Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 12.03.2007 r. (data wpływu do tut. Urzędu 14.03.2007 r.), uzupełnionego pismem z dnia 19.04.2007 r. (data wpływu do US 20.04.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawach czy:
- czynności polegające na głoszeniu kazań i wypowiedzi na konferencjach religijnych – w ramach nauczania Kościoła podlegają ustawie o podatku od towarów i usług – nie podziela Pana stanowiska w sprawie,
- czynności polegające na udzielaniu porad duszpasterskich, w tym duszpasterskoprawnych zwolnione są od podatku od towarów i usług – podziela Pana stanowisko w sprawie,
- w ewidencji sprzedaży powinien Pan wykazywać obroty z tytułu wykonywania czynności, o których mowa wyżej - nie podziela Pana stanowiska w sprawie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że jest Pan podatnikiem podatku ryczałtowego od posług świadczonych przez osoby duchowne, nie będące wikariuszami ani proboszczami. Głosi Pan kazania i wypowiedzi na konferencjach oraz udziela porad duszpasterskich, w tym duszpasterskoprawnych. Jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług z racji wynajmowania lokalu użytkowego.

Podaje Pan, że w/w czynności są wykonywaniem przez Pana, jako osobę duchowną posług religijnych i misyjnych, należących do zadań Kościoła Katolickiego i są to czynności w zakresie realizacji celów:
a) oświatowo-wychowawczych i naukowych – kazania, konferencje są indywidualnymi wypowiedziami osoby duchownej, w ramach nauczania Kościoła, które nie podlegają jurysdykcji prawnej, w tym podatkowej Państwa, lecz Kościoła,
b) humanitarne i opiekuńcze – przez porady duszpasterskie (jak należy układać życie zgodnie z prawem Kościoła, aby można prowadzić życie sakramentalne, jak radzić sobie w dramatycznych sytuacjach życiowych), które nazywa Pan czasem duszpasterskoprawnymi, gdyż pomagają one stosować wymagania prawa kanonicznego dla ułatwienia zbawienia,
c) charytatywno-opiekuńcze, gdyż często udziela Pan w/w pomocy bezpłatnie osobom ubogim i niezamożnym.

Pana zdaniem – udzielanie porad duszpasterskich, w tym duszpasterskoprawnych zwolnione jest od podatku od towarów i usług jako wymienione w poz. 15 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast głoszenie kazań i wypowiedzi na konferencjach religijnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym uważa Pan, że nie powinien wykazywać obrotu z tytułu wykonywania tych czynności w ewidencji sprzedaży. W Pana przypadku ewidencja ta powinna służyć tylko i wyłącznie do wykazywania sprzedaży opodatkowanej, tj. najmu lokalu użytkowego.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podlega m. in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle wyżej cytowanych przepisów czynności polegające na głoszeniu kazań i wypowiedzi na konferencjach – w ramach nauczania Kościoła oraz udzielanie porad duszpasterskich, w tym duszpasterskoprawnych, są świadczeniem usług. Mieszczą się zatem w katalogu usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwolnione są od podatku od towarów i usług usługi wymienione w załączniku nr 4 do wyżej cytowanej ustawy. W poz. 15 w/w załącznika wymieniono usługi wykonywane przez duchownych oraz osoby zakonne kościołów i innych związków wyznaniowych – wyłącznie w zakresie realizacji celów humanitarnych, charytatywno-opiekuńczych, naukowych i oświatowo-wychowawczych, opieki medycznej.

W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że wykonywane przez Pana czynności realizują cele oświatowo-wychowawcze i naukowe (głoszenie kazań i wypowiedzi na konferencjach) oraz humanitarne i opiekuńcze (porady duszpasterskie, w tym duszpasterskoprawne).

Zatem, na podstawie wyżej powołanych przepisów, głoszenie kazań i wypowiedzi na konferencjach – w ramach nauczania Kościoła oraz udzielanie porad duszpasterskich, w tym duszpasterskoprawnych zwolnione jest od podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 109 ust. 3 w/w ustawy podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

W myśl wyżej cytowanego przepisu, winien Pan, jako zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług, ewidencjonować w ewidencji sprzedaży obroty z tytułu sprzedaży zwolnionej i wykazywać je w deklaracji dla podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.

Stosownie do art. 222, w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zażalenie na postanowienie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.