INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2007r. (data wpływu 20 lipca 2007r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2007r. (data wpływu 5 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów.W dniu 5 października 2007r. zostało złożone uzupełnienie do ww. wniosku, będące odpowiedzią na wezwanie tutejszego organu nr IBPP2/443-11/07/ICz z dnia 25 września 2007r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Małżonkowie będący w ustawowej wspólności majątkowej, dokonali sprzedaży w dniu 26 lipca 2005r. z majątku wspólnego części niezabudowanej nieruchomości o obszarze: 0,3593 ha, która została nabyta w 1991r. jako tereny rolnicze. W związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego w 2000r. – tereny te zgodnie, z uchwałą Rady Gminy, zostały przekwalifikowane na tereny przemysłowe z przeznaczeniem pod usługi i handel. Na przełomie roku 2007 lub 2008 Wnioskodawca ma zamiar sprzedać drugą niezabudowaną nieruchomość o obszarze 0,7765 ha. Nieruchomość ta została nabyta w 1997r. Obie działki stanowiły i stanowią prywatny majątek Wnioskodawcy. Ww. grunty, nabyte w 1991r. i 1997r., były zakupione i użytkowane na cele rolnicze (uprawa zbóż, ziemniaków itp.).

Nieruchomość nabyta w 1997r. jest nadal użytkowana przez Wnioskodawcę. W związku z utrudnieniem prowadzenia działalności rolniczej spowodowanym zmianami planu zagospodarowania przestrzennego oraz tym, że nie jest on zainteresowany budową jakiegokolwiek obiektu handlowego, Wnioskodawca wraz z małżonką zdecydował sprzedać tę nieruchomość.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że posiada jeszcze gospodarstwo rolne o pow. 2,50 ha, położone w S. wraz z zabudowaniami, którego nie zamierza sprzedawać.
Dodatkowo poinformował, że od 1981r. prowadzi działalność gospodarczą wraz z małżonką w zakresie mechaniki pojazdowej (warsztat samochodowy) i z tego tytułu są podatnikami podatku VAT.

Jednakże sprzedawane grunty – nigdy nie stanowiły składników majątkowych w prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży drugiej działki należy zapłacić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien być naliczany podatek VAT od sprzedaży działek stanowiących majątek osobisty, które nie zostały nabyte do celów działalności gospodarczej. Na poparcie swojego stanowiska przytoczył wyrok WSA we Wrocławiu z 20 października 2006r. syg. akt ISA/Wr 830/06 oraz wyrok NSA z 24 kwietnia 2007r. syg. akt I FSK 603/06. Również zdaniem Wnioskodawcy analiza przepisów Dyrektywy 2006r/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. WE L z 2006r. Nr 347/1 i nr 384/92 wskazuje na brak konieczności opodatkowania czynności polegającej na sprzedaży prywatnego majątku osoby fizycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy, zgodnie z którą, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Pojęcia „podatnika” i „działalności gospodarczej”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji.

Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden).

W świetle wyżej cytowanych przepisów rolnik posiada status podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą), która obejmuje także czynności polegające na sprzedaży gruntów, na których uprzednio była prowadzona działalność rolnicza.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w 2005r. Wnioskodawca wraz z małżonką dokonał sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, która została nabyta w 1991r. Obecnie planowana jest sprzedaż kolejnej nieruchomości, która została nabyta w 1997r. Ww. grunty były zakupione i użytkowane na cele rolnicze (uprawa zbóż, ziemniaków itp.). Nabyta w 1997r. nieruchomość nadal jest użytkowana przez Wnioskodawcę. Zdaniem Wnioskodawcy obie działki stanowiły i stanowią jego prywatny majątek. Oba tereny, w związku ze zmianą planu zagospodarowania przestrzennego w 2000r., zostały przekwalifikowane na tereny przemysłowe z przeznaczeniem pod usługi i handel. Sprzedaż gruntu, zakupionego w 1997r., następuje z uwagi na utrudnienia prowadzenia działalności rolniczej spowodowane zmianami planu zagospodarowania przestrzennego oraz tym, że Wnioskodawca nie jest zainteresowany budową jakiegokolwiek obiektu handlowego.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej, zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, iż zamierzona transakcja ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Bowiem rolnik, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc rolnik wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu. Ponadto planowana sprzedaż kolejnej nieruchomości wykorzystywanej do działalności rolniczej wskazuje, iż czynność ta ma charakter powtarzalny. Warunek częstotliwości zostaje tu zatem wypełniony, w związku z czym nie można mówić o czynności jednorazowej.

W przedstawionej sytuacji nie można mówić także o majątku prywatnym Wnioskodawcy, niewykorzystywanym na cele działalności gospodarczej, gdyż przedmiotowe działki były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, stanowiącej działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto powód sprzedaży – utrudnienia w prowadzeniu działalności rolniczej – pozostają bez znaczenia w przedmiotowej sytuacji, gdyż działalność gospodarcza (rolnicza) podlega opodatkowaniu bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Ryzyko prowadzonej działalności i związane z nim skutki ekonomiczne obciążają podmiot prowadzący działalność i nie mają wpływu na jego obowiązki podatkowe powstałe z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%.
Należy zaznaczyć, że podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.

Ponadto należy wskazać, iż zgodnie z przepisem art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ww. ustawy podatnicy podmiotowo zwolnieni od podatku dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów do złożenia naczelnikowi zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług.

Zatem dokonana przez Wnioskodawcę, jako rolnika, dostawa gruntów przeznaczonych pod zabudowę, służących uprzednio działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.