Działając na podstawie art. 14a, art. 216 i art. 217 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 26.06.2007 r. (data wpływu do tut. organu podatkowego 28.06.2006 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług ciągłych, w przypadku, gdy usługodawca na podstawie odrębnej faktury obciąża Spółkę, jako usługobiorcę, dodatkowymi kosztami nieodłącznie związanymi z usługami zasadniczymi, dla których ze względu na ich charakter nie stosuje się szczególnych zasad powstania obowiązku podatkowego, w sytuacji, gdy strony nie ustaliły stałych okresów rozliczeniowych, w ramach których świadczone są usługi - w świetle przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

W dniu 28.06.2007 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług ciągłych, w przypadku, gdy usługodawca na podstawie odrębnej faktury obciąża Spółkę, jako usługobiorcę, dodatkowymi kosztami nieodłącznie związanymi z usługami zasadniczymi, dla których ze względu na ich charakter nie stosuje się szczególnych zasad powstania obowiązku podatkowego, w sytuacji, gdy strony nie ustaliły stałych okresów rozliczeniowych, w ramach których świadczone są usługi - w świetle przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Z w/w wniosku wynika, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Polski i jest zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług w Polsce. W ramach prowadzonej działalności Spółka nabywa różnego rodzaju usługi (zarówno mające charakter jednorazowy, jak i ciągły) od zagranicznych usługodawców, z tytułu nabycia których Spółka jest zobowiązana do rozliczenia podatku od towarów i usług od importu usług. W przypadku niektórych usług nabywanych przez Spółkę warunki współpracy stron transakcji określone są w oparciu o ustne ustalenia (nie są przedmiotem pisemnej umowy). Spółka nabywa m.in. usługi, w odniesieniu do których nie przewidziano specyficznych zasad rozpoznawania obowiązku podatkowego (generalnie obowiązek podatkowy powinien w takim wypadku być ustalany zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 19 ust. 1 oraz ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 19 ust. 19 ustawy). W odniesieniu do niektórych usług (w tym również tych, których świadczenie oparte jest na ustnych ustaleniach stron) usługodawca obciąża Spółkę dodatkowymi kosztami (związanymi np. z przejazdami, zakwaterowaniem, wyżywieniem, itp.), które pozostają w ścisłym związku z podstawowym świadczeniem. Usługodawcy świadczący usługi na rzecz Spółki wystawiają faktury dotyczące przedmiotowych transakcji (występują przy tym przypadki, w których usługodawca wystawia fakturę jeszcze przed wykonaniem usługi na rzecz Spółki).

W związku z zaistniałym stanem faktycznym Spółka zadała pytanie, kiedy powstaje obowiązek podatkowy z tytułu importu usług ciągłych, w przypadku, gdy usługodawca na podstawie odrębnej faktury obciąża Spółkę, jako usługobiorcę, dodatkowymi kosztami (podróży, zakwaterowania, wyżywienia) nieodłącznie związanymi z usługami zasadniczymi, dla których ze względu na ich charakter nie stosuje się szczególnych zasad powstania obowiązku podatkowego, w sytuacji, gdy strony nie ustaliły stałych okresów rozliczeniowych, w ramach których świadczone są usługi (a tym samym niemożliwe jest jednoznaczne określenie momentu, w którym usługę można uznać za wykonaną).

Zdaniem Podatnika, w przypadku ponoszenia przez Spółkę dodatkowych kosztów związanych z nabywanymi (importowanymi) usługami o charakterze ciągłym, w sytuacji gdy strony nie ustaliły stałych okresów rozliczeniowych, w ramach których świadczone są usługi (a tym samym niemożliwe jest jednoznaczne określenie momentu, w którym usługę można uznać za wykonaną), rozpoznawanie obowiązku podatkowego również w zakresie kosztów dodatkowych powinno być powiązane z momentem wystawienia faktury przez usługodawcę (zgodnie z art. 19 ust 4 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług). Spółka wskazuje, iż w odniesieniu do usług o charakterze ciągłym, dla których brak jest w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług szczególnych regulacji dotyczących powstawania obowiązku podatkowego, zastosowanie powinny znaleźć przepisy ogólne, tj. art. 19 ust. 1 oraz art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Na potwierdzenie swojego stanowiska Podatnik powołuje interpretację Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 27.06.2006 r. nr 1472/RPP1/443-363/2006/PS, w której stwierdzono, iż „przepis art. 19 ust. 4 ustawy o VAT będzie miał zastosowanie również do usług ciągłych, tzn. takich, w stosunku do których nie jest możliwie określenie w sposób jednoznaczny momentu ich wykonania (częściowego wykonania). W takim przypadku za datę częściowego wykonania usługi uznaje się datę zakończenia okresu rozliczeniowego. Obowiązek podatkowy powstaje wtedy z chwilą wystawienia faktury nie później niż siódmego dnia po zakończeniu okresu rozliczeniowego ". Spółka zauważa, iż wobec faktu, iż w niektórych przypadkach Spółka ustaliła z kontrahentami warunki świadczenia usług w drodze ustnych ustaleń, lecz ze względu na specyfikę świadczonych usług nie zostały ustalone stałe okresy rozliczeniowe, nie jest możliwe dokładne wskazanie okresów rozliczeniowych w odniesieniu do importowanych usług. W związku z powyższym, zdaniem Spółki, rozpoznawanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do importu usług o charakterze ciągłym oprzeć należy o moment wystawienia faktury (często bowiem wystawienie faktury przez usługodawcę wskazuje, iż usługa udokumentowana fakturą została wykonana z chwilą wystawienia faktury, co z kolei z perspektywy przepisów art. 19 ust. 4 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do wniosku, iż obowiązek podatkowy powinien powstać z chwilą wystawienia faktury przez usługodawcę). Spółka podkreśla, iż uzasadnienie takiego stanowiska stanowi brzmienie cytowanych wyżej przepisów (art. 19 ust. 1 oraz ust. 4 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług), zgodnie z którymi obowiązek podatkowy w imporcie usług związany jest z wystąpieniem jednego z dwóch zdarzeń, tj. wystawieniem faktury lub wykonaniem usług. Wobec braku możliwości lub istnienia istotnych trudności w zakresie ustalenia momentu wykonania usługi na rzecz Spółki, właściwym wydaje się przyjęcie, iż wystawienie faktury decyduje o momencie, w którym powstaje obowiązek podatkowy. Spółka uważa, że powyższe zasady rozpoznawania obowiązku podatkowego należy stosować również w odniesieniu do wydatków, jakie Spółka ponosi w związku z nabyciem usług, w stosunku do których rozliczany jest import usług (kosztów przejazdów, zakwaterowania, wyżywienia, itp.), wobec czego obowiązek podatkowy w odniesieniu do kwot wydatków, jakimi usługodawca obciążył Spółkę w związku ze świadczeniem usług ciągłych należy rozpoznawać w dacie wystawienia faktury dokumentującej dany wydatek. Jednocześnie, w opinii Podatnika, powyższe należy rozpatrywać w kontekście stanowiska Spółki, zgodnie z którym wydatki dodatkowe ponoszone przez Spółkę, które związane są ściśle z importowaną usługą, a jednocześnie nie stanowią dla Spółki samoistnego świadczenia, powinny być traktowane jako element usługi będącej przedmiotem importu (stanowią one bowiem element kwoty, którą usługobiorca, tj. Podatnik, zobowiązany jest zapłacić w związku z nabyciem usług, w stosunku do których rozliczany jest import usług).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 8 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 2 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4. Natomiast stosownie do powołanego art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju (Polski). Przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyłączeniem świadczenia usług określonych w art. 27 ust. 3 lub art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów (art. 17 ust. 2 ustawy). W przypadkach wymienionych w art. 27 ust. 3 przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju (art. 17 ust. 3 ustawy).

Na podstawie art. 19 ust. 19 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, do importu usług stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4). Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy).

Natomiast stosownie do treści art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania w imporcie usług jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić, z wyjątkiem gdy wartość usługi została wliczona do podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 2 lub wartość usługi - na podstawie odrębnych przepisów - zwiększa wartość celną importowanego towaru albo w przypadku gdy podatek został rozliczony przez usługodawcę

Jak wskazano w postanowieniu Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi, koszty dodatkowe (podróży, zakwaterowania, wyżywienia) pobierane przez usługodawców od Spółki i pozostające w bezpośrednim związku z nabywaną przez Spółkę usługą będącą przedmiotem importu usług, należy, zgodnie z art. 29 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, włączyć do podstawy opodatkowania importu usługi podstawowej, gdyż stanowią one część kwoty należnej kontrahentom z tytułu wykonywania na rzecz Spółki usługi podstawowej (niezależnie od tego, czy wykazane zostały w tej samej fakturze co usługa zasadnicza, czy w odrębnym dokumencie).

W związku z powyższym, obowiązek podatkowego z tytułu importu usług w zakresie kosztów dodatkowych pobieranych w związku ze świadczeniem przez kontrahentów na rzecz Spółki usług ciągłych, dla których ze względu na ich charakter nie stosuje się w kraju szczególnych zasad powstania obowiązku podatkowego, powstaje według zasad właściwych dla wyznaczania momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług ciągłych, będących usługami zasadniczymi.

Na wstępie należy podkreślić, ustawa o podatku od towarów i usług nie określa szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług, a na mocy art. 19 ust. 19 nakazuje w tym zakresie odpowiednio stosować m.in. przepisy art. 19 ust. 1, 4, 5 i 11 ustawy. Co więcej, ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "usługa ciągła", podczas gdy w praktyce często występują takie usługi, dla których jednoznacznie można wskazać jedynie moment rozpoczęcia wykonywania usługi, ale moment zakończenia wykonywania usługi (jej definitywnego zakończenia) nie jest z góry określony, a sama usługa jest wykonywana w sposób powtarzalny, periodycznie, przez dłuższy czas (zbiorczo określane w doktrynie mianem usług ciągłych). Usługa ciągła w uproszczeniu polega na stałym i powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, rozciągniętym w czasie. Usługi ciągłe przeważanie świadczone są w ramach ustalonych przez strony okresów rozliczeniowych (po których upływie następuje zapłata za wykonanie usługi w danym okresie), przy czym usługa nie kończy się definitywnie z momentem zakończenia danego okresu rozliczeniowego, lecz jest kontynuowana przez kolejne okresy rozliczeniowe. Ustawa z dnia 11.03.2004 r. nie wskazuje jednak szczególnych zasad powstania obowiązku podatkowego, które miałyby zastosowanie do szeroko rozumianej kategorii usług ciągłych, dla których, jak zauważono wyżej, niekiedy znaczenie utrudnione lub wręcz niemożliwe jest jednoznaczne wskazanie momentu wykonania usługi. Ogólne zasady rozpoznawania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług wskazane w art. 19 ust. 1, 4, 5 i 11 ustawy trzeba więc stosować również do importu usług ciągłych (na podstawie art. 19 ust. 19 ustawy).

W świetle art. 19 ust. 1 i art. 19 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z art. 19 ust. 19 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstaje z momentem wykonania usługi, a w przypadku, gdy wykonanie tej usługi podlega udokumentowaniu fakturą - z momentem wystawienia faktury przez usługodawcę, pod warunkiem że usługodawca wystawił fakturę w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi, a w przypadku wystawienia faktury po tym terminie - w 7 dniu od dnia wykonania usługi. Ponadto, na podstawie w/cyt. art. 19 ust. 5 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje też w momencie wystawienia faktury dokumentującej częściowe wykonanie usługi. Obowiązek podatkowy w imporcie usług powstaje też z momentem zapłaty zaliczki przed wykonaniem usługi - w zakresie tej zaliczki (na podstawie art. 19 ust. 11 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług).

Należy przy tym podkreślić, iż treść samego art. 19 ust. 4 ustawy wskazuje, że jeśli "wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (...)", a więc aby zastosować dyspozycję art. 19 ust. 4 ustawy i rozpoznać obowiązek podatkowy w momencie wystawienia faktury, faktura musi potwierdzać fakt wykonania usługi (zrealizowania wszystkich czynności składających się na daną usługę), albo przynajmniej fakt częściowego wykonania usługi (zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy). Na podstawie art. 19 ust. 5 w związku z art. 19 ust. 4 i art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy w imporcie usług powstaje bowiem również wówczas, gdy usługodawca wystawi przed całkowitym zakończeniem wykonywania usługi, fakturę dla udokumentowania częściowego wykonania usługi, czyli zrealizowania niektórych czynności składających się na umówioną usługę jako całość - ale tylko w zakresie tej usługi już częściowo wykonanej.

Ogólnie usługę można uznać za wykonaną w momencie, gdy usługodawca zrealizuje wszystkie czynności składające sią na dany rodzaj usługi będącej przedmiotem umowy zawartej przez kontrahentów (zrealizuje w całości świadczenie objęte umową). Natomiast w przypadku usług ciągłych za moment wykonania usługi generalnie można uznać moment zakończenia okresu rozliczeniowego ustalonego przez strony dla danej usługi. Z upływem tego okresu mamy bowiem do czynienia z wykonaniem wszystkich czynności składających się na umówioną usługę w danym okresie wykonawczym (rozliczeniowym), uprawniającym usługodawcę do uzyskania wynagrodzenia za ten okres. Usługa za dany okres rozliczeniowy jest bowiem wykonana (zakończona) z jego upływem, przy czym nie następuje zaprzestanie wykonywania usługi ciągłej, jest ona wykonywana dalej do momentu rozwiązania umowy, ale to dalsze wykonywanie usługi następuje już w ramach kolejnych okresów podlegających odrębnemu rozliczeniu. Obowiązek podatkowy z tytułu importu usług ciągłych, dla których strony ustaliły okresy rozliczeniowe, powinien więc powstawać w momencie zakończenia przyjętego okresu rozliczeniowego (na podstawie art. 19 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług), a w przypadku, gdy usługa podlega dokumentowaniu fakturą - z chwilą wystawienia przez usługodawcę faktury dla udokumentowania faktu wykonania usługi w danym, zakończonym okresie rozliczeniowym, nie później niż w 7. dniu od dnia zakończenia okresu rozliczeniowego (na podstawie art. 19 ust. 4 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy).

Natomiast w przypadku, gdy strony nie ustaliły okresów rozliczeniowych dla importowanych usług ciągłych (tak jak w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Spółki), każdorazowe wystawienie przez usługodawcę faktury dla potwierdzenia częściowego wykonania usługi, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w imporcie usługi z momentem wystawienia tej faktury - w zakresie usługi częściowo wykonanej udokumentowanej fakturą (na podstawie art. 19 ust. 5 w związku z art. 19 ust. 4 i art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług). Nie ma przy tym znaczenia, czy faktura dokumentuje wykonanie (zakończenie) pewnego, określonego etapu prac, czy wykonanie usługi w okresie do danego dnia, ważne jest jedynie by dokumentowała część usługi faktycznie już wykonaną.

Oczywiście obowiązek podatkowy powstaje też, jeżeli przed wykonaniem (częściowym wykonaniem) usługi nastąpi zapłata zaliczki na poczet tej usługi - z chwilą zapłaty zaliczki w zakresie tej zaliczki (na podstawie art. 19 ust. 11 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy).

Jeśli natomiast usługodawca nie wystawia faktur dla udokumentowania częściowego wykonania świadczonych usług ciągłych oraz nie są wpłacane zaliczki na poczet tych usług, obowiązek podatkowy w imporcie usług powstaje z chwilą całkowitego wykonania usługi ciągłej, czyli z chwilą definitywnego zakończenia jej wykonywania (na podstawie art. 19 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług), a w przypadku usług ciągłych podlegających udokumentowaniu fakturą - w momencie wystawienia przez kontrahenta faktury dla udokumentowania wykonania (definitywnego zakończenia) usługi ciągłej, nie później niż w 7 dniu od dnia wykonania całej usługi (na podstawie art. 19 ust. 4 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy).

Odnosząc powyższe uwagi do sytuacji obciążania Spółki przez usługodawcę (na podstawie odrębnej faktury) kosztami dodatkowymi nieodłącznie związanymi z usługami zasadniczymi, należy stwierdzić, iż w przypadku, gdy strony nie ustaliły okresów rozliczeniowych dla importowanych usług ciągłych, każdorazowe wystawienie przez usługodawcę faktury dla udokumentowania kosztów dodatkowych związanych z częściowym wykonaniem usługi, spowoduje powstanie z momentem wystawienia tej faktury obowiązku podatkowego w imporcie usługi w zakresie kosztów związanych z częściowym wykonaniem usługi - na podstawie art. 29 ust. 17 i art. 19 ust. 5 w związku z art. 19 ust. 4 i art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

Oczywiście obowiązek podatkowy powstanie też, jeżeli Spółka przed wykonaniem (częściowym wykonaniem) usługi dokona zapłaty zaliczki na poczet kosztów dodatkowych związanych z tą usługą - z chwilą zapłaty zaliczki w zakresie tej zaliczki (na podstawie art. 29 ust. 17 i art. 19 ust. 11 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy).

Jeśli natomiast usługodawca nie będzie wystawiał faktur dla udokumentowania kosztów poniesionych w związku z częściowym wykonaniem świadczonych na rzecz Spółki usług ciągłych, a Spółka nie dokona zapłaty zaliczki na poczet kosztów związanych z tymi usługami, obowiązek podatkowy w imporcie usług w zakresie kosztów dodatkowych pobieranych w związku z usługą ciągłą powstanie z chwilą całkowitego wykonania usługi ciągłej, czyli z chwilą definitywnego zakończenia jej wykonywania (na podstawie art. 29 ust. 17 i art. 19 ust. 1 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług), a w przypadku usług ciągłych podlegających udokumentowaniu fakturą - w momencie wystawienia przez kontrahenta faktury dla udokumentowania kosztów dodatkowych związanych z wykonaną (definitywnie zakończoną) usługą ciągłą, nie później niż w 7. dniu od dnia wykonania całej usługi (na podstawie art. 29 ust. 17 i art. 19 ust. 4 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy). Jeśli usługodawca nie wystawi faktury dla udokumentowania tych kosztów w terminie 7 dni od dnia całkowitego wykonania usługi ciągłej, obowiązek podatkowy z tytułu importu usług w zakresie kosztów dodatkowych powstanie w 7 dniu od dnia wykonania usługi zasadniczej.

Podsumowując, choć w przypadku obciążania Spółki (na podstawie odrębnej faktury) kosztami dodatkowymi związanymi z importowanymi usługami ciągłymi, dla których strony nie ustaliły okresów rozliczeniowych, obowiązek podatkowy z tytułu importu usług w zakresie tych kosztów powstaje generalnie z chwilą wystawienia przez kontrahenta faktury, tak jak Spółka postuluje we wniosku, to jednak należy rozróżnić sytuację, gdy kontrahent wystawia faktury dla udokumentowania kosztów związanych z częściowym wykonaniem usługi, co skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego z chwilą wystawienia faktury dokumentującej koszty związane z częściowym wykonaniem usługi na podstawie przepisu art. 29 ust. 17 i art. 19 ust. 5 w związku z art. 19 ust. 4 i art. 19 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług oraz sytuację, gdy dla usług ciągłych podlegających udokumentowaniu fakturą, usługodawca nie wystawia faktur obejmujących koszty związane z częściowym wykonaniem usługi, kiedy to obowiązek podatkowy w imporcie usług w zakresie kosztów dodatkowych powstaje w momencie wystawienia przez kontrahenta faktury dla udokumentowania kosztów dodatkowych związanych z wykonaniem (definitywnym zakończeniem) całej usługi ciągłej, nie później niż w 7 dniu od dnia wykonania całej usługi (na podstawie art. 29 ust. 17 i art. 19 ust. 4 w związku z art. 19 ust. 19 ustawy).

W konsekwencji, stanowisko wyrażone w tym zakresie przez Podatnika we wniosku z dnia 26.06.2007 r., jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.