P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem Spółki "X" o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

P O S T A N A W I A

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka "X", realizując program podnoszenia kwalifikacji zawodowych i ogólnego wykształcenia swoich pracowników, skierowała swojego pracownika na studia MBA (Master of Business Administration) odbywające się za granicą. Pracownik ten zajmuje w Spółce stanowisko kierownicze.
Program studiów skierowany jest do menedżerów i oferuje możliwość zdobycia nowoczesnej wiedzy z dziedziny zarządzania. Nabyte przez pracownika podczas studiów umiejętności menedżerskie będą wykorzystywane przez niego w pracy zawodowej i będą ściśle związane z funkcją pełnioną przez niego w Spółce. W związku ze skierowaniem pracownika na niniejsze studia, Spółka "X" przyznała temu pracownikowi następujące świadczenia: refundację 100% kosztów opłaty za naukę (tj. czesnego) oraz miesięczny ryczałt na pokrycie kosztów podróży, zakwaterowania, wyżywienia i przejazdów w okresie trwania semestrów (tj. z wyłączeniem kosztów podręczników).
Ponadto, pracownikowi zostało przyznane prawo do urlopu szkoleniowego na dział w obowiązkowych zajęciach. Pracownik zachowuje również prawo do pełnego wynagrodzenia w czasie odbywania nauki.

Na mocy umowy zawartej pomiędzy Spółką "X" a pracownikiem, zobowiązał się on do świadczenia pracy na rzecz Spółki lub innych spółek z grupy Spółki "X" w trakcie kształcenia oraz przez okres trzech lat od dnia ukończenia studiów. Ponadto, pracownik zobowiązał się do zwrotu w całości lub części (w proporcji do okresu pracy po ukończeniu studiów) poniesionych przez Spółkę "X" kosztów kształcenia (w tym kosztu urlopu szkoleniowego) w przypadku ustania stosunku pracy ze Spółką lub innymi spółkami z Grupy Spółki "X", w trakcie kształcenia oraz w okresie trzech lat od dnia ukończenia studiów z powodu rozwiązania umowy o pracę dokonanego przez pracownika za wypowiedzeniem albo przez Spółkę lub inne spółki z Grupy Spółki "X" bez wypowiedzenia z winy pracownika, jak również w przypadku nie rozpoczęcia studiów lub nieuzasadnionego ich przerwania.

Zdaniem Spółki "X", wartość świadczeń przyznanych pracownikowi w związku ze skierowaniem go na studia MBA odbywające się za granicą jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych, a zatem Spółka nie jest zobowiązana - jako płatnik - do poboru zaliczek na ten podatek zgodnie z art. 31 i następnymi ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Spółka stoi na stanowisku, iż zagraniczne studia MBA stanowią formę pozaszkolną, o której mowa w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 ze zmianami). Jednocześnie pracownik uczestniczący w zajęciach na podstawie skierowania wystawionego przez pracodawcę. Zdaniem Spółki, uznanie studiów za formę pozaszkolną oraz skierowanie na nią stanowią przesłanki, na podstawie których wypłacone w związku z tym świadczenia podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka odwołuje się do interpretacji udzielonej w indywidualnej sprawie przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach (Nr OG-005/165/2005/PDII/415-54/05 z dnia 25.11.2005 r.) oraz informacji wydanej przez ten sam organ (Nr OG - 005/147/04/PDII/415-35/1/04 z dnia 10.08.2004 r.).

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 w/w ustawy, wolna o dpodatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.
Z przytoczonego powyżej przepisu wynika, iż zwolnione są z opodatkowania świadczenia na podnoszenie kwalifikacji zawodowych lub wykształcenia pracownika, o ile zostały one określone w odrębnych przepisach. Do tych odrębnych przepisów należą rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103 poz. 472 ze zmianami) oraz rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216).

Zgodnie z § 3 rozporządzenia z dnia 12 października 1993 r. kształcenie dorosłych w formach szkolnych odbywa się m.in. w szkołach wyższych. Stosownie do § 4 ust. 2 pkt 1 i 3 tego rozporządzenia zakład pracy może przyznać pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole na podstawie skierowania zakładu pracy, dodatkowe świadczenia, tj. zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, o ile nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika, pokryć opłaty za naukę, pobierane przez szkołę. Z kolei w świetle § 2 pkt 1 rozporządzenia z dnia 03 lutego 2006 r. uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia: 1) kurs, 2) kurs zawodowy, 3) seminarium, 4) praktyka zawodowa. Ponadto z § 10 rozporządzenia z dnia 12 października 1991 r. znajdującego się w rozdziale 3 "Kształcenie, dokształcanie i doskonalenie w formach pozaszkolnych", wynika, iż do form pozaszkolnych należą również studia podyplomowe. Pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 12 października 2003 r. na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu.

Z powołanych przepisów wynika, iż jeśli kształcenie pracownika w formach szkolnych pozaszkolnych odbywa się na podstawie skierowania pracodawcy, zakład pracy może pokryć koszty czesnego, przejazdu, zakwaterowania oraz wyżywienia na zasadach określonych w rozporządzeniu.
Jednakże w/w przepisy nie znajdują zastosowania w przedmiotowej sprawie, albowiem nie obejmują one studiów podejmowanych przez pracownika za granicą. Wskazane powyżej rozporządzenia wydane zostały na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, z czego rozporządzenie z dnia 12 października 1993 r. - zgodnie z delegacją zawartą w art. 68c ustawy (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zmianami). Ustawa o systemie oświaty, stanowiąca podstawę wydania w/w rozporządzeń dotyczy oświaty w rzeczypospolitej Polskiej.

Reasumując, przedmiotowe wydatki poniesione przez pracodawcę stanowią dla pracownika przychody ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 w/w ustawy, a tym samym na pracodawcy ciążą obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy o podatku dochodowywm od osób fizycznych. Stosownie do treści powołanego artykułu osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.