INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2007 r. ( data wpływu 30 lipca 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gruntów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2007 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży gruntów przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1996 roku nabyła Pani we wspólności majątkowej z mężem niezabudowaną nieruchomość rolną, składającą się z dwóch działek o łącznej powierzchni 0,8193 ha, w celu prowadzenia uprawy rolnej. Jednakże z powodu niskiej klasy ziemi i słabych plonów prowadzenie upraw okazało się bezcelowe. W 2002 roku w wyniku zmiany przeznaczenia gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego Gmina zmieniła status nieruchomości z rolnej na przeznaczoną pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną oraz dokonała podziału geodezyjnego wyodrębniając dwanaście działek, z czego trzy na drogę gminną i trzy na zieleń parkową. Działki przeznaczone na drogę gminną przeszły na własność Gminy za odszkodowaniem, zaś działki przeznaczone na zieleń parkowa zostały Gminie darowane. Z pozostałych działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową sprzedano jedną działkę. Kupująca ją osoba zarezerwowała, zakup drugiej sąsiadującej działki – sprzedaż ta doszła do skutku w 2005 roku. W październiku 2007 roku zamierza Pani sprzedać jednej osobie na podstawie jednej umowy notarialnej cztery pozostałe działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż czterech działek jednej osobie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem wnioskodawcy w świetle obowiązujących przepisów dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Natomiast sprzedaż gruntów jakiej zamierza dokonać Pani z mężem, nie będzie podlegała podatkowi VAT, gdyż dokonuje sprzedaży prywatnego majątku, a działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, a grunty te nie były nabywane jedynie w celu ich zbycia, więc ich sprzedaż nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z nią, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie przepisów cytowanej ustawy o VAT tj. od 1 maja 2004 roku zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów ww. podatkiem. Zwalnia się od podatku od towarów i usług – jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 wskazanej ustawy – jedynie dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Na potrzeby podatku VAT pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza” zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z tak określonego pojęcia działalności gospodarczej wynika, że dla celów podatku od towarów i usług nie jest konieczne, aby działalność była działalnością zarobkową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły przez podmioty gospodarcze (przedsiębiorców). Decydujące znaczenie ma częstotliwość dokonywania czynności.

W efekcie dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy sprzedawcy można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy a czynność wykonywana jednorazowo będzie opodatkowana, jeżeli osoba dokonuje takiej czynności po raz kolejny. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „zamiar”, jak również nie precyzuje pojęcia „sposób częstotliwy”, w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie).

Jak wynika z wniosku posiadała Pani sześć działek o przeznaczeniu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, z czego dwie zostały już sprzedane. Jedna z nich w 2004 roku a druga w 2005 roku, a obecnie zamierza Pani sprzedać następne. Zatem zamierzona dostawa 4 działek dokonana będzie w warunkach wskazujących na wykonywanie czynności sprzedaży w sposób częstotliwy, przez co spełniona jest definicja działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, iż od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy), transakcje zawierane przez Panią dot. działek o przeznaczeniu pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną winny być opodatkowane 22% stawką podatku.

Ponadto należy wskazać, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) powołanej ustawy wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i, stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowemu zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.