POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a §1, §3 oraz §4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. /t.j. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm./, w odpowiedzi na wniosek złożony dnia 04.04.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w związku z zaliczeniem do kosztów uzyskania przychodów kosztu remontu, modernizacji i konserwacji wynajmowanych spółdzielczych lokali użytkowych, postanawiam: nie podzielić stanowiska Spółdzielni.

UZASADNIENIE

Dnia 04.04.2007 r. Spółdzielnia złożyła wniosek o interpretację przepisów prawa podatkowego, z zapytaniem czy do kosztu pomniejszającego przychód do opodatkowania podatkiem CIT na wynajmowanych spółdzielczych lokalach użytkowych zalicza się koszty remontu, modernizacji i konserwacji tych lokali.

Zdaniem Spółdzielni koszty remontu, modernizacji i konserwacji lokali użytkowych będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy organ podatkowy udzielił następującej interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

O możliwości zakwalifikowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje zatem spełnienie łącznie dwóch przesłanek, tj. poniesienie wydatków w celu uzyskania przychodów oraz niezakwalifikowanie wydatków do grupy wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w przepisie art. 16 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 1 lit.c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na: ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (...).

W myśl art. 16g ust. 13 powołanej ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Jak stanowi zaś art. 16 c pkt. 2 cytowanej ustawy amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy.

W przypadku spółdzielni mieszkaniowej odrębną ustawą są przepisy ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz.U. z 2003r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), które w art. 6 ust. 3 nakładają na spółdzielnie mieszkaniowe obowiązek utworzenia funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi stanowiącymi mienie spółdzielni. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy uznać należy, że jeżeli Spółdzielnia dokonuje remontu lub konserwacji wynajmowanych spółdzielczych lokali użytkowych finansowanych ze środków pochodzących z funduszu remontowego tworzonego na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, wydatki poniesione na wyżej wymienione prace nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu.

W sytuacji, gdy remont przeprowadzony jest ze środków pochodzących z innych źródeł wydatki te uznać można za koszty uzyskania przychodów o ile spełnią przesłanki o których mowa w art.15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie będą natomiast stanowiły kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na modernizację wyżej wymienionych lokali użytkowych, gdyż zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione na modernizację środków trwałych zwiększają ich wartość początkową.

Co do zasady lokale, zgodnie z art. 16a ust. 1 powołanej ustawy, podlegają amortyzacji. W przypadku zaś spółdzielni, amortyzacji nie podlegają budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe zwane środkami trwałymi.

W związku z tym postanawiam jak na wstępie.W myśl art. 14a §2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.Interpretacja, zgodnie z art. 14b §1 i §2 ustawy Ordynacja podatkowa nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łęcznej w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 §2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).