POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 9 maja 2007r. (data wpływu do Urzędu 11.05.2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj:

- po jakim kursie ewidencjonować narosłe odsetki na walutowym rachunku bankowym,

- po jakim kursie ewidencjonować pobierane przez bank prowizje z rachunku walutowego,

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik dokonuje transakcji, w wyniku których następują rozliczenia w walucie obcej – euro lub dolar amerykański. Waluta otrzymana od kontrahenta wpływa na rachunek walutowy prowadzony w polskim banku. W zależności od potrzeb jest ona zamieniana na złotówki (tej sytuacji nie dotyczy zapytanie) i przekazywana na konto złotówkowe podatnika lub jest pozostawiana na rachunku walutowym do momentu, w którym realizowana będzie płatność walutowa. Z rachunku walutowego dokonywane są zapłaty za zobowiązania walutowe wynikające z zaciągniętych pożyczek oraz z tytułu zakupionych towarów i usług. W swoim wniosku Podatnik podkreśla, że nie dokonał wyboru metody rozliczania różnic kursowych w oparciu o przepisu o rachunkowości, o której mowa w art. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc zastosowanie w sprawie będącej przedmiotem wniosku mają zasady określone w art. 15a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotowym wnioskiem Podatnik zwrócił się z prośbą o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. po jakim kursie ewidencjonować narosłe odsetki na walutowym rachunku bankowym,

2. po jakim kursie ewidencjonować pobierane przez bank prowizje z rachunku walutowego.

Ad. 1 Według Podatnika, w momencie dopisania do salda rachunku walutowego kwoty odsetek w walucie nie dochodzi do zastosowania żadnego faktycznego kursu. Waluta nie zostaje przez bank zakupiona, bądź sprzedawana, zatem w szczególności kurs kupna banku nie ma w tym przypadku zastosowania. Zdaniem Strony, zastosowanie znajdzie tutaj art. 15a ust. 4 w/w ustawy, zgodnie z którym Spółka powinna przeliczyć wartość waluty według średniego kursu ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dopisania przez bank odsetek do rachunku.

Ad. 2 Zdaniem Spółki, także w momencie pobrania przez bank z rachunku walutowego prowizji w walucie obcej nie dochodzi do zastosowania jakiegokolwiek faktycznego kursu waluty. Waluta, która uprzednio wpłynęła na rachunek lub została zakupiona powinna być zaewidencjonowana po przeliczeniu według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień pobrania prowizji.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego przedstawiona przez Stronę argumentacja w zakresie kursu, po jakim Spółka winne przeliczyć narosłe odsetki na walutowym rachunku bankowym oraz pobierane przez bank prowizje z rachunku walutowego jest prawidłowa.

Ad. 1 Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Przychody w walutach obcych, stosownie do art. 12 ust. 2 w/w ustawy, przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Dodatkowo, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy, do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych lecz nie otrzymanych odsetek od należności (...). Przychody z tytułu odsetek powstają na zasadzie kasowej, a zatem dniem uzyskania przychodu jest dzień postawienia odsetek do dyspozycji podatnika bądź dzień ich kapitalizacji (dopisania do kwoty głównej, stanowiącej podstawę naliczania odsetek). Powyższe oznacza, że dzień uzyskania przychodu z tytułu odsetek jest jednocześnie dniem ich faktycznego otrzymania. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu, sposób przeliczenia odsetek od dodatniego salda na rachunku walutowym winien być uzależniony od tego, czy podatnik otrzymuje odsetki w walucie obcej, czy też w walucie krajowej. Jeżeli odsetki wpłyną na rachunek w walucie obcej (lub zostaną skapitalizowane), to przychody z tytułu tych odsetek należy przeliczyć według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień ich otrzymania. Jeżeli natomiast podatnik otrzymuje odsetki w walucie polskiej, tzn, bank odkupuje od podatnika walutę obcą i przekazuje jej równowartość w walucie krajowej, wówczas zasadne jest przyjęcie kursu faktycznie zastosowanego, tj. kursu, po jakim bank nabył walutę obcą od podatnika. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że odsetki od dodatniego salda na rachunku walutowym wpływają na ten rachunek. Zatem, zdaniem Naczelnika tut. Urzędu, w przypadku dopisania do salda rachunku walutowego kwoty odsetek w walucie obcej, Spółka osiągnie przychód w walucie obcej i do jego przeliczenia na złote winna zastosować kurs średni NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień ich otrzymania Dodatkowo Naczelnik Urzędu wyjaśnia, że podstawę zastosowania w/w kursu stanowi art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a nie – jak wskazuje Strona w swoim wniosku – art. 15a ust. 4 w/w ustawy. Powołany przez Spółkę art. 15a ust. 4 ma zastosowanie do ustalania różnic kursowych, które w sprawie będącej przedmiotem pytanie nie występują. Otrzymanie odsetek w walucie obcej związane jest z uzyskaniem przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy, ewentualne różnice kursowe powstaną wówczas, gdy pochodzące z odsetek środki w walucie obcej Spółka wykorzysta do uregulowania zobowiązania lub wydatkuje w jakikolwiek inny sposób. Wówczas do ustalenia różnic kursowych zastosowanie znajdzie art. 15a ust. 2 pkt 3 lub ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2 Zgodnie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 4e w/w ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Co do zasady, w przypadku kosztów w postaci prowizji bankowych mamy do czynienia z kosztami pośrednio związanymi z przychodami osiąganymi przez podatnika, a więc dzień poniesienia tego kosztu dla celów podatkowych jest jednocześnie dniem jego faktycznej zapłaty. Mając powyższe na względzie, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu, zasadne jest przyjęcie do przeliczenia za złote prowizji bankowej zapłaconej w walucie obcej kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu, tj. dzień pobrania przez bank prowizji z rachunku walutowego.

Mając powyższe ma uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.