Podatnicy wnioskiem z dnia 21.02.2007r. (data stempla pocztowego) zwrócili się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu o interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odliczenia od dochodu wydatków na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikom, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z budową budynku mieszkalnego.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 17.06.2004r. Starosta przeniósł na rzecz wnioskodawców pozwolenie na budowę dotyczące budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. W dniu 12.01.2005r. Podatnicy zawarli umowę kredytu mieszkaniowego „Własny Kąt” z bankiem PKO BP S.A. na sfinansowanie budowy budynku mieszkalnego. Decyzją z dnia 28.12.2006r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla powiatu poznańskiego udzielił wnioskodawcom pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego jednorodzinnego w części.

W ocenie podatników zostały spełnione wszystkie przesłanki pozwalające do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26b ustawy z dnia 26.07.1991r. (t.j. Dz.U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 z późn.zmian.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006r.

Organ podatkowy pierwszej instancji w postanowieniu z dnia 26.03.2007r. wyjaśnił, iż w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym z warunków dokonania odliczenia wydatków na spłatę odsetek od kredytu jest zakończenie budowy budynku mieszkalnego w terminie 3 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym uzyskano pozwolenie na budowę. Momentu zakończenia budowy nie definiują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże mówiąc o zakończeniu danej inwestycji, należy mieć na uwadze finalne zakończenie wszelkich działań związanych z daną budową, co jest tożsame z oddaniem do użytkowania całości budynku.

W ocenie organu podatkowego pierwszej instancji oddanie do użytkowania tylko części budynku, nie pozwala na skorzystanie z odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych.

W dniu 06.04.2007r. (data stempla pocztowego) Podatnicy złożyli zażalenie, w którym wnieśli o zmianę postanowienia Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu poprzez stwierdzenie istnienia w zaistniałych okolicznościach prawa do skorzystania z odliczenia od dochodu odsetek od kredytu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem przepisu art.26b ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zmian.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r., od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art.26 ust.1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust.2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych związanej z budową budynku mieszkalnego.

Odliczenie, o którym mowa powyżej, stosuje się, jeżeli kredyt (pożyczka) był udzielony przez podmiot uprawniony na podstawie przepisów prawa bankowego albo przepisów o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych do udzielania kredytów (pożyczek), a z umowy kredytu (pożyczki) wynika, że dotyczy on jednej z inwestycji wymienionych w ust.1 art. 26b.

Natomiast w myśl przepisu art.26 ust. 2 pkt 4 lit.a) odliczenie o którym mowa powyżej stosuje się, jeżeli inwestycja dotyczy budynku mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002r., a ponadto jej zakończenie nastąpiło przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę i zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania – zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku.

Treść złożonego przez podatników zażalenia wskazuje, że w ich ocenie, przedmiotowe odliczenie przysługuje, gdyż „brak zdefiniowania określonych pojęć w przepisach ustawy podatkowej nie może prowadzić do dowolności jej interpretacji i należy w tym przypadku zastosować interpretację celowościową, a mianowicie jakie były intencje ustawodawcy w tym przypadku”. Podatnicy nie zgadzają się ze stwierdzeniem, iż o zakończeniu danej inwestycji można mówić wtedy, gdy finalnie zakończono wszelkie działania związane z daną budową.

Zauważyć należy, iż momentu zakończenia budowy nie definiuje ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zagadnienia budowy budynku mieszkalnego regulują natomiast przepisy ustawy z dnia 07 lipca 1994r. - Prawo budowlane (Dz.U. Nr 207 z 2003r., poz. 2016 z późn. zmian.).

Zgodnie z uregulowaniem zawartym w art. 54 powołanej wyżej ustawy, do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.

Jednakże zakończenie inwestycji następuje w momencie, gdy odpowiada ona warunkom, jakie przewiduje prawo budowlane.

Natomiast art.55 pkt 3 w/w ustawy stanowi, iż w przypadku przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych należy uzyskać ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie.

Decyzja stanowiąca pozwolenie na użytkowanie obiektu budowlanego przed wykonaniem wszystkich robót budowlanych, wydana w trybie art. 55 pkt 3 ustawy – Prawo budowlane jest decyzją, w której stwierdza się zrealizowanie inwestycji w części a nie jej zakończenie.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem przepisu art.59 ust.4a ustawy -Prawo budowlane inwestor jest obowiązany zawiadomić właściwy organ o zakończeniu robót budowlanych prowadzonych, po przystąpieniu do użytkowania obiektu budowlanego, na podstawie pozwolenia na użytkowanie.Nie można zatem mówić o zakończeniu danej inwestycji, w sytuacji, gdy uzyskano pozwolenie na użytkowanie budynku mieszkalnego w części.W świetle powyższego stwierdzić należy, że w opisanym stanie faktycznym nie został spełniony jeden z warunków uprawniających do skorzystania z ulgi podatkowej określonej w art.26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006r., który stanowi, że odliczenie stosuje się, jeżeli zakończenie budowy nastąpiło przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę.

Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego przepisy prawa podatkowego należy interpretować ściśle, zaś ich wykładnia rozszerzająca jest niedopuszczalna. Wszelkiego rodzaju ulgi podatkowe mają charakter ściśle określony.

W szczególności zatem przepisy dotyczące ulg, będące odstępstwem od zasady płacenia podatków, nie powinny być interpretowane rozszerzająco (wyrok NSA z dnia 17.07.2002r. Syg.akt I SA/Wr 469/00).

Jest zasadą w prawie podatkowym, że wszystkie ulgi, zwolnienia czy wyjątki stanowią pewien wyłom w ogólnej zasadzie podlegania wszystkich podatników tym samym obowiązkom, stąd muszą być stosowane i rozumiane tak jak to ustawodawca literalnie określił.

Dodatkowo wyjaśnia się, że w opisanym stanie faktycznym, Podatnicy spełnią warunek określony w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit.a) ustawy pdof, jeżeli zawiadomią stosowny organ o zakończeniu budowy do końca 2007r.
Końcowo zauważyć należy, iż stosownie do dyspozycji zawartej w przepisie art. 14b §5 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa ( t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.), organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, jeżeli uzna, iż zażalenie wniesione przez podatnika, płatnika lub inkasenta zasługuje na uwzględnienie.
Jak wyżej wykazano stanowisko organu podatkowego pierwszej instancji, w tym stanie faktycznym, jest prawidłowe. Stąd też brak jest przesłanek do uwzględnienia zażalenia i dokonania zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.
Interpretacji udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dniu jej sporządzenia.