POSTANOWIENIE

Na podstawie: art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Pani z dnia 20 czerwca 2007r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

uznaję za prawidłowe

stanowisko Pani, iż: wydatek poniesiony na zakup odzieży, która będzie używana osobiście wyłącznie w czasie świadczenia usług w salonie R... oraz wydawana pracownikom do czasowego używania podczas świadczenia pracy, stanowi koszt uzyskania przychodów.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Strona zawarła z firmą ... S.A. umowę na podstawie, której zobowiązała się świadczyć na rzecz ... S.A. usługi prowadzenia salonu sprzedaży R.... Do obowiązków w zakresie prowadzenia salonu m.in. należy : obsługa klientów i kasy, przyjmowanie i wydawanie towarów, sprzątanie, otwieranie i zamykanie salonu, przekazywanie ... S.A gotówki stanowiącej utarg ze sprzedaży towarów, przestrzeganie standardów prowadzenia salonów sprzedaży R... opracowanych przez ... S.A. W związku z prowadzeniem salonu, zatrudniła Pani pracowników, którzy w Pani imieniu i na jej rzecz wykonują wszystkie czynności związane z prowadzeniem sprzedaży. Ponadto w ramach umowy zobowiązała się Pani, iż sama osobiście oraz wszyscy pracownicy, wykonujący pracę w salonie, będą jednolicie ubrani w odzież oznaczoną marką R, nabytą od ... S.A. na podstawie umowy sprzedaży. Za wykonanie tego świadczenia będzie otrzymywać Pani umówione wynagrodzenie.

Do obowiązującego regulaminu pracy w przedsiębiorstwie, aneksem do umowy o pracę, wprowadziła Pani postanowienie zobowiązujące pracowników do noszenia w czasie pracy, odzieży oznaczonej marką R.... Po zakończeniu okresu, na który odzież zostanie wydana pracownikom (zwykle dwa miesiące), odzież zostanie utylizowana albo sprzedana na wagę jako czyściwo lub do sklepów z odzieżą używaną, bez możliwości nabycia i używania jej przez pracowników salonu.

Zdaniem Pani, wydatek poniesiony na zakup odzieży, która będzie używana przez Panią osobiście wyłącznie w czasie świadczenia usług w salonie R... oraz przez pracowników, będzie kosztem uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem ma bezpośredni związek z przychodami, które z tego tytułu będą uzyskane.

Tut. organ podatkowy rozstrzygając powyższą kwestię wziął pod uwagę co następuje.

Zgodnie z brzmieniem art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity : Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

A zatem, aby można było wydatek na zakup odzieży, która będzie używana osobiście wyłącznie w czasie świadczenia usług w salonie R... oraz wydawana pracownikom do czasowego używania podczas świadczenia pracy, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wymagane jest spełnienie łącznie dwóch podstawowych przesłanek. Między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu bądź funkcjonowanie źródła przychodu i wydatek ten nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto , aby wydatki te uznać za koszty uzyskania przychodów, odzież taka musi spełniać określone wymogi. Ubiór musi utracić charakter odzieży osobistej.

Zakup odzieży do wykonywania działalności gospodarczej należy więc ocenić na tle przepisów prawa pracy. Zakup odzieży stanowi wydatek związany z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym. Zatem, niezależnie od zagadnienia prowadzenia działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i posiadać ubrania. Dlatego też zakup tych rzeczy stanowi spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej. Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać z nałożonego na pracodawcę przepisami prawnymi obowiązku dostarczania pracownikowi nieodpłatnie odzieży roboczej a także z podjętej przez pracodawcę decyzji o używaniu stosownej odzieży reprezentacyjnej, jeżeli podatnik wykaże, że odzież ta utraciła charakter odzieży osobistej na przykład z uwagi na opatrzenie jej dla grupy pracowników cechami charakterystycznymi dla firmy (barwa, krój, logo, itp.).

W przedmiotowej sprawie zakupiona odzież utraciła charakter odzieży osobistej poprzez opatrzenie jej w sposób trwały cechami charakterystycznymi dla Pani firmy. Ponadto w zakładzie prowadzonym przez Panią istnieją regulaminy wewnętrzne, z których wynika, iż pracownicy zobowiązani zostali do noszenia w czasie pracy odzieży oznaczonej marką R.... W związku z tym, iż zostały spełnione powyższe przesłanki, wydatek związany z zakupem ubioru będzie stanowić koszt uzyskania przychodu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.

Zaznacza się, iż niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

W myśl art. 14b § 1 i § 2 powołanej ustawy – Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej Stronie przysługuje prawo złożenia zażalenia na niniejsze postanowienie.

Zażalenie, zgodnie z art. 223 § 1 w związku z art. 239 i 236 § 2 pkt 1 wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pośrednictwem tut. Organu podatkowego w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.