INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. z siedzibą w S. przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2007 r. (data wpływu 16 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów (obiad, kolacja biznesowa, kawa i herbata) dla kontrahentów w toku prowadzonych negocjacji handlowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2007 r. wpłynął do tut. organu wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawidłowości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu poczęstunku (obiad, kolacja biznesowa, kawa i herbata) dla kontrahentów w toku prowadzonych negocjacji handlowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jako firma handlowa utrzymuje kontakty handlowe z przedstawicielami handlowymi swoich dostawców i odbiorców. Osoby te przyjeżdżają z różnych stron Polski. W celu wynegocjowania jak najlepszych warunków handlowych osoby te będą podejmowane poczęstunkiem w formie obiadu, kolacji biznesowych czy też częstowane kawą i herbatą.

W związku z powyższym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatki z tytułu poczęstunku (obiad, kolacja biznesowa, kawa i herbata) dla kontrahenta w toku prowadzonych negocjacji handlowych...

Zdaniem Wnioskodawcy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych wydatki z tytułu poczęstunku dla kontrahenta w toku prowadzonych negocjacji handlowych.

Spółka podkreśliła, że od dnia 1 stycznia 2007 r. w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych weszły w życie nowe przepisy, zgodnie z którymi wydatki na reprezentację nie są kosztem uzyskania przychodu – art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Skoro zaś powołana ustawa podatkowa nie zawiera definicji pojęcia „reprezentacja”, to należy w tym względzie mieć na uwadze ustalenia dokonane przez urzędy i izby skarbowe. Organy te stwierdziły, np. w postanowieniu Naczelnika I Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 28 lutego 2007 r. nr 1471/DPD1/423/165/06/MK oraz w postanowieniu z dnia 11 kwietnia 2005 r. nr PD1-4-423-4b/JM/05, że „reprezentacja” to „wytworne występowanie podmiotu w celu nawiązania kontaktów gospodarczych, a w konsekwencji – w celu osiągnięcia przychodu”.

Wobec powyższego, w ocenie Spółki, częstowanie kontrahentów obiadem, kolacją, kawą, herbatą zwłaszcza, gdy przyjeżdżają z drugiego końca Polski nie jest zdarzeniem o charakterze nadzwyczajnym, a wręcz przeciwnie – jest to postępowanie zwykłe, standardowe. W konsekwencji wydatki tego typu nie mogą być rozpatrywane w kategorii reprezentacji firmy.z dnia 28 lutego 2007 r. nr 1471/DPD1/423/165/06/MK oraz w postanowieniu z dnia 11 kwietnia 2005 r. nr PD1-4-423-4b/JM/05, że „reprezentacja” to „wytworne występowanie podmiotu w celu nawiązania kontaktów gospodarczych, a w konsekwencji – w celu osiągnięcia przychodu”.

Na tle przedstawionego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Stosownie zaś do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Wprowadzona od 1 stycznia 2007 r., zmiana przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy, na którą powołuję się Spółka polega na tym, iż z kosztów podatkowych wyłączone zostały wszelkie koszty reprezentacji (niezależnie od jakiegokolwiek limitu).

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia reprezentacji, wobec czego należy uznać, że pojęcie to powinno być w kontekście analizowanego przepisu rozumiane w sposób przyjęty w języku potocznym. Na gruncie języka polskiego słowo „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

W odniesieniu do działalności gospodarczej, reprezentacja jest rozumiana jako działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi i które mają na celu kształtowanie oraz utrwalanie korzystnego, pozytywnego wizerunku firmy poprzez, np. sposób podejmowania kontrahentów, poczęstunek, wręczanie upominków. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

• stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i
• stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia „reprezentacja” oraz z analizy przytoczonego art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, jednoznacznie wynika, iż wydatki na usługi gastronomiczne oraz zakup żywności i napojów, które wiążą się z tworzeniem dobrego wizerunku firmy, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Powoływanie się w tym kontekście przez Spółkę na okoliczność, że tego typu działania nie mają charakteru nadzwyczajnego, a wpisują się w „zwykłe” postępowanie wobec kontrahentów nie odbiera wyżej wymienionym czynnościom atrybutu reprezentacji, bowiem częstotliwość działań w tym zakresie nie decyduję o ich kwalifikacji.

Wskazane przez Spółkę we wniosku wydatki dotyczące zakupu usług gastronomicznych, żywności, napojów związane z wizytami przedstawicieli kontrahentów (klientów) Spółki służą tworzeniu oraz utrwaleniu jej pozytywnego wizerunku na zewnątrz. Pracownicy i przedstawiciele handlowi kontrahentów (klientów) w trakcie spotkań, negocjacji handlowych reprezentują bowiem kontrahenta Wnioskodawcy, a poczęstowanie ich herbatą lub kawą, zapewnienie obiadu (lunchu) lub kolacji wpływać będzie na lepsze postrzeganie przez nich Spółki i utrwalanie Jej pozytywnego obrazu. Są to więc typowe wydatki reprezentacyjne, które wyłączone zostały na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, zajęte przez Spółkę stanowisko w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu poczęstunku (obiad, kolacja biznesowa, kawa i herbata) dla kontrahenta w toku prowadzonych negocjacji handlowych jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.