POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Strony z dnia 20.12.2006 r. (data wpływu: 21.12.2006 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych stwierdza, że przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Zapytanie Podatnika dotyczy rozstrzygnięcia czy w pozycji 20 informacji służącej do ustalenia należnych jednostkom samorządu terytorialnego dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych - informacji CIT-ST - należy wykazywać pracowników, którzy są zwolnieni z obowiązku świadczenia pracy oraz czy pracowników takich należy wykazywać w innej informacji składanej w urzędzie skarbowym.

W ocenie Podatnika osobę, która jest zwolniona z obowiązku świadczenia pracy należy uwzględniać w poz. 20 informacji CIT-ST, a nie trzeba jej ujmować w innej informacji składanej w urzędzie skarbowym.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego potwierdza stanowisko Podatnika.
W pozycji 20 informacji CIT-ST, na podstawie objaśnień do informacji, Podatnik winien wykazywać liczbę osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę według stanu na ostatni dzień miesiąca kończącego okres, za który składana jest informacja, lub na ostatni dzień roku podatkowego, za który składane jest zeznanie.

W świetle ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), zwanej dalej ustawą Kodeks pracy, pracodawca ma prawo mocą jednostronnej decyzji zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy. Uprawnienie niniejsze jest konsekwencją charakterystycznej dla stosunku pracy relacji podległości pracownika wobec pracodawcy. Trzeba jednak podkreślić, że decyzja na podstawie której pracodawca zwalnia pracownika z obowiązku świadczenia pracy nie będzie stwarzała dla pracownika skutków mniej korzystnych niż przewidziane w przepisach prawa pracy; w szczególności za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia wynikającego z osobistego zaszeregowania. Niewykonywanie pracy w okresie zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy stanowi bowiem wyraz stosowania się do poleceń przełożonego, do czego pracownika zobowiązują art. 22 i art. 100 ustawy Kodeks pracy. Trzeba zauważyć, że decyzja o zwolnieniu pracownika z obowiązku świadczenia pracy jest podejmowana w sytuacji, gdy pracownik był gotów do wykonywania pracy, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy.

Wobec powyższego, ponieważ pracownik zwolniony z obowiązku świadczenia pracy zachowuje wszystkie uprawnienia, jakie przysługują czynnemu pracownikowi - w tym też prawo do otrzymania wynagrodzenia za pracę w wysokości identycznej, jakby świadczył pracę – należy go wykazywać w pozycji 20 informacji CIT-ST. Naczelnik tut. Urzędu informuje równocześnie, że nie istnieje inna informacja, którą płatnik winien składać do tut. Organu i w której miałby obowiązek wykazywać pracowników zwolnionych z obowiązku świadczenia pracy.

Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i dotyczy oceny stanu prawnego na dzień 31.12.2006 r.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla Wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dacie wydania postanowienia nie toczyło się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego – w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia.