POSTANOWIENIE
Na podstawie przepisu art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2007 r. (do tut. Organu podatkowego wpłynął w dniu 4 kwietnia 2007 r.) o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia wydatków związanych z pozyskiwaniem nowych, zagranicznych rynków zbytu – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 kwietnia 2007 r. do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Spółka przedstawiając stan faktyczny informuje, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji leków i wyrobów farmaceutycznych, które sprzedawane są na rynku krajowym i rynkach zagranicznych. Warunkiem rozpoczęcia sprzedaży wyrobów farmaceutycznych na terenie każdego kraju jest obowiązek uzyskania pozwolenia na dopuszczenie tych wyrobów do obrotu. Wnioskodawca przystępując do procesu rejestracji produktów, dokonuje rozpoznania rynku w danym kraju, polegającego na zebraniu informacji, umożliwiających poszerzenie rynku zbytu na oferowane produkty. W związku z powyższym Podatnik ponosi następujące koszty:
- koszty delegacji pracowników Spółki,
- koszty poszukiwania odbiorców poprzez składanie stosownych ofert,
- koszty tłumaczenia umów oraz dokumentów Spółki,
- koszty próbek produktów farmaceutycznych.
W przypadku pozytywnego rozpoznania rynku, Wnioskodawca przystępuje do procesu rejestracji wybranych produktów w Urzędzie Rejestracyjnym danego kraju. W trakcie procesu rejestracyjnego ponoszone są koszty określone ogólnie jako koszty procesu rejestracji.
W związku z powyższym Spółka wnosi zapytanie, czy wydatki związane z rozpoznawaniem danego rynku oraz koszty procesu rejestracji produktów Społka powinna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia czy też w dacie osiągnięcia pierwszego przychodu ze sprzedaży produktów na terenie danego kraju?
Zdaniem Podatnika zarówno koszty związane z rozpoznaniem nowego rynku zbytu jak i koszty związane z procesem rejestracji produktów należy uznać jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.
Oceniając powyższe stanowisko, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że jest ono prawidłowe.
Konstrukcja kosztów uzyskania przychodów, określona w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), oparta jest na klauzuli generalnej, która stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Warunkiem uznania wydatków za koszt uzyskania przychodów jest występowanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem. Obowiązkiem podatnika jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego ust. 1 art. 15 ustawy podatkowej, a także właściwe udokumentowanie tego wydatku.
Natomiast ustalenia dotyczące daty, w jakiej dany wydatek można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, są ściśle związane z charakterem poniesionego wydatku. Wszelkie wydatki ponoszone przez podatnika można bowiem zakwalifikować jako bezpośrednie, tj. prowadzące wprost do uzyskania przychodu, a także pośrednie, związane z funkcjonowaniem firmy jako całości (tzw. koszty ogólnozakładowe). Podział ten znajduje odzwierciedlenie w przepisach art. 15 ust. 4 i 4d ustawy, które nakazują – co do zasady - odnosić koszty bezpośrednie do kosztów uzyskania przychodów w chwili powstania przychodu, zaś inne niż bezpośrednie - w momencie ich poniesienia. Wydatki omówione w zapytaniu Spółki należą bezsprzecznie do kosztów innych niż bezpośrednie, jako że dotyczą i poprzedzają otwarcia nowego rynku zbytu. Wobec powyższego należy względem nich stosować zasadę określoną w art. 15 ust. 4d ustawy, a więc w momencie ich poniesienia. Należy jednak mieć na względzie, iż w przypadku kosztów innych niż bezpośrednie dotyczących okresu przekraczającego rok podatkowy, kiedy nie jest możliwe ustalenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, będą one stanowić koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
W świetle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego sprawy, Organ podatkowy podziela stanowisko Wnioskodawcy, iż zarówno koszty związane z rozpoznaniem nowego rynku zbytu jak i koszty związane z procesem rejestracji produktów należy uznać jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.
Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.