Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie ustalenia stawki amortyzacyjnej dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych na podstawie art. 16j ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) od własnego środka trwałego, który wcześniej był środkiem dzierżawionymuznajeza nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Pismem z dnia 05.06.2007r. (data wpływu 12.06.2007r.) Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie kontynuacji zasad amortyzacji własnego środka trwałego, który wcześniej był dzierżawionym środkiem trwałym, o którym mowa w art. 16j ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka poniosła nakłady na najmowane środki trwałe, które amortyzowała zgodnie z zasadami określonymi w art. 16j ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Środek trwały (najmowany wcześniej) został zakupiony przez Spółkę na własność.
W związku z powyższym Spółka zwraca się z pytaniem czy prawidłowo nadal amortyzuje inwestycje w obcych środkach trwałych (wg stawki 50%), a nabyty środek trwały (o wartości netto wynikającej z faktury) wg stawki 14%. Zdaniem wnioskodawcy rozwiązanie stosowane przez Spółkę jest prawidłowe. Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na dzierżawiony środek trwały i zgodnie z przepisami amortyzowała inwestycje w obcych środkach trwałych wg stawki 50%. Właściciel najmowanego środka trwałego nie znał wartości poniesionych przez Spółkę nakładów finansowych - w związku z powyższym określając cenę sprzedaży nie mógł sugerować się wartością poniesionych nakładów. Cena sprzedaży (zakupu) nie uwzględnia więc wartości poniesionych nakładów. W związku z tym, zdaniem wnioskodawcy, należy kontynuować amortyzację inwestycji w obcym środku trwałym i jednocześnie rozpocząć amortyzację zakupionego środka trwałego.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że stosownie do art. 15 ust. 6 w/w ustawy, kosztem uzyskania przychodu są odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - dokonywane wyłącznie z uwzględnieniem przepisów art. 16a-16m ustawy.
Prawo dokonywania odpisów amortyzacyjnych od przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych wynika z treści art. 16a ust. 2 pkt 1 w/w ustawy -z zastrzeżeniem art. 16c. Jako inwestycje w obcych środkach trwałych należy rozumieć nakłady ponoszone w środkach niestanowiących własności, bądź współwłasności, ponoszącego nakłady podmiotu, które to środki wykorzystywane są na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej w oparciu o umowę najmu, dzierżawy, czy też leasingu.
Suma nakładów ponoszonych przez podmiot korzystający z obcego środka trwałego, naliczona jest przed datą przyjęcia go do używania i równa jest wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym (podlegającej amortyzacji), o czym stanowi art. 16g ust. 7 w związku z art. 16g ust. 3-5 w/w ustawy.
Kwestią wymagającą wyjaśnienia jest w niniejszej sprawie to, czy zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych odnoszących się do inwestycji w obcym środku trwałym będą nadal, tzn. po zrealizowaniu umowy zakupu tego środka, identyczne i dokonywane od wartości inwestycji w obcym środku trwałym przyjętej wcześniej przez Spółkę.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 16a ust. 1 określa, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zgodnie natomiast z ust. 2 tego artykułu: amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych".

Bezsprzecznie inwestycje w obcych środkach trwałych traktowane są za tożsame z inwestycjami we własnych środkach trwałych. Jednakże zarówno obcy środek trwały, jak i własny środek trwały spełniać muszą określone przesłanki.
W przypadku obcego środka trwałego taką przesłanką odróżniającą od środka własnego (obok przyjęcia do używania, charakteru inwestycji) jest dokonywanie inwestycji w obcym środku trwałym.Jedynie spełnienie łącznie przesłanek określonych w art. 16a ust. 1 lub w art. 16 ust. 2 w/w ustawy przesądza o charakterze środka trwałego, tj. własnego bądź obcego, a tym samym o tym czy amortyzacja liczona będzie od inwestycji w obcym środku trwałym.
W przedstawionym stanie faktycznym Spółka zawarła umowę kupna (sprzedaży), na podstawie której nabyła na własność środek trwały, który wcześniej użytkowała na podstawie umowy dzierżawy. Skoro zatem umowa dzierżawy uległa rozwiązaniu, to wygasła zarówno przyczyna (prawo własności przeszło na jednostkę), jak i podstawa prawna (przesłanki dot. wyodrębnienia jako inwestycji w obcym środku trwałym) uzasadniająca amortyzację podatkową poczynionych wcześniej nakładów, jako inwestycji w obcym środku trwałym.
Reasumując stwierdzić należy, że nabycie środka trwałego spowodowało, iż Spółka nabyła ten środek jako całość tzn. łącznie z poniesionymi nakładami inwestycyjnymi. Oznacza to, że poczynione nakłady, nawet jeżeli nie zostały całkowicie zamortyzowane, przestały mieć charakter inwestycji w obcym środku trwałym, ponieważ są częścią własnego środka trwałego.

Podstawą do dokonywania odpisów amortyzacyjnych w przypadku odpłatnego nabycia będzie art. 16g ust. 1 pkt 1 w/w ustawy, czyli cena nabycia. Za wartość początkową środków trwałych, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1, w razie odpłatnego nabycia uważa się cenę ich nabycia. Stosownie do art. 16g ust. 3 w/w ustawy, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym wartość poczynionych inwestycji w obcym środku trwałym, powinna być uwzględniona w cenie zakupu środka trwałego, co daje prawo do powiększenia wartości początkowej nabytego (własnego) środka trwałego o wartość niezamortyzowanej jeszcze inwestycji w obcym obiekcie, tj. sumę nakładów inwestycyjnych poniesionych przed nabyciem środka trwałego pomniejszoną o dokonane odpisy amortyzacyjne.
Zatem jednoczesne dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od zakupionego środka trwałego oraz od inwestycji w obcym środku trwałym jest działaniem nieprawidłowym, które nie znajduje podstawy prawnej.
W świetle powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 05.06.2007r. - jest nieprawidłowe, stąd też postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa.