P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz.U.z 2005 r. Nr.8 , poz. 60 z późn. zm. ) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 26.06.2007 r.( data wpływu do tut. organu podatkowego 27.06.2007r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Naczelnik Urzędu Skarbowego

postanawia :

" ponoszone opłaty bankowe , prowizje i opłaty związane z administrowaniem prowadzonego rachunku bankowego dla Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych są kosztem uzyskania przychodów . "

U Z A S A D N I E N I E

Dnia 27.06.2007 r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego .

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny sprawy : w ramach prowadzonej działalności gospodarczej strona jest zobowiązana do prowadzenia rachunku dla Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zgodnie z art.12 ust.1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ( Dz. U. z 1996 r. Nr 70 , poz. 335 ze zm. ).

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się do tut. organu podatkowego z pytaniem – czy opłaty bankowe związane z prowadzeniem rachunku bankowego dla Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz opłaty związane z administrowaniem ZFŚS podatnik ma prawo zaliczyć od roku podatkowego 2001 do kosztów uzyskania przychodu ?

Zdaniem pytającego : z uwagi na fakt , iż na stronie spoczywa ustawowy obowiązek posiadania rachunku bankowego dla Zakładowego Funduszu Socjalnego wszelkie prowizje oraz opłaty bankowe związane z jego prowadzeniem zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy o pdof stanowią od roku podatkowego 2001 koszt uzyskania przychodu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sokółce mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę oraz fakt , iż w przedmiotowej sprawie nie toczy się postępowanie lub kontrola albo postępowanie przed sądem administracyjnym , postanawia udzielić następującej interpretacji , co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z treścią przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , obowiązujących do końca 2006 r. , kosztami uzyskania przychodów z poszczególnych źródeł były wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Począwszy od 1 stycznia 2007 r. za art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14 , poz . 176 ze zm. ) " kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ...".

Obecnie więc przy kwalifikowaniu wydatku jako kosztu podatkowego trzeba stwierdzić , że spełnione są dwa warunki a mianowicie : wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów oraz nie może to być wydatek wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym ( art. 23 ww. ustawy ).

W tym negatywnym katalogu nie wymienia się ponoszonych opłat bankowych i prowizji związanych z prowadzeniem rachunku bankowego dla Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych ale nie oznacza to , że dany wydatek staje się automatycznie kosztem uzyskania przychodu. Muszą być zachowane dalsze istotne cechy , takie jak bezpośredni związek kosztu z prowadzoną działalnością , a jego poniesienie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu dla danego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej . Albo w sposób oczywisty służyło zabezpieczeniu źródła przychodu czy zachowaniu źródła przychodu.

Ponoszona opłata bankowa i prowizja związana z prowadzeniem rachunku bankowego dla Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych w ocenie tutejszego organu podatkowego zabezpiecza źródło przychodu i zachowuje źródło przychodu bowiem są to koszty niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania zakładu.

Także dotychczasowe brzmienie definicji kosztów uzyskania przychodów pozwalało uznać za taki koszt ww. opłaty i prowizje. Bowiem w prawie podatkowym zawsze była i jest grupa kosztów , które trudno jest powiązać bezpośrednio z przychodem ale ich poniesienie jest niezbędne dla prawidłowego działania zakładu by ten mógł osiągać przychody.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych wynika z przepisów prawa . Zgodnie z art.3 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych ( Dz. U. z 1996 r. Nr 70 , poz. 335 ze zm. ) fundusz tworzą pracodawcy zatrudniający wg stanu na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.

Z Pana wniosku wynika , ze przesłanka ta w stosunku do Pana jako pracodawcy została spełniona już w 2001 r. i to przepisy prawa nałożyły wobec Pana obowiązek założenia rachunku bankowego na którym gromadzone są odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych . W myśl art.12 ust.1 ww. ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych , środki funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym. Skoro istnieje prawny obowiązek założenia takiego rachunku to koszty związane z jego administrowaniem ( prowizje , opłaty bankowe )winny stanowić koszt uzyskania przychodu.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz powołane przepisy stwierdzić należy , że ponoszone opłaty bankowe związane z prowadzeniem rachunku Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz opłaty z jego administrowaniem są kosztem uzyskania przychodu.

Zatem Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sokółce stwierdza , iż stanowisko podatnika zawarte we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej , interpretacja niniejsza nie jest wiążąca dla wnioskodawcy , jest natomiast wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej do czasu zmiany lub uchylenia.

Interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest wiążąca do czasu zmiany przepisów prawa , które były przedmiotem interpretacji.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Sokółce w terminie 7 dni od dnia doręczenia ( art.14 a § 4 oraz art.236 § 2 pkt.1 ustawy Ordynacja podatkowa ).