodawczyni w spadku, w dniu śmierci ojca w 1991 r. wynosił 1/4 udziału na równi z pozostałymi spadkobiercami w liczbie 3. Wnioskodawczyni wskazała, iż łącznie było 4 spadkodawców. Po śmierci matki w dniu 17 listopada 2005 r. udział w spadku zwiększył się do 1/3 udziału. Każdy spadkobierca w liczbie 3 miał równe udziały w odzyskanej nieruchomości i spadku.

Dział spadku po śmierci matki nie był przeprowadzony. Udział Wnioskodawczyni w nieruchomości wskutek dziedziczenia nie zwiększył się w porównaniu do pozostałych spadkobierców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przychód ze sprzedaży nieruchomości, zwróconej Wnioskodawczyni, przed upływem 5-ciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił jej zwrot będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 1991 r....

Zdaniem Wnioskodawczyni, zwrot nieruchomości w świetle obowiązującego prawa przez Skarb Państwa na rzecz właściciela (spadkobiercy) nie jest równoznaczny z nabyciem nieruchomości lecz przywróceniem do niej praw, odzyskaniem jej, co było własnością właściciela. Nabycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło w momencie nabycia praw do spadku, czyli śmierci ojca Wnioskodawczyni – 13 czerwca 1991 r.

Przychód ze sprzedaży odzyskanej nieruchomości, a nabytej w 1991 r. nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z 1991 r.) za rok 2012 w PIT.

Ponieważ nieruchomość, którą Wnioskodawczyni nabyła w 1991 r., w drodze spadku po ojcu, była w 1977 r. wywłaszczona na urządzenie parku komunalnego. Wywłaszczenie na podstawie decyzji administracyjnej było pozbawieniem prawa własności właściciela (ojca Wnioskodawczyni) na rzecz Skarbu Państwa, który przejął nieruchomość i przeznaczył ją na cel podany w decyzji o wywłaszczeniu.

Skarb Państwa nie wykorzystał wywłaszczonej nieruchomości do 2012 r., na cel podany w decyzji o wywłaszczeniu. Dlatego stosowanie do art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami poprzedni właściciel lub spadkobierca mógł żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości, jeżeli nieruchomość stała się zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu.

Warunkiem zwrotu nieruchomości był zwrot odszkodowania. Jako spadkobiercy, przywrócono Wnioskodawczyni w 2012 r. prawo do własności nieruchomości i uważa Ona, że nie jest to równoznaczne z nabyciem nieruchomości.

W świetle przedstawionych faktów, przychód ze sprzedaży uprzednio wywłaszczonej nieruchomości, przez upływem pięciu lat od daty jej zwrotu, nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczy wskazała, iż zwrot wywłaszczonej nieruchomości spadkobiercy, nie uważa za formę jej nabycia lecz za przywrócenie do tej nieruchomości praw własności. W związku z tym przychód ze sprzedaży tej nieruchomości, zdaniem Wnioskodawczyni nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ od daty śmierci spadkobierców wywłaszczonej nieruchomości do dnia sprzedaży, która miała miejsce 2 kwietnia 2012 r. upłynęło już 5 lat, przychód ze sprzedaży tej nieruchomości nie powinien podlegać opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w podatku dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu lub prawa wieczystego użytkowania gruntów następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni, wraz z innymi spadkobiercami otrzymała zwrot od Starosty Powiatowego nieruchomość uprzednio wywłaszczoną ojcu Wnioskodawczyni. Zwrot nieruchomości w dniu 7 lutego 2012 r. nastąpił na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Wnioskodawczyni prawo do spadku nabyła po swoim ojcu, w dniu jego śmierci 13 czerwca 1991 r. – 1/4 części nieruchomości. Natomiast w dniu 17 listopada 2005 r., po śmierci matki udział w spadku zwiększył się do 1/3. Każdy spadkobierca (w liczbie 3) miał równe udziały w odzyskanej nieruchomości.

Wnioskodawczyni wskazała, iż dział spadku w przypadku przedmiotowej nieruchomości nie był przeprowadzony. Udział Wnioskodawczyni w nieruchomości nie zwiększył się w porównaniu do pozostałych spadkobierców.

Zgodnie z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Sąd postanowieniem stwierdza jedynie fakt nabycia spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego). Postanowienie o nabyciu spadku potwierdza prawo spadkobiercy do spadku od momentu jego otwarcia. Istotna dla podatku dochodowego jest zatem data stwierdzająca dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.

W związku z tym w niniejszej sprawie istotne staje się rozstrzygniecie kwestii, czy wydanie decyzji o zwrocie nieruchomości stanowi nabycie w myśl powołanego wyżej art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać przy tym należy, że wykładnia pojęcia „nabycie” użytego w powołanym przepisie powinna uwzględniać to, że zwrot utraconego prawa własności, co wynika z przyjętej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, nie jest nabyciem, w konsekwencji czego nie chodzi w nim o każde nabycie w potocznym rozumieniu tego słowa.

Przywracając stan prawny, który istniał przed wywłaszczeniem nieruchomości, decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, czyli jest aktem prawnym, który wywiera bezpośrednio skutki w sferze prawa cywilnego. Jest więc zdarzeniem prawnym zmieniającym podmiotową stronę stosunku prawnorzeczowego odnośnie do zwracanej nieruchomości. Decyzja o zwrocie powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa, przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe.

Powyższe oznacza, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych przyjąć należy, iż zwrot nieruchomości, który nastąpił na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stanowi jej zwrot następcom prawnym, nie stanowiąc przy tym nowego nabycia. Zatem zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości nie jest nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powyższym należy uznać, iż pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął dla części nabytej 13 czerwca 1991 r. – 31 grudnia 1996 r., części nabytej w dniu 17 listopada 2005 r. – 31 grudnia 2001 r.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż uzyskany przez Wnioskodawczynię w 2012 r. przychód z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości wywłaszczonej, a następnie na podstawie decyzji administracyjnej zwróconej spadkobiercom nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni nabyła udziały w tej nieruchomości upłynął 5 letni termin o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Należy nadmienić, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie ma zastosowania do pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto organ podatkowy wskazuje, że jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnić się od stanu faktycznego, który wystąpił w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.