INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 31.08.2012 r. (data wpływu 03.09.2012 r.) uzupełnione pismem z dnia 27.09.2012 r. (data nadania 27.09.2012 r., data wpływu 01.10.2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 18.09.2012 r. Nr IPPB4/415-729/12-2/JK (data nadania 19.09.2012 r., data doręczenia 21.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia mieszkaniowego otrzymanego od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.09.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia mieszkaniowego otrzymanego od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 18.09.2012 r. Nr IPPB4/415-729/12-2/JK (data nadania 19.09.2012 r., data doręczenia 21.09.2012 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę o wyjaśnienie w zakresie jakich przepisów prawa podatkowego ma być udzielona interpretacja. W przypadku, gdy zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego miał dotyczyć tylko podatku dochodowego od osób fizycznych, wówczas wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przypadku, gdy zakres interpretacji przepisów prawa podatkowego miał dotyczyć także Ordynacji podatkowej, wówczas wezwano do dodatkowego uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej oraz uiszczenie opłaty w wysokości odpowiadającej liczbie stanów faktycznych oraz przedłożenie dowodu wpłaty.

Pismem z dnia 27.09.2012 r. (data nadania 27.09.2012 r., data wpływu 01.10.2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. braki w terminie oraz wskazał, iż przedmiotem interpretacji indywidualnej jest podatek dochodowy od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym, który otrzymuje ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z kwatery stałej wypłacany miesięcznie przez Wojskową Agencję Mieszkaniową. Wniosek w sprawie wypłaty świadczenia mieszkaniowego Wnioskodawca złożył do Oddziału Regionalnego WAM dnia 02.02.2011 r., który został rozpatrzony dnia 08.02.2011 r. Ten wniosek został rozpatrzony pozytywnie. Poinformowano Wnioskodawcę, iż umieszczono Go na wykazie żołnierzy zawodowych do wypłaty świadczenia mieszkaniowego od miesiąca marca 2011 r.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, Wojskowa Agencja Mieszkaniowa jest państwową jednostką organizacyjną, oraz zgodnie z art. 48d ust. 4 tej ustawy, świadczenie mieszkaniowe wypłacane przez Agencję jest pokrywane z dotacji budżetowej. W myśl art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367) dyrektor oddziału regionalnego właściwy dla garnizonu, w którym żołnierz pełni służbę wojskową, na wniosek żołnierza zawodowego, poświadczony przez dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, wydaje decyzje o przydziale kwatery albo innego lokalu mieszkalnego. Zgodnie z art. 21 ust. 4 ustawy, żołnierzowi służby kontraktowej prawo do zakwaterowania realizuje się, na jego wniosek w pierwszej kolejności w formie przydziału kwatery lub innego lokalu mieszkalnego. Natomiast, w przypadku nie przydzielenia kwatery lub innego lokalu mieszkalnego żołnierz służby kontraktowej na swój wniosek wybiera jedną z form zakwaterowania, o których mowa w art. 21 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy, tj. przydział miejsca w internacie albo kwaterze internatowej lub wypłatę świadczenia mieszkaniowego.

Zgodnie z art. 52c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ekwiwalent ten jest zwolniony z podatku dochodowego w zamian za rezygnację z osobnej kwatery stałej, o którym mowa w art. 19 ust. 3 i art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw. W roku 2011 z należnej Wnioskodawcy kwoty 9.000 zł Oddział Regionalny WAM w W. pobrał zaliczkę w kwocie 1.620,00 zł. W roku 2012 Wnioskodawca złożył PIT-37 za rok 2011, w zeznaniu tym wykazał otrzymanie ekwiwalentu pieniężnego.

Zgodnie z informacją uzyskaną za pośrednictwem infolinii Ministerstwa Finansów w celu odzyskania nienależnie pobranej zaliczki należy w PIT-37 w polu 55 wpisać kwotę 0,00 zł, natomiast w polu 59 kwotę pobraną 1.620,00 zł. Ażeby to uczynić Wnioskodawca musi posiadać wydaną przez Izbę Skarbową indywidualną interpretację dzięki której Wnioskodawca będzie ubiegać się o zwrot należnej Mu kwoty.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie mieszkaniowe, wypłacane przez Wojskową Agencję Mieszkaniową powinno być zwolnione z podatku od osób fizycznych od dnia 01.03.2011 r. do dnia 3112.2011 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie mieszkaniowe, wypłacane przez Wojskową Agencję Mieszkaniową nie powinno być opodatkowane, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi, że kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa są wolne od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 21 ust 1 pkt 47c ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Na wstępie podkreślić należy, iż wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji przy stosowaniu ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerząjącą.

Na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane oddziały Wojskowej Agencji Mieszkaniowej – od wypłacanych żołnierzom świadczeń pieniężnych wynikających z przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sil Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Świadczenia otrzymywane przez żołnierzy zwolnione z opodatkowania zostały enumeratywnie wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. I tak, przykładowo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 49 ustawy, wolne od podatku dochodowego są kwoty wypłacone osobom wymienionym w art. 23 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 206, poz. 1367 ze zm.) z tytułu odprawy mieszkaniowej

Z kolei, art. 52c ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż zwalnia się z podatku dochodowego świadczenie finansowe wypłacane żołnierzowi na pokrycie kosztów najmu lokalu, mieszkalnego, do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 1203 ze zm.).

Natomiast z art. 52c ust. 2 ww. ustawy wynika, iż zwalnia się z podatku dochodowego ekwiwalent w zamian za rezygnację z osobnej kwatery stałej, o którym mowa w art. 19 ust. 3 i art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sil Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw.

Jak z powyższego wynika, ustawodawca postanowił zwolnić z opodatkowania ściśle określone świadczenia związane z zakwaterowaniem żołnierzy, szczegółowo w przepisie ustawy podatkowej określone.

W rezultacie, biorąc pod uwagę racjonalność ustawodawcy, nie można uznać, iż zwolnienia świadczenia mieszkaniowego za rezygnację z kwatery stałej należy poszukiwać w art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mimo bowiem pozornej zbieżności stanu faktycznego z treścią przepisu art. 21 ust. 1 pkt 47c, czyli przepływu środków finansowych z budżetu państwa przez wskazaną Agencję do podatnika, to powyższa analiza tego przepisu nie daje podstaw do zastosowania go do omawianych świadczeń mieszkaniowych.

Wniosek taki wynika z systematyki zwolnień podatkowych, bowiem ustawodawca potraktował w sposób indywidualny świadczenia o charakterze mieszkaniowym statuowane ustawą o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Uregulowanie indywidualnej kategorii zwolnień w tym zakresie – ściśle określonych pod względem podmiotowym i przedmiotowym, nie daje możliwości poszukiwania tego samego, co do zasady, przedmiotu zwolnień w innej podstawie prawnej. Racjonalny ustawodawca nie doprowadziłby bowiem do sytuacji, w której to samo świadczenie byłoby zwolnione na podstawie kilku przepisów ustawy.

Również wykładnia historyczna art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że celem ustawodawcy nie było zwolnienie na podstawie tego przepisu świadczeń mieszkaniowych otrzymywanych przez żołnierzy. Przepis ten został bowiem wprowadzony w 2003 r. przy jednoczesnym skreśleniu art. 21 ust. 1 pkt 47 i dodaniu pkt 47b. Celem takiego zabiegu legislacyjnego było ujednolicenie zasady opodatkowania pomocy publicznej w zakresie przychodów z działalności gospodarczej i przedsiębiorców realizujących cele ustawowe za pomocą kwot otrzymanych od agencji rządowej, budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W konsekwencji uznać należy, iż wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ściśle określonego katalogu zwolnień skierowanych do żołnierzy nie pozostawia wątpliwości, że w sytuacji przedstawionej we wniosku nie będzie miał zastosowania przepis art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, niezależnie od statusu podmiotu wypłacającego Wnioskodawcy świadczenie mieszkaniowe, brak jest podstaw, aby uznać, że świadczenie to korzystało ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.