Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie, działając na podstawie art. 14a § 1 i 4, art. 217 § 1 i 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Panią we wniosku z dnia 26.06.2007r. jest prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 26.06.2007r. (data wpływu do Urzędu: 28.06.2007r.) wystąpiła Pani o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w Pani indywidualnej sprawie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że podatnik prowadzący Kancelarię Radcy Prawnego został wyznaczony jako pełnomocnik z urzędu w postępowaniu sądowym, a wynagrodzenie z tytułu czynności przed organami wymiaru sprawiedliwości Sąd zasądził od strony przegrywającej proces.

W tym stanie faktycznym zwróciła się Pani z zapytaniem jak rozliczyć koszty pomocy prawnej z urzędu, w przypadku, gdy nie wypłaca ich Sąd, ale zasądza ją na rzecz pełnomocnika od strony przegrywającej proces.
Według Pani stanowiska:

1. w zakresie obowiązku podatkowego - powstaje on po otrzymaniu zasądzonego wynagrodzenia za pomoc prawną, natomiast
2. w zakresie podatku dochodowego - pełnomocnik działający na zlecenie Sądu osiąga przychód z tytułu działalności prowadzonej osobiście i w związku z zasądzeniem wynagrodzenia od strony przegrywającej proces, na której nie ciaży obowiązek płatnika, pełnomocnik winien uiścić zaliczkę z tytułu uzyskanego dochodu do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał wynagrodzenie, a następnie winien jest ująć powyższe w rocznym rozliczeniu podatkowym.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź - Polesie po sprawdzeniu dyspozycji, wynikającej z art. 14a § 1 i § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, udziela poniższej interpretacji:

Zgodnie z art. 13 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie odrębnych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publiczno - prawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.
Radcę prawnego wyznaczonego przez Sąd jako pełnomocnika strony działającego z urzędu, należy więc traktować jako osobę wykonującą działalność osobiście.
Działalność taka charakteryzuje się tym, iż osoba ją wykonująca czyni to "w oparciu o własne, indywidualne, wyspecjalizowane przymioty" (vide: artykuł A. Mariuk, A. Taudul, P PP 2004/7/22 - t. 2).
Wobec powyższego przychód jaki osiągnie radca prawny w w/w warunkach jest przychodem z działalności wykonywanej osobiście.

Taki stan faktyczny sprawia, iż brak jest płatnika, o którym mowa w art. 41 ust. 1 updof, mianowicie wypłaty wynagrodzenia dla radcy prawnego nie dokonuje Sąd. Wynagrodzeniem na rzecz pełnomocnika obciążony zostaje przeciwnik procesowy strony korzystającej z pomocy udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu. W sytuacji gdy strona przegrywająca, obciążona wypłatą w/w wynagrodzenia nie zrealizowała ciążącego na niej obowiązku, to zgodnie z § 17 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. (Dz. U. z 2002r. Nr 163, poz. 1349) w sprawie cywilnej, w której kosztami procesu został obciążony przeciwnik procesowy strony korzystającej z pomocy udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, koszty, o których mowa w § 15, sąd przyznaje po wykazaniu bezskutecznej ich egzekucji.

W myśl art. 44 ust. 1a pkt 3 updof podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a. Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 44 ust. 3a updof). Za powyższy dochód uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 (jw.).Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (jw.).
Uzyskany dochód podatnik wykazuje w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, które to zeznanie jest obowiązany złożyć w terminie do dnia 30 kwietnia następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 1 updof).

Zgodnie z powyższym stanem prawnym oraz przedstawionym stanem faktycznym wyrażone przez Panią we wniosku stanowisko w zakresie:

1. obowiązku podatkowego - należy uznać za prawidłowe
2. podatku dochodowego - należy uznać za prawidłowe.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia.