INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 6 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi współorganizacji imprez kulturalnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usługi współorganizacji imprez kulturalnych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 listopada 2012 r. (data wpływu 6 listopada 2012 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego oraz przeformułowanie pytania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność Teatru w rejestrze REGON została zapisana w pozycji: Rodzaj przeważającej działalności – PKD/2007 90.01.Z – Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych. Działalność Teatru prowadzona jest w oparciu o ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 406). Z ustawy wynika, że działalność kulturalna „(....) polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury”. W ramach tej działalności Teatr czy Filharmonia jako instytucja kultury świadczy usługi kulturalne – spektakle, koncerty, spotkania autorskie. Usługi są świadczone odpłatnie.

Zdarza się, że imprezy są organizowane łącznie z innym podmiotem tzw. współorganizacja na podstawie zawartej umowy. Zależnie od wkładu pracy i obowiązków stron przy organizacji imprezy ustala się opłatę, na którą Teatr/Filharmonia wystawi fakturę z adnotacją „Współorganizacja imprezy z symbolem 90.01.10.0 np.: pn. „ …”. Umowa między stronami będzie zawarta w oparciu o sporządzony kosztorys, który zawiera m.in. następujące elementy kosztów: honoraria zespołu artystycznego, wynagrodzenia zespołu technicznego, diety, koszty transportu osób i dekoracji… . Tak więc Teatr/Filharmonia w ramach współorganizacji wykonuje następujące czynności: pokrywa koszty honorarium dla zespołu artystycznego, wynagrodzenia dla zespołu technicznego, pokrywa koszty przejazdu artystów i pozostałych pracowników, pokrywa koszty przewozu scenografii, pokrywa koszty związane z promocją i reklamą, tantiemy autorskie, pokrywa koszty organizacji (materiały papiernicze, telefony). Podmiot współorganizujący ww. imprezy wydaje (sprzedaje) bilety w ramach współorganizacji imprezy.

Teatr (w zakresie zadanego pytania) świadczy samodzielnie (indywidualnie), jak i w ramach współorganizacji usługi kulturalne i rozrywkowe, które polegają na sprzedaży biletów na widowiska artystyczne (w obiektach kulturalnych i innych).

Teatr/Filharmonia jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach współorganizacji imprez kulturalnych Teatr/Filharmonia dokonuje dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi i są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej – organizacji imprezy, na którą sprzedawane są bilety.

Na imprezy Teatr/Filharmonia może również otrzymać wpłaty od sponsorów, dotacje celowe i inne. Imprezy te organizowane są w obiektach kulturalnych /teatry, filharmonie, domy kultury/ lub mogą się odbyć w innych obiektach, np. szkoły.

W piśmie z dnia 5 listopada 2012 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Teatr jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Teatr na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz. U. z 2009 r. nr 157 poz. 1240) art. 9 ust. 13 jest samorządową instytucją kultury, której działalność prowadzona jest w oparciu o ustawę z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 406), wpisaną do rejestru instytucji kultury pod nr 2.
3. Z ww. ustawy art. 1 ust. 1 wynika, że działalność kulturalna „(....) polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury”. W ramach tej działalności Teatr jako instytucja kultury świadczy usługi kulturalne – spektakle, koncerty, spotkania autorskie.
4. Czynności wykonywane przez Teatr w ramach współorganizacji imprez kulturalnych stanowią usługi kulturalne, na które wstęp możliwy jest wyłącznie po wcześniejszym nabyciu biletu.
5. Teatr w ramach współorganizacji wraz z innym podmiotem imprez, o których mowa we wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r., na które bilety są wydawane (sprzedawane) przez współorganizatora, świadczy usługi współorganizacji, na które składają się koszty honorarium dla zespołu artystycznego, wynagrodzenia dla zespołu technicznego, koszty przejazdu artystów i pozostałych pracowników, koszty przewozu scenografii, koszty związane z promocją i reklamą, tantiemy autorskie, koszty organizacji (materiały papiernicze, telefony).
6. Głównym celem usług ściśle związanych z usługami podstawowymi nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
7. Teatr nie osiąga systematycznie zysków z tyt. współorganizacji imprez kulturalnych, na które wydawane (sprzedawane) są bilety przez współorganizatora. W przypadku ich osiągnięcia będą przeznaczone na cele statutowe Teatru – kontynuację i ulepszenie świadczonych usług.
8. Imprezy te współorganizowane są przez teatry, filharmonie, domy kultury.
9. Na zadane przez tut. Organ pytanie o treści: „Czy Wnioskodawca sprzedaje bilety w ramach przedmiotowej współorganizacji imprezy...” Zainteresowany udzielił następującej odpowiedzi: „Teatr świadczy usługi polegające na współorganizacji imprez kulturalnych, na które wydawane (sprzedawane) są bilety przez współorganizatora”.
10. Świadczone przez Teatr usługi współorganizacji imprez kulturalnych biletowanych dotyczą usług kulturalnych wyłącznie w zakresie wstępu:
1. na widowiska artystyczne,
2. do obiektów kulturalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w związku z uzupełnieniem wniosku).

Czy świadczone przez Teatr usługi współorganizacji imprez kulturalnych biletowanych podlegają opodatkowaniu stawką 8%, stosownie do art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, jako czynność wymieniona w poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy „Bez wzglądu na symbol PKWIU – Usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
2. do obiektów kulturalnych”...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Teatr/Filharmonię usługi współorganizacji imprez kulturalnych biletowych podlegają opodatkowaniu stawką 8%, stosownie do art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, jako czynność wymieniona w poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy „Bez względu na symbol PKWiU – Usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
2. do obiektów kulturalnych”.
   
   

Analogiczne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji nr IPTPP2/443-34/11-6/BM z dnia 06.07.2011 r. w zakresie świadczonych usług współorganizacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów;
   
   

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Z kolei art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Analizując powołane wyżej regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ponadto warunkiem zwolnienia jest nieosiąganie przez te podmioty w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku osiągnięcia zysków są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, iż pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową - ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”. Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego. Zgodnie zatem z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ww. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższe akty prawne nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

W brzmieniu art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu
• na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
• do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
• do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.
   
   

Z kolei w załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 182, będącego wykazem towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, wskazano bez względu na symbol PKWiU, usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

1. na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe,
2. do obiektów kulturalnych.
   
   

Ustawodawca nie określił form ani kategorii „wstępu”, które objął stawką VAT 8%. Znaczenie „wstępu” należy rozumieć zgodnie z brzmieniem zawartym w Słowniku języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl) jako „możliwość wejścia gdzieś”.

Oznacza to, iż preferencyjną stawkę podatku należy stosować, gdy opłata za wstęp wiąże się zazwyczaj z nabyciem biletu, karnetu, abonamentu uprawniającego do wejścia do danego obiektu lub na daną imprezę.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest samorządową instytucją kultury, której działalność prowadzona jest w oparciu o ustawę o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, wpisaną do rejestru instytucji kultury. W ramach tej działalności Teatr jako instytucja kultury świadczy usługi kulturalne – spektakle, koncerty, spotkania autorskie. Usługi są świadczone odpłatnie.

Zdarza się, że imprezy są organizowane łącznie z innym podmiotem tzw. współorganizacja na podstawie zawartej umowy. Zależnie od wkładu pracy i obowiązków stron przy organizacji imprezy ustala się opłatę, na którą Teatr wystawi fakturę. Teatr w ramach współorganizacji imprez wraz z innym podmiotem, na które bilety są wydawane (sprzedawane) przez współorganizatora, świadczy usługi, na które składają się koszty honorarium dla zespołu artystycznego, wynagrodzenia dla zespołu technicznego, koszty przejazdu artystów i pozostałych pracowników, koszty przewozu scenografii, koszty związane z promocją i reklamą, tantiemy autorskie, koszty organizacji (materiały papiernicze, telefony).

Przedmiotowe imprezy współorganizowane są przez teatry, filharmonie, domy kultury. Podmiot współorganizujący ww. imprezy wydaje (sprzedaje) bilety w ramach współorganizacji imprezy. Wstęp na usługi kulturalne możliwy jest wyłącznie po wcześniejszym nabyciu biletu.

W ramach współorganizacji imprez kulturalnych Teatr dokonuje dostaw towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi i są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej – organizacji imprezy na którą sprzedawane są bilety.

Na imprezy Teatr/Filharmonia może również otrzymać wpłaty od sponsorów, dotacje celowe i inne. Imprezy te organizowane są w obiektach kulturalnych /teatry, filharmonie, domy kultury/ lub mogą się odbyć w innych obiektach, np. szkoły.

Głównym celem usług ściśle związanych z usługami podstawowymi nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Teatr nie osiąga systematycznie zysków z tytułu współorganizacji imprez kulturalnych, na które wydawane (sprzedawane) są bilety przez współorganizatora. W przypadku ich osiągnięcia będą przeznaczone na cele statutowe Teatru – kontynuację i ulepszenie świadczonych usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego należy wskazać, iż Wnioskodawca, będąc samorządową instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury, wykonuje w ramach współorganizacji imprez kulturalnych usługi kulturalne. Z tytułu współorganizacji imprez kulturalnych Zainteresowany nie osiąga systematycznie zysków, a w przypadku ich osiągnięcia zostaną przeznaczone na kontynuację i ulepszenie świadczonych usług. W związku z powyższym Wnioskodawca jest uprawniony do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla świadczonych usług współorganizacji imprez kulturalnych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 19 pkt 2 lit. a ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie dokonuje sprzedaży biletów na imprezy kulturalne, a co za tym idzie nie świadczy usług wstępu, o których mowa w tym przepisie. Należne wynagrodzenie od innego podmiotu nie stanowi opłaty za wstęp, gdyż taką opłatę pobiera współorganizator w związku ze sprzedażą biletów.

Reasumując stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi współorganizacji imprez kulturalnych, biletowanych przez współorganizatora, podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy należy wyjaśnić, iż jeżeli Wnioskodawca nie świadczy usług wstępu, to przedmiotowe usługi współorganizacji imprez kulturalnych nie mogą korzystać ze stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy i poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy. Ustosunkowując się z kolei do powołanej we własnym stanowisku interpretacji indywidualnej należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników, osadzone w konkretnych stanach faktycznych sprawy i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Niniejsza interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje żadnych skutków dla innych współorganizatorów imprez kulturalnych, z którymi współpracuje Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.