INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2011r. (data wpływu 27 września 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów w zakresie rejestracji Wnioskodawcy na potrzeby podatku VAT w związku ze sprzedażą samochodu osobowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rejestracji Wnioskodawcy na potrzeby podatku VAT w związku ze sprzedażą samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (lekarz) prowadzi działalność w zakresie ochrony zdrowia korzystającą ze zwolnienia z VAT bez względu na wysokość obrotów (art. 43.1.19), oraz szkolenia, które w obowiązującym stanie prawnym tj. od 01-01-2011 zostały objęte podatkiem VAT (poza szczególnymi przypadkami zwolnionymi z VAT, które w tym przypadku nie mają miejsca), ale ich kwota nie powoduje przekroczenia limitu określonego w art. 113.1 ustawy o VAT. Stąd na dzień dzisiejszy nie jest podatnikiem podatku VAT.

W grudniu 2011r. Wnioskodawca planuje sprzedać samochód osobowy, będący środkiem trwałym w firmie. Samochód ten zakupionym był w październiku 2008r. (samochód osobowy kupiony na imię i nazwisko), i w tym samym miesiącu został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oświadczeniem o przekazaniu go na wyłączne potrzeby firmy. Ponieważ samochód był kupiony nie na firmę, tylko na osobę fizyczną, oraz w obowiązującym w 2008r. stanie prawnym, zarówno usługi medyczne jak i szkoleniowe były zwolnione z podatku VAT, stąd nie było żadnej możliwości odliczyć podatku naliczonego na fakturze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż używanego (art. 43.2) samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym w firmie, pozbawi Wnioskodawcę prawa do zwolnienia podmiotowego z VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku zgodnie z art. 113.2 i art. 43.1.2 rejestrować się na potrzeby podatku VAT w związku ze sprzedażą używanego środka trwałego, którym jest samochód osobowy.

Sprzedaż tego samochodu, nawet gdyby podatnik był podatnikiem zgłoszonym do VAT, byłaby zwolniona z VAT (na mocy art. 43.1.2), a kwota sprzedaży na mocy art. 113.2 nie jest wliczana do wartości sprzedaży o której mowa w art. 113.1 ustawy o VAT.

Artykuł 113.2 wyklucza bowiem sprzedaż towarów, zaliczanych do środków trwałych firmy z limitu, po przekroczeniu którego, podatnik jest zobowiązany zgodnie z art. 113.1 do zgłoszenia obowiązku podatkowego w VAT. Fakt, iż samochód osobowy jest towarem akcyzowym, a dostawa tych towarów zgodnie z art. 113.13.1b) zobowiązuje do rejestracji w podatku VAT, bez względu na wartość sprzedaży, bowiem art. 113.13 wyłącza zwolnienia o których mowa w art. 113.1 i 9.

Jednak art. 113.13 nie wyłącza zwolnienia, o którym mowa w art. 113.2, a który w tym przypadku ma zastosowanie – gdyż jest to środek trwały firmy, a nie towar handlowy, kupiony w celu dalszej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust 2 ustawy o VAT).

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Jak stanowi art. 96 ust. 3 ww. ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z przepisem art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosownie do art. 96 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-13 oraz art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.
   
   

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto w myśl art. 113 ust. 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (…).

Stosownie do art. 113 ust. 9 podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jak stanowi art. 113 ust. 13 cyt. ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   • wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   • towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   • nowych środków transportu,
   • terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

Z powyższego wynika, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do alternatywnego wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła pewnego określonego limitu kwoty. W chwili przekroczenia tej kwoty zwolnienie traci moc, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Istnieją jednak przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystanie z tego prawa. Powołany przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit b ustawy wyklucza bowiem możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez podatników dokonujących dostaw towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym. W tym przypadku podatnik od samego początku, od pierwszej czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług obowiązany jest dokonać rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Zasady opodatkowania wyrobów akcyzowych podatkiem akcyzowym określa ustawa z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 108, poz. 626).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Zgodnie z powołanym artykułem samochody osobowe podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług (w zakresie ochrony zdrowia) oraz wykonuje dodatkowo czynności opodatkowane na zasadach ogólnych (szkolenia), których wartość sprzedaży nie powoduje przekroczenia limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W grudniu 2011r. Wnioskodawca planuje sprzedać samochód osobowy, zakupiony w październiku 2008r. na imię i nazwisko Wnioskodawcy i w tym samym miesiącu wprowadzony do ewidencji środków trwałych oświadczeniem o przekazaniu go na wyłączne potrzeby firmy. Ponieważ samochód był kupiony nie na firmę, tylko na osobę fizyczną, a w obowiązującym w 2008r. stanie prawnym, zarówno usługi medyczne jak i szkoleniowe były zwolnione z podatku VAT, stąd Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej ten zakup.

Mając na uwadze treść art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy o VAT należy stwierdzić, że prawo do zastosowania zwolnienia będzie miał podatnik, dokonujący dostawy ruchomości, w stosunku do których okres ich używania wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel oraz nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Łączne spełnienie tych warunków skutkuje prawem do korzystania ze zwolnienia od podatku. W związku z tym skoro przedmiotowy samochód osobowy spełnia definicję towaru używanego, gdyż od momentu wprowadzenia przedmiotowego samochodu osobowego do ewidencji środków trwałych do chwili sprzedaży upłynął okres co najmniej 6 miesięcy i w stosunku do tego towaru Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, tym samym zostały spełnione oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 ustawy o VAT.

Zatem przedmiotowa dostawa samochodu osobowego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

Ponadto ze względu na to, że samochód osobowy, o którym mowa we wniosku spełnia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 2 ustawy o VAT definicję towaru używanego, jego odpłatnej dostawy jako towaru zaliczanego przez podatnika na podstawie przepisów o podatku dochodowym do środków trwałych nie wlicza się w myśl art. 113 ust. 2 ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1.

Jednakże mając na uwadze wskazany wyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnicy dokonujący dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości obrotów stwierdzić należy, że sprzedawany samochód osobowy jest towarem podlegającym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a jego sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem w przypadku dokonania odpłatnej dostawy przedmiotowego samochodu, bez względu na jej wartość oraz fakt zaliczenia towaru do środków trwałych, Wnioskodawca utraci prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT.

Należy przy tym wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 5 pkt 2 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w ust. 3 przed dniem, w którym tracą prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy zatem wskazać, że do momentu, w którym Wnioskodawca wykonywać będzie wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług (w zakresie ochrony zdrowia, sprzedaż wskazanego we wniosku samochodu osobowego korzystająca ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 2 ustawy o VAT) nie będzie miał obowiązku rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Natomiast jeśli po dostawie wskazanego we wniosku samochodu osobowego Wnioskodawca zamierza wykonywać czynności opodatkowane (szkolenia), to przed dniem wykonania pierwszej po sprzedaży samochodu czynności opodatkowanej (szkolenia), Wnioskodawca będzie obowiązany do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego do naczelnika właściwego urzędu skarbowego w celu rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż nie ma obowiązku rejestrować się na potrzeby podatku VAT w związku ze sprzedażą używanego środka trwałego, którym jest samochód osobowy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.