Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 12.10.2006 r. (wpływ do Izby Skarbowej – 16.10.2006 r.) na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty z dnia 28.09.2006 r. Nr I/415-54.1-297/06/ZDB – odmawia uchylenia w/w postanowienia.

Pismem z dnia 25.07.2006 r. uzupełnionym w dniu 21.08.2006r. zwróciła się Pani do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty z wnioskiem dotyczącym udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.
We wniosku podaje Pani, że w okresie od 01.02.2004r. do 31.12.2004r. prowadziła Pani działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej X w zakresie sprzedaży towarów handlowych , w tym eksport-import tkanin.
W dniu 29.06.2004r Agencja Celna działająca na podstawie udzielonego przez Spółkę upoważnienia, dokonała dopuszczenia do obrotu towaru - tkaniny poliestrowo-bawełnianej. Zgłaszając w/w towar Agencja Celna wniosła o zastosowanie zerowej stawki celnej w oparciu o kontyngent taryfowy. Urząd Celny dokonując kontroli zgłoszenia po zwolnieniu towaru (w oparciu o art. 78 Wspólnotowego Kodeksu Cywilnego), stwierdził, że zastosowana przez stronę zerowa stawka celna jest niewłaściwa i wszczął postępowanie celne w tej sprawie. Decyzją z dnia 07.10.2005r Naczelnik Urzędu Celnego naliczył stawkę celną w wysokości 8% i orzekł o powstaniu długu celnego. Pytanie Pani sprowadza się do ustalenia czy uregulowana w 2005r, po zaprzestaniu działalności spółki kwota w/w długu celnego może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów w 2004r, poprzez złożenie korekt zeznania przez wspólników spółki.
Zdaniem Pani przedmiotowy wydatek winien być zliczony do kosztów uzyskania przychodu 2004r.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty w postanowieniu z dnia 28.07.2006r. Nr I/415.1-297/06/ZDB nie podzielił poglądu wyrażonego przez Panią w złożonym wniosku.
Na powyższe postanowienie w dniu 12.10.2006 r. wniosła Pan zażalenie, w którym podtrzymuje Pani swoje stanowisko zawarte we wniosku z dnia 25.07.2006r. podnosząc ponadto, że organ I instancji całkowicie pominął uregulowania art. 22 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym cyt.: ”do kosztów uzyskania przychodów w 2004r. zaliczona zostanie kwota zobowiązania, która wyniknęła ze zmiany (podwyższenia) stawki celnej w toku prowadzonego w 2005 roku postępowania celnego. Jednakże w związku z zaprzestaniem działalności przez Spółkę z końcem 2004r. zarachowanie przedmiotowych kosztów jest niemożliwe w 2005r.”
Końcowo stwierdza Pani, iż mimo zaprzestania prowadzenia działalności w formie Spółki (X) nadal jest przedsiębiorcą prowadząc działalność gospodarczą, a także będąc uczestnikiem w innych spółkach.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, uznaje za prawidłowe stanowisko Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty zawarte w zaskarżonym powyżej postanowieniu.

Przepis art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ustanawia generalną zasadę (kasową) zgodnie z którą koszty uzyskania przychodów z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.
Odstępstwo od tej zasady polegające na potrącalności kosztów w tym roku podatkowym, którego dotyczą (zasada memoriałowa), ma zastosowanie do podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe (ust. 5 ww. art. ) oraz do tych tylko podatników prowadzących księgi przychodów i rozchodów, którzy prowadzą je w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów odnoszących się do danego roku podatkowego (ust. 6 ww. art.).
Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Panią we wniosku nie wynika aby w taki sposób prowadzona była ewidencja Spółki w 2004r.
A zatem miała do Pani zastosowanie ogólna zasada z art. 22 ust. 4 o potrącalności kosztów w tym roku, w którym zostały poniesione. Ponadto z treści wniosku wynikało, że w 2005 roku nie prowadziła Pani działalności gospodarczej w związku z którą powstał dług celny, a zatem niemożliwe było potrącenie tego wydatku w roku jego poniesienia, tj. 2005. Uregulowanie długu celnego po likwidacji Spółki nie uprawnia wspólników do złożenia korekty zeznań za 2004r.

Mając powyższe na uwadze Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza jak w sentencji.