INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 sierpnia 2012r. (data wpływu 24 sierpnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług dostarczania personelu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usług dostarczania personelu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest częścią francuskiej firmy (100% udziałowiec Spółki polskiej), która wchodzi w skład Grupy zrzeszającej czołówkę firm światowych z branży aerokosmicznej. Spółka rozpoczęła działalność w sierpniu 2011 roku i stale ją rozwija. Produkuje najwyższej jakości części do silników lotniczych.

W ramach współpracy w zakresie produkcji Spółka wysyła swoich pracowników do pracy w firmie francuskiej. Są to osoby posiadające odpowiednią wiedzę i doświadczenie niezbędne przy realizacji zleconych zadań. Pracownicy w okresie oddelegowania pozostają w stosunku pracy ze Spółką polską jednak wykonują pracę na rzecz podmiotu francuskiego. Wszelkie obowiązki pracownicze określone w polskim prawie, w tym także obowiązek wypłaty wynagrodzenia i ewentualnych dodatków do wynagrodzenia, spoczywają na Spółce polskiej. W czasie wykonywania zadań zleconych przez Spółkę francuską oddelegowani pracownicy pozostają pod jej kontrolą i nadzorem. Ponadto pracownicy wykonują zadania zlecone przez Spółkę w miejscu przez ten podmiot wyznaczonym, stosownie do potrzeb określonego zadania. W związku z świadczeniem, podmiot francuski zobowiązał się do zwrotu poniesionych przez Spółkę polską kosztów dotyczących oddelegowania pracowników. Zgodnie z porozumieniem pomiędzy podmiotami firma francuska zwraca Spółce polskiej koszty pracownicze związane z oddelegowaniem. Wynagrodzenie należne Spółce obejmuje wszystkie koszty związane z zatrudnieniem oddelegowanych pracowników (w tym wynagrodzenie należne pracownikom za pracę, składki na ubezpieczenie społeczne, zasiłki, koszty używania sprzętu biurowego itp.). Wymienione koszty Spółka polska nie powiększa o marże.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy oddelegowanie pracowników Wnioskodawcy do pracy w Spółce we Francji będącej jedynym udziałowcem Wnioskodawcy, stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatek będzie rozliczała firma z kraju UE na zasadzie reverse charge...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2011, Nr 177, poz. 1054) (dalej ustawa o VAT) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1 a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W art. 2 pkt 22 ustawy o VAT zostało zdefiniowane pojecie sprzedaży, przez którą rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów

Art. 5 ust. 1 wymienionej ustawy określa zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a mianowicie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotową dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast towarem w rozumieniu ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art 2 pkt 6 ustawy o VAT)

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wprowadza definicję świadczenia usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, a mianowicie jest to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U.2008.207.1293) pod pojęciem usług rozumie się:

• wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarczych prowadzących działalność o charakterze produkcyjnym, tzn. usługi dla celów produkcji nietworzące bezpośrednio nowych dóbr materialnych,
• wszelkie czynności świadczone na rzecz jednostek gospodarki narodowej oraz na rzecz ludności, przeznaczone dla celów konsumpcji indywidualnej, zbiorowej i ogólnospołecznej.
  
  

Przywołany art. 8 ustawy o VAT wprowadza definicję świadczenia usług na potrzeby opodatkowania VAT. Jest to jedna z dwóch podstawowych czynności podlegających opodatkowaniu, aczkolwiek w art. 5 ust. 1 wymieniono aż sześć różnych rodzajów tych czynności. Zalicza się do nich: odpłatną dostawę towarów lub świadczenie usług, import i eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Nie jest to jednak wyliczenie wyczerpujące. Do czynności podlegających opodatkowaniu należy zaliczyć także czynności wymienione w art. 15 ust. 3c: odpłatne przekazywanie towarów oraz świadczenie usług między jednostkami organizacyjnymi osoby prawnej, które zostały – zgodnie z art. 15 ust. 3b – zarejestrowane jako odrębni od osoby prawnej podatnicy VAT.

Odpłatne świadczenie usług stanowi dopełnienie odpłatnej dostawy towarów w tym sensie, że opodatkowanie tych dwóch czynności powinno zapewniać powszechność opodatkowania. Dopełniający charakter świadczenia usług w stosunku do dostawy towarów wynika z definicji tego pojęcia, przyjętej zarówno w VI dyrektywie, jak i w ustawie o VAT. Zgodnie z art. 6 ust. 1 VI Dyrektywy świadczenie usług oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 5 VI Dyrektywy.

Wystąpienie świadczenia, o którym mowa w art. 8 ust. 1, nie oznacza, że od takiego świadczenia należy zapłacić podatek od towarów i usług. Świadczenie usług będzie podlegać opodatkowaniu, jeśli zostaną spełnione jeszcze przynajmniej trzy dodatkowe warunki. Świadczenie to musi być:

• odpłatne (wykonane za wynagrodzeniem),
• wykonane na terytorium Polski,
• wykonane przez podmiot, który wykonuje je w ramach własnej działalności gospodarczej.
  
  

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT zawiera sformułowanie, że przez świadczenie usług należy rozumieć „każde świadczenie (...)”. Pozornie mogłoby się wydawać, że jeszcze szerzej świadczenie usług jest definiowane w art. 6 ust. 1 VI Dyrektywy, w którym mowa jest o „każdej transakcji", która nie stanowi dostawy towarów. Tak szerokie sformułowanie zakresu świadczenia usług wynika z założeń, które wiązały się ze wspólnym systemem podatku od wartości dodanej. Opodatkowaniu powinny podlegać wszystkie transakcje, które są wykonywane w ramach działalności gospodarczej, z wyjątkiem tych przypadków, które są wprost zwolnione (wyłączone) z opodatkowania na podstawie innych przepisów VI Dyrektywy. Jednakże pojęcie „transakcja” powinno oznaczać każdą czynność lub zachowanie, w którym biorą udział przynajmniej dwie strony i które wpływa na sytuację faktyczną lub prawną stron lub w jakikolwiek inny sposób oddziałuje na strony biorące udział w tej czynności lub zachowaniu. Znaczenie użytego w VI Dyrektywie słowa „transakcja” sprowadza się, zatem do odpowiadającego mu w ustawie o VAT świadczenia.

Zdaniem Spółki oddelegowanie pracowników to pracy w Spółce francuskiej stanowi świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Wykonywane przez Spółkę czynności polegające na udostępnianiu za wynagrodzeniem personelu stanowią usługę dostarczania (oddelegowania) personelu. Najistotniejszy, dla potrzeb uznania danej usługi za usługę dostarczania (oddelegowania) personelu pozostanie więc faktyczny charakter świadczonej usługi. Pojęcie usług „dostarczania (oddelegowania) personelu” należy rozpatrywać szeroko i w celu zaklasyfikowania określonych usług do tego typu usług każdorazowo analizować faktyczny charakter świadczonej usługi. W ocenie Spółki dla ustalenia faktycznego charakteru świadczonych przez nią usług istotne znaczenie mają następujące fakty:

• przedmiotem Umowy jest udostępnienie za wynagrodzeniem personelu, tj. oddelegowanie przez spółkę pracownika w celu wykonywania zadań i prac zleconych przez Usługobiorcę, a nie samodzielne wykonywanie przez Spółkę tych zadań i prac,
• oddelegowany pracownik zatrudniony jest przez Spółkę, tj. przez podmiot delegujący,
• wynagrodzenie ze stosunku pracy wypłacane jest pracownikowi przez Spółkę, tj. przez podmiot delegujący,
• pracownik pozostaje w trakcie oddelegowania pod kontrolą i nadzorem Usługobiorcy, jako podmiotu przyjmującego oddelegowanego pracownika,
• Spółka ponosi ryzyko związane z oddelegowaniem odpowiednio wykwalifikowanego pracownika; nie ponosi ona natomiast odpowiedzialności ani ryzyka z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania zadań powierzonych przez Usługobiorcę oddelegowanemu pracownikowi,
• kwota należna Spółce z tytułu usług świadczonych w ramach umowy, ustalona jest w oparciu o koszty ponoszone przez Spółkę w związku z oddelegowaniem pracownika w celu wykonywania zadań zleconych przez Usługobiorcę.
  
  

W przypadku świadczenia przez Spółkę omawianych usług na rzecz Usługobiorcy, miejscem świadczenia tych usług będzie co do zasady miejsce, w którym Usługobiorca posiada swoją siedzibę (tj. terytorium Francji), o czym stanowi art. 28b ust. 1 ustawy VAT. Tym samym, świadczenie omawianych usług przez Spółkę na rzecz Usługobiorcy będzie pozostawało poza zakresem opodatkowania VAT w Polsce. Jednocześnie obrotem jaki należy przyporządkować omawianej transakcji będzie łączna kwota należna Spółce z tytułu świadczonych usług.

W zakresie fakturowania czynności będącej przedmiotem zapytania w związku z powyższym należy odpowiednio zastosować par. 26 rozporządzenia ministra finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U.2011, Nr 68, Poz. 360).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej zwana ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdzie przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 8 ust. 1 i ust. 2a ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko na zasadzie uznania za usługę każdej odpłatnej czynności która nie stanowi dostawy towarów. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca świadczy usługę dostarczenia personelu, na rzecz firmy z Francji.

W przypadku świadczenia usług, bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 w Dziale IV dot. miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   • podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   • osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wynika z wniosku firma francuska jest producentem z branży aerokosmicznej tym samym należy ją uznać za podatnika w ww. rozumieniu.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Jak stanowi art. 28b ust. 2 ustawy w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z faktem, że dla usług oddelegowania personelu prawodawca nie przewidział szczególnego miejsca świadczenia to przy określaniu tego miejsca zajdzie zastosowanie powyższa zasada ogólna zgodnie, z którą miejsce świadczenia, a tym samym opodatkowania usługi powiązane jest miejscem odbioru (konsumpcji) tej usługi.

Inaczej mówiąc niezależnie od tego w jakim państwie będą wykonywane ww. czynności przez Wnioskodawcę na rzecz swego kontrahenta, w świetle ww. przepisów, nie będą one opodatkowane w Polsce albowiem świadczona usługa dla której miejsce świadczenia uznaje się państwo nabywcy będzie podlegała opodatkowaniu w tym państwie.

Analizując powyższe należy stwierdzić, iż świadczenie dostarczenia personelu przez Wnioskodawcę na rzecz firmy francuskiej która, spełnia definicję podatnika z art. 28a, ustawy, będzie opodatkowane zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy w miejscu siedziby usługobiorcy ewentualnie w kraju w którym nabywca ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej jeżeli usługa jest świadczona dla tego miejsca. Tym samym nie będzie ona podlegała opodatkowaniu w kraju.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów lub świadczenia usług, dokonywanych przez podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT czynni lub zwolnieni, jeżeli miejscem opodatkowania tych czynności jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego i dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze – art. 106 ust. 2 ustawy.

Kwestie wystawiania faktur szczegółowo reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 26 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, § 7-22 i § 25 stosuje się odpowiednio do faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy wystawiający fakturę nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Faktury, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać dane określone w § 5, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem – § 26 ust. 2 rozporządzenia.

Stosownie do § 26 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca lub
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.
   
   

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Spółka jest zobowiązana wystawiać fakturę dokumentującą wykonaną usługę, zgodnie z art. 106 ust. 2 ustawy. Na fakturze tej Spółka nie musi wykazywać stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem natomiast faktura ta winna zawierać jedną z ww. adnotacji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.