Postanowienie

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005r., poz. 60 z późn. zm.) oraz art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25 czerwca 2007r. Spółdzielni (data wpływu do tut. Urzędu: 03.07.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2004r. Nr 142, poz. 1514 ze zm.) w sprawie: obowiązek wystawienia przez instytucję finansową informacji o dokonanych wypłatach i ich wysokości w przypadku śmierci posiadacza rachunku

stwierdza, iż

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Spółdzielnia jako instytucja finansowa prowadzi rachunki osób fizycznych. W przypadku śmierci posiadacza rachunku wypłaca zgromadzone na rachunku środki osobom wskazanym w postanowieniu sądu o nabyciu spadku lub w dyspozycji klienta na wypadek śmierci. Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn po wypłacie środków na Spółdzielni ciąży obowiązek złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela, informacji o dokonanych wypłatach.

Wnioskodawca ma wątpliwości, kogo należy rozumieć pod pojęciem wierzyciela, użytym w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz czy informację, o której mowa w powyższym przepisie należy przesłać do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby, na rzecz której Spółdzielnia dokonuje wypłaty, czy też ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania posiadacza rachunku. Wnioskodawca ma również wątpliwości, gdzie wysłać informację o wypłacie dokonanej na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy informację, o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn należy wysłać do naczelnika urzędu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby, na rzecz której następuje wypłata środków zgromadzonych na rachunku (spadkobiercy lub osoby wskazanej w dyspozycji na wypadek śmierci). W odniesieniu do osoby fizycznej nie mającej miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, właściwym jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście - stosownie do § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn dłużnicy spadkodawcy lub osób, którym przysługują wierzytelności z tytułu zapisu (dalszego zapisu), wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci lub umorzenia jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego otwartego lub specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na podstawie dyspozycji uczestnika tych funduszy na wypadek jego śmierci są obowiązani przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania wierzyciela, informację o dokonanych wypłatach (zwrocie długu) i ich wysokości, w terminie 14 dni od dnia wypłaty.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób (...).

Stosownie do art. 926 § 1 ustawy Kodeks cywilny powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. W myśl art. 926 § 2 ww. ustawy dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą.

W myśl art. 1025 § 1 ww. ustawy sąd na wniosek osoby mającej w tym interes stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę. Natomiast § 2 ustanawia domniemanie, że osoba, która uzyskała stwierdzenie nabycia spadku, jest spadkobiercą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1995r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996r. Nr 1, poz. 2) kasa jest obowiązana wypłacić po śmierci członka z jego wkładu członkowskiego i oszczędności kwotę nie przekraczająca ogółem sumy przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, ogłaszanej przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w okresie 5 lat kalendarzowych poprzedzających wypłatę - jeżeli członek pisemnie wskazał kasie osoby, na których rzecz wypłata ma nastąpić; osobami wskazanymi przez członka mogą być jego małżonek, zstępni, rodzice, dziadkowie i rodzeństwo. Stosownie do ust. 2 ww. przepisu sumy określone w ust. 1 nie należą do spadku po członku.

W przedstawionym stanie faktycznym spadkobierca lub osoba uprawniona na podstawie dyspozycji klienta Spółdzielni stają się wierzycielami Spółdzielni, uprawnionymi do środków z rachunku – w zakresie wynikającym ze spadkobrania lub dyspozycji klienta Spółdzielni na wypadek śmierci. Informację, o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, należy przekazać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania osoby wskazanej w dyspozycji klienta na wypadek śmierci lub w postanowieniu sądu o nabyciu spadku.

W przypadku, kiedy informacja o której mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn dotyczy wypłat na rzecz osoby mieszkającej za granicą, zastosowanie znajdzie § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz. U. Nr 165, poz. 1371 z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób wskazany w przepisach prawa podatkowego, właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście.

Mając powyższe na uwadze stanowisko przedstawione przez Spółdzielnię we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja ta dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku i nie jest wiążąca dla wnioskodawcy.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.