Współwłaściciele nieruchomości (osoby fizyczne) udzielili spółce w upadłości pełnomocnictwa do sprzedaży tej nieruchomości na rzecz jej samej.

Na tle opisanego stanu faktycznego wnioskodawca formułuje stanowisko, że zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, planowana umowa sprzedaży wskazanej nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku.

Zdaniem Syndyka masy upadłości, umowy sprzedaży w postępowaniu upadłościowym podlegają zwolnieniu od czynności cywilnoprawnych, zarówno w przypadku zbywania rzeczy należących do masy upadłości, jak i w przypadku, gdy upadły występuje w charakterze strony kupującej. Celem postępowania upadłościowego jest bowiem zaspokojenie wierzycieli w jak największym stopniu, a zatem uzasadnione jest przedmiotowe zwolnienie masy upadłości od ponoszenia dodatkowych ciężarów. Nabycie nieruchomości na rzecz upadłego pozwoli na częściowe zwolnienie wierzycieli, w skład masy upadłości nie wchodzą bowiem inne składniki majątkowe.

Powyższa interpretacja celowościowa znajduje potwierdzenie również w wykładni systemowej jak i językowej art. 2 pkt 3 cyt. ustawy.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie stwierdza, że w przedstawionym stanie faktycznym i obowiązującym stanie prawnym na dzień wydania postanowienia, stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę jest nieprawidłowe.

Do opisanego stanu faktycznego mają zastosowanie przepisy art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. „a”, art. 2 pkt 3, art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. „a” ustawy z dnia 9 września 2000 r o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. „a” ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu egzekucyjnym lub upadłościowym.

Przez zwrot "umowy sprzedaży rzeczy w postępowaniu upadłościowym" należy rozumieć wyłącznie sprzedaż rzeczy uregulowaną przepisami ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 60, poz. 535 ze zm.) w szczególności przepisami art. 306 - 330 cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 311 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze - likwidacja masy upadłości dokonuje się przez sprzedaż przedsiębiorstwa upadłego w całości lub jego zorganizowanych części, sprzedaż nieruchomości i ruchomości, przez ściągnięcie wierzytelności od dłużników upadłego i wykonanie innych jego praw majątkowych wchodzących w skład masy upadłości albo ich zbycie.

Sprzedaż dokonywana w postępowaniu upadłościowym należy do sposobów likwidacji masy upadłości i stosownie do art. 313 w/w ustawy ma skutki sprzedaży egzekucyjnej.

Identyczne skutki sprzedaży w postępowaniu upadłościowym jak w postępowaniu egzekucyjnym potwierdzają nieprawidłowość wyrazonego przez wnioskodawcę stanowiska.

Do zastosowania przedmiotowego wyłączenia umów sprzedaży na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie wystarczy zatem fakt, iż nabywca znajduje się w stanie upadłości.

Upadły podmiot gospodarczy nie traci swego statusu przedsiębiorcy aż do zakończenia postępowania upadłościowego i wykreślenia z Krajowego Rejestru Sądowego, pozostaje nadal podatnikiem, do którego stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów ustaw podatkowych.

Reasumując, nabycie nieruchomości przez upadłego podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na zasadach ogólnych.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Szczecinie postanowił jak w sentencji.