W dniu 14.06.2007 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Gyficach wpłynął wniosek w sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie przed sądem administracyjnym, o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w następującym stanie faktycznym:

Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się świadczeniem usług transportu krajowego, wewnątrzwspólnotowego i międzynarodowego. Z tytułu świadczenia wewnątrzwspólnotowych usług transportu towarów, podatnik wystawia faktury w EURO dla podmiotów gospodarczych posiadających siedziby na terytorium innych państw członkowskich wspólnoty europejskiej. Przychód należny przeliczany jest na PLN przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Podmioty te dokonują płatności na rachunek bankowy podatnika w EURO. Z tego rachunku podatnik dokonuje również płatności w EURO przy wydatkach ponoszonych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W niektórych sytuacjach z rachunku walutowego w EURO przekazywane są środki na rachunek bankowy prowadzony w PLN. Wówczas bank stosuje właściwy dla siebie kurs kupna waluty. Różnice kursowe rozliczane są metodą podatkową.

• Zapytujący uważa, że:

1. W momencie wpływu EURO na rachunek walutowy nie powstają różnice kursowe, ponieważ przepisy art. 24c ust 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówią o faktycznie zastosowanym kursie waluty z dnia otrzymania przychodu. Zdaniem podatnika taki kurs w tej sytuacji nie występuje.

2. Przy dokonywaniu zapłaty z rachunku walutowego za wydatki ponoszone w EURO różnice kursowe nie występują, a wielkość poniesionego kosztu winno się przeliczyć na PLN zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

3. Różnice kursowe powstają tylko wówczas gdy z rachunku walutowego środki pieniężne w EURO przekazywane są na rachunek w PLN, bo dopiero wtedy występuje faktycznie zastosowany przez bank kurs waluty. Wówczas winno się odpowiednio przyporządkować walucie zamienianej na PLN odpowiednio otrzymane przychody na zasadzie pierwsze przyszło pierwsze wyszło.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. W myśl art. 14 ust 1 a ustawy, przychody w walutach obcych przelicza sie na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 3 ustawy wynika, że przychodem z działalności gospodarczej są również różnice kursowe. Z kolei zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy koszty poniesione w walutach obcych przelicza sie na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienie kosztu.

Zgodnie zaś z art. 14b ust. 1 ust. 2 i ust. 4 ustawy, podatnicy ustalają różnice kursowe albo na podstawie art. 24c albo w oparciu o przepisy ustawy o rachunkowości.

Podstawową regulację w zakresie obliczania różnic kursowych zawiera art. 24c ustawy, dodany i obowiązujący od dnia 1 stycznia 2007 roku. W świetle art. 24c różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ustępie 2 i 3. Natomiast w art. 24c ust. 2 i 3 ustawodawca określił, że dodatnie różnice kursowe powstają między innymi jeżeli wartość:

1. Przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

2. Poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

3. Otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

Ponadto, zgodnie z art. 24c ust. 4 i 5 ustawy, jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3 nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się średni kurs waluty ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień, przy czym jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3 jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5 % wartość kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez NBP.

Należy zaznaczyć, iż rozliczenie różnic kursowych od własnych środków pieniężnych w walucie obcej ma miejsce wówczas, gdy podatnik otrzyma na rachunek bankowy środki pieniężne w walucie obcej a następnie je wydatkuje lub w inny sposób zadysponuje z rachunku, powodując ich wypływ, a pomiędzy dniem uznania rachunku tymi środkami a ich wypływu występują różne kursy walut. Ponadto należy zwrócić uwagę, że w przepisach ustawy wskazano, iż za dzień zapłaty uważa się dzień uregulowania zobowiązań. Natomiast termin „inna forma wypływu środków” z rachunku bankowego nie został sprecyzowany, lecz odnosi się właściwie do każdej formy zadysponowania środkami pieniężnymi na rachunku bankowym, powodującej zmniejszenie salda środków na rachunku bankowym. Zatem nieistotne pod kątem rozliczeń podatkowych jest to, co będzie się działo ze środkami pieniężnymi po ich wypływie z rachunku bankowego, lecz istotny jest faktyczny dzień ich rozdysponowania z konta bankowego według stanu, na który należy dokonać ustalenia różnic kursowych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący stan prawny stwierdza się, że organ podatkowy nie podziela stanowisko podatnika, w którym stwierdza on, że w momencie wpływu EURO na rachunek walutowy nie powstają różnice kursowe, ponieważ przepisy art. 24c ust. 2 i 3 ustawy mówią o faktycznie zastosowanym kursie waluty z dnia otrzymania przychodów.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego z tytułu wykonywania usług transportowych podatnik wystawia faktury w EURO, a za wykonanie usług otrzymuje płatności w EURO, które przelewane są na jego rachunek walutowy. W tym przypadku zastosowanie ma przepis prawa podatkowego zawarty w art. 24c ust. 2 pkt 1. lub ust. 3 pkt 1 - zgodnie z którym dodatnie różnice kursowe powstają, gdy przychód należny wyrażony w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia. Natomiast ujemne różnice kursowe powstają, gdy przychód należny wyrażony w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Organ podatkowy nie podziela stanowiska podatnika, z którego wynika, że przy dokonywaniu zapłaty z rachunku walutowego za wydatki ponoszone w EURO różnice kursowe nie występują. Zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3 ustawy, dodatnie różnice kursowe występują, gdy otrzymane lub nabyte wartości pieniężne w walucie obcej w dniu ich wpływu są wyższe od wartości tych środków w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków. Natomiast ujemne różnice kursowe występują, gdy otrzymane lub nabyte wartości pieniężne w walucie obcej w dniu ich wpływu są niższe od wartości od wartości tych środków w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków.

Organ podatkowy nie podziela również stanowiska podatnika w którym twierdzi on, że różnice kursowe powstają tylko wówczas gdy z rachunku walutowego środki pieniężne w EURO przekazywane są na rachunek w PLN. Organ podatkowy informuje, że różnice kursowe powstają zawsze gdy zostanie spełniona jedna z przesłanek zawartych w art. 24c ust 2 i 3 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych.