INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 08.08.2007 r. (data wpływu 13.08.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ograniczonego obowiązku podatkowego w 2007 roku i w latach następnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13.08.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ograniczonego obowiązku podatkowego w 2007 roku i w latach następnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, jest obywatelem Polski, który w maju 2001 roku wyjechał wraz z rodziną (tj. żoną i dziećmi) z Polski do Szwecji na okres 4 lat w celu wykonywania pracy na rzecz szwedzkiej spółki z grupy X. Od maja 2005 roku przebywa wraz z rodziną na terytorium Brazylii w celu świadczenia pracy na rzecz brazylijskiej spółki z grupy X. Podpisana z brazylijskim podmiotem umowa o pracę obowiązuje do czerwca 2008 roku. Następnie, zawrze umowę o pracę obowiązująca do 2011 roku, na mocy której będzie wykonywał pracę w Brazylii lub innym kraju (poza Polską). W Polsce Wnioskodawca jest zatrudniony przez X Polska sp. z o.o. i od 2001 roku przebywa na urlopie bezpłatnym. Wynagrodzenie otrzymywane od brazylijskiej spółki X stanowi główne źródło utrzymania wnioskodawcy. Do końca 2006 roku, był traktowany jako osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce i podlegał opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Wnioskodawca opłaca składki na brazylijskie ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne. W 2007 roku i w latach następnych nie będzie przebywał w Polsce z wyjątkiem krótkotrwałych podróży turystycznych. Jego dzieci uczęszczają do szkoły w Brazylii, gdzie uczestniczą w zajęciach w języku angielskim. Rzeczy ruchome (samochód), które stanowią jego własność (oraz są dla niego dostępne podczas całego pobytu w Brazylii), znajdują się w Brazylii.

Wnioskodawca posiada w Polsce mieszkanie, które jest jednak dla niego niedostępne podczas okresu oddelegowania, z uwagi na fakt, iż jest nieumeblowane (Wnioskodawca zabrał meble z mieszkania w Polsce do Brazylii celem wyposażenia wynajętego tam mieszkania). Wnioskodawca nie wyklucza możliwości wynajęcia należącej do niego nieruchomości położonej w Polsce.

W Brazylii Wnioskodawca jest traktowany jako rezydent dla celów podatkowych (jest tam objęty nieograniczonym obowiązkiem podatkowym).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce w roku 2007 i w latach następnych...

Zdaniem wnioskodawcy:

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2007 r., osoby fizyczne, jeżeli nie mają one miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (tj. obowiązkowi podatkowemu tylko do dochodów/przychodów osiąganych na terytorium Polski).

Natomiast za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl powyższego przepisu, aby można była mówić o podleganiu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu przez konkretnego podatnika, musi on posiadać na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych lub też czas pobytu danej osoby na terytorium Polski powinien przekraczać 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Od maja 2001 r. centrum interesów ekonomicznych Wnioskodawcy znajdowało się w Szwecji, a od maja 2005 r. w Brazylii, gdzie wykonuje on obecnie pracę na podstawie umowy o pracę z brazylijskim podmiotem.

Jednocześnie od maja 2001 r. Wnioskodawca nie świadczy pracy w Polsce na rzecz polskich podmiotów, gdyż przebywa na urlopie bezpłatnym (wcześniej wykonywał pracę na rzecz X Polska Sp. z o.o.. Ośrodek interesów osobistych w roku 2007 również znajduje się w Brazylii, gdzie przebywa wraz z rodziną.

Konsekwentnie pierwszy warunek z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest spełniony, a zatem na tej podstawie Wnioskodawca nie może zostać uznany za osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce.

Jeżeli chodzi o długość oraz częstotliwość przebywania na terytorium Polski, w roku 2007 pobyt ten nie przekroczy 183 dni. Wnioskodawca będzie przebywał na terytorium Polski sporadycznie, tym samym również druga przesłanka, na podstawie której określa się miejsce zamieszkania w Polsce dla celów podatkowych, nie zostanie spełniona.

W świetle powyższego, należy uznać, iż od początku roku 2007 Wnioskodawca powinien zostać uznany za osobę nieposiadającą miejsca zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ośrodek jego interesów życiowych znajduje się w Brazylii a jego pobyt na terytorium Polski nie przekroczy 183 dni.

W związku z powołanym wyżej stanem faktycznym w świetle art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powinien podlegać w 2007 r. i w latach następnych, podczas których będzie przebywał za granicą, ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, a zatem powinien opłacać podatki w Polsce wyłącznie od dochodów osiągniętych ze źródeł położonych na jej terytorium.

Natomiast dochód osiągnięty z pracy wykonywanej poza terytorium Polski oraz inne dochody ze źródeł zagranicznych nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Polska dotychczas nie zawarła z Brazylią umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Od 1 stycznia 2007 r. ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera definicję miejsca zamieszkania osoby fizycznej do celów podatkowych (art. 3 ust. 1a ww. ustawy).

Za osobę posiadającą w Polsce miejsce zamieszkania dla celów podatkowych uważa się taką, która przebywa w Polsce przez więcej niż 183 dni w roku kalendarzowym albo posiada w Polsce centrum interesów osobistych lub gospodarczych.

W przypadku Wnioskodawcy pierwszy z wymienionych warunków nie będzie spełniony, gdyż podatnik deklaruje, że jeżeli chodzi o długość oraz częstotliwość przebywania na terytorium Polski, w roku 2007 pobyt ten nie przekroczy 183 dni, będzie przebywał na terytorium Polski sporadycznie.

Analizując natomiast drugi warunek czyli miejsce, gdzie znajduje się centrum interesów osobistych lub gospodarczych podatnika należy stwierdzić, iż kraj, w którym przeważają powiązania osobiste, powinien być zasadniczo traktowany jako ośrodek interesów życiowych i osobistych.

Wnioskodawca posiada w Polsce mieszkanie, które jest jednak dla niego niedostępne podczas okresu oddelegowania, z uwagi na fakt, iż jest nieumeblowane (Wnioskodawca zabrał meble z mieszkania w Polsce do Brazylii celem wyposażenia wynajętego tam mieszkania). Wnioskodawca nie wyklucza możliwości wynajęcia należącej do niego nieruchomości położonej w Polsce.

Wnioskodawca, jest obywatelem Polski, który w maju 2001 roku wyjechał wraz z rodziną (tj. żoną i dziećmi) z Polski do Szwecji na okres 4 lat w celu wykonywania pracy na rzecz szwedzkiej spółki z grupy X.

Od maja 2005 roku przebywa wraz z rodziną na terytorium Brazylii w celu świadczenia pracy na rzecz brazylijskiej spółki z grupy X. Podpisana z brazylijskim podmiotem umowa o pracę obowiązuje do czerwca 2008 roku. Zamierza zawrzeć umowę o pracę obowiązująca do 2011 roku, na mocy której będzie wykonywał pracę w Brazylii lub innym kraju (poza Polską).

W Polsce z tytułu zatrudnienia od 2001 roku przebywa na urlopie bezpłatnym.

Wynagrodzenie otrzymywane od brazylijskiej spółki stanowi jego główne źródło utrzymania. Opłaca składki na brazylijskie ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne.

Do końca 2006 roku, był traktowany jako osoba mająca miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce i podlegał opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Ponadto należy zaznaczyć, iż jego dzieci uczęszczają do szkoły w Brazylii, gdzie uczestniczą w zajęciach w języku angielskim. Rzeczy ruchome (samochód), które stanowią jego własność (oraz są dla niego dostępne podczas całego pobytu w Brazylii), znajdują się w Brazylii.

A zatem należy uznać, że wraz z wyjazdem do Brazylii Wnioskodawca przeniósł swoje centrum interesów osobistych za granicę.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w 2007 roku i w latach następnych (o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny) nie posiada Pan miejsca zamieszkania w Polsce, a zatem podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.