P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 § 1 i art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem XXXX złożonym w piśmie z dnia 29.12.2006r. (data wpływu do Urzędu – 03.01.2007r.), uzupełnionym pismami z dnia 05.01.2007r. oraz z dnia 17.01.2007r.

postanawiam

udzielając interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, stosownie do art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, uznać przedstawione przez Spółkę stanowisko w zakresie sposobu rozliczania ubytków z tytułu transportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.01.2007r. do Naczelnika Urzędu Celnego I w Warszawie wpłynął wniosek XXXX (zwanej dalej Spółką) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi składy podatkowe, w których podczas produkcji, magazynowania, przyjmowania i wydawania produktów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy powstają ubytki i niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych. W Spółce powstają także ubytki transportowe, tj. ubytki wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałe w trakcie przemieszczania towarów pomiędzy składami podatkowymi. Zapytanie dotyczy ubytków powstających dla takich towarów jak paliwa ciekłe i gaz skroplony.

Spółka uzyskała decyzje w sprawie ustalenia norm dopuszczalnych ubytków dla poszczególnych wyrobów i dokonywanych czynności (produkcja, przyjęcie, magazynowanie, wydanie, transport).

Spółka informuje, że w sprawach, których dotyczy niniejszy wniosek nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa oraz postępowanie przed sądem administracyjnym.

Pytanie Podatnika: Czy przedstawiona przez Spółkę metodologia rozliczania ponadnormatywnych ubytków powstałych z tytułu transportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy jest prawidłowa?

Stanowisko Podatnika:

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o akcyzie, opodatkowaniu akcyzą podlegają ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałe w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu. Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy ubytki lub niedobory powstające podczas czynności, o których mowa w ust. 1, do wysokości ustalonej przez właściwego naczelnika urzędu celnego dla danego podatnika akcyzy.

Na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników akcyzy, z urzędu lub na wniosek podatnika:

1) normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstających w czasie czynności, o których mowa w ust. 1, w wysokości nie wyższej niż określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 6,

2) dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, w przypadku ich zużycia do wytwarzania innych wyrobów.

Zgodnie z art. 5 ust. 4 ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego ustalajac normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne normy zużycia, o których mowa w ust. 3 uwzględnia:

1) rodzaj produkowanych wyrobów;

2) specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, o których mowa w ust. 1;

3) technologię produkcji wyrobów.

Minister Finansów rozporządzeniem w sprawie ubytków określił w załączniku nr 4 maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające podczas produkcji, magazynowania lub przewozu paliw ciekłych.

Na podstawie § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie ubytków przez ubytki paliw ciekłych rozumie się straty, które powstają w czasie produkcji, magazynowania lub przewozu a także podczas wykonywania niezbędnych czynności i operacji technologicznych oraz straty powstałe podczas wydawania i przyjęcia tych wyrobów.

Stosownie do § 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2006r. Nr 72 poz. 500 z późn. zm.), zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstałe w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu, wskutek zdarzenia losowego, siły wyższej lub innego zdarzenia wyłączającego bezprawność lub winę podatnika w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym w przypadku ubytków lub niedoborów wyrobów akcyzowych zharmonizowanych obowiązek podatkowy powstaje z dniem ich powstania, a jeżeli tego dnia nie można ustalić – z dniem ich stwierdzenia przez uprawniony organ.

Zdaniem Spółki ubytki z tytułu transportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych należy obliczać od każdego transportu i rozliczać na bazie miesięcznej. W szczególności dla stwierdzenia, czy rzeczywiste ubytki dotyczące transportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych przekroczyły normy określone w decyzji wydanej przez Naczelnika Urzędu Celnego należy:

a) w odniesieniu do każdego transportu udokumentowanego ADT sprawdzić różnicę pomiędzy ilością wyrobów akcyzowych zadeklarowaną przez Spółkę jako ,,wysłane”, a ilością wyrobów zadeklarowanych przez odbiorcę jako ,,otrzymane”,

b) dla każdej dostawy obliczone ubytki porównać z wielkością normy dopuszczalnych ubytków odniesioną do ilości wyrobów zadeklarowanych przez Spółkę jako ,,wysłane”,

c) w przypadku jeśli wielkość ubytków przekroczy dopuszczalną normę, wówczas należy opodatkować się akcyzą na powstałej różnicy; kwotę należnej akcyzy należy uiszczać w ramach wpłat dziennych w ciągu 25 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego oraz wykazywać w miesięcznej deklaracji AKC-3. Obowiązek podatkowy przypada na dzień stwierdzenia ubytku przez uprawniony podmiot, tj. na dzień potwierdzenia odbioru towaru na karcie 3 ADT.

Zdaniem Spółki powyższa metodologia pozwala w sposób prosty i zwięzły stwierdzić powstanie ubytków ponadnormatywnych.

Zdaniem Spółki kwestia rozliczania ubytków pod kątem podatku akcyzowego dotyczy strat (braków) rzeczywistych w odróżnieniu od strat (braków) pozornych wynikających z wpływu temperatury na zmianę objętości wyrobu. Straty pozorne pozostają bez wpływu na rozliczenia akcyzy.

Zgodnie z art. 64 ustawy o akcyzie podstawą opodatkowania paliw silnikowych i olejów opałowych jest liczba litrów gotowego wyrobu w temperaturze 150C, a w przypadku ciężkich olejów opałowych, gazu płynnego i metanu jest liczba kilogramów gotowego wyrobu. W konsekwencji braki (straty) pozorne nie powinny być brane pod uwagę przy określaniu ubytków i niedoborów podlegających opodatkowaniu akcyzą, gdyż wszelkie ilości paliwa na poszczególnych stadiach produkcji i obrotu paliwami powinno określać się w temperaturze referencyjnej 150C.

Naczelnik Urzędu Celnego I w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wyjaśnia:

Stosownie do treści art. 14 ust. 3 Dyrektywy Rady nr 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992r. dotyczącej ustaleń w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów podlegających podatkowi akcyzowemu, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania podatek za ubytki ponadnormatywne będzie nakładany na podstawie stawek stosowanych w zainteresowanym Państwie Członkowskim w momencie wystąpienia ubytków, należycie ustalonych przez właściwe władze, lub w razie potrzeby, w momencie stwierdzenia ubytków.

W krajowym porządku prawnym kwestia ubytków została uregulowana w art. 5 ustawy i w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 25 marca 2004r. w sprawie wysokości maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, a także szczegółowych zasad i terminów ogłaszania norm dopuszczalnych ubytków oraz norm zużycia takich wyrobów (Dz. U. Nr 63, poz. 585), zwanym dalej rozporządzeniem w sprawie ubytków.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy zwalnia się od akcyzy ubytki lub niedobory wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstające podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, tj. w czasie produkcji, magazynowania, przerobu, zużycia lub przewozu, do wysokości ustalonej przez właściwego naczelnika urzędu celnego dla danego podatnika akcyzy.

Stosownie do art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego ustala dla poszczególnych podatników akcyzy, z urzędu lub na wniosek podatnika, normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych zharmonizowanych powstających w czasie wykonywania czynności, o których mowa wyżej, w wysokości nie wyższej niż określone w powołanym rozporządzeniu.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia ustala się maksymalne normy dopuszczalnych ubytków, powstających w czasie produkcji, magazynowania, lub przewozu paliw ciekłych i gazu skroplonego, w wysokości określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia. Stosownie do ust. 2 tego paragrafu przez ubytki paliw ciekłych rozumie się straty, które powstają m.in. w czasie przewozu tych wyrobów. Minister Finansów rozporządzeniem w sprawie ubytków określił w załączniku nr 4 maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające podczas produkcji, magazynowania lub przewozu paliw ciekłych i gazu skroplonego.

Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające podczas przewozu paliw ciekłych, liczone w stosunku do wysłanej ilości tych wyrobów, wynoszą:

1) w cysternach samochodowych - 0,10%;

2) w cysternach kolejowych - 0,5%;

3) w innych naczyniach służących do transportu - 0,04% za każdy dzień przewozu, przy czym dzień wysłania i dzień przyjęcia przesyłki liczy się jako jeden dzień przewozu paliw ciekłych.

W przypadku przelewu paliw ciekłych do innych naczyń podczas przewozu naturalny ubytek nie może przekroczyć 0,20% ilości przelanej.

Naczelnik Urzędu Celnego I w Warszawie podziela stanowisko Spółki, iż ubytki z tytułu transportu wyrobów akcyzowych zharmonizowanych należy obliczać oddzielnie dla każdego transportu, a obowiązek podatkowy powstaje z dniem stwierdzenia nadmiernego ubytku przez uprawniony podmiot, tj. w dniu odbioru towaru w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Kwotę należnej akcyzy należy uiszczać w ramach wpłat dziennych w okresie 25 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego oraz wykazywać w deklaracji AKC-3.

W związku z powyższym stanowisko podatnika należy uznać za prawidłowe.

Powyższej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz o stan prawny wynikający z przepisów podatkowych obowiązujących w dniu jej datowania. Odpowiedź jest zgodna z obowiązującym stanem prawnym tylko w przypadku przedstawienia przez Stronę rzeczywistego stanu faktycznego sprawy.