Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-271/12-2/AWa
z 13 czerwca 2012 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP1/443-271/12-2/AWa
Data
2012.06.13
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Procedury szczególne --> Szczególne procedury dotyczące drobnych przedsiębiorstw --> Drobni przedsiębiorcy
Słowa kluczowe
geodezja
usługi doradcze
zwolnienia podmiotowe
Istota interpretacji
Czy w przypadku, gdy podatnik w ramach prowadzonej przez siebie działalności nie będzie wykonywał żadnych usług w zakresie doradztwa ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, od chwili rozpoczęcia działalności, do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży?
Wniosek ORD-IN 744 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2012 r. (data wpływu: do Izby Skarbowej w Poznaniu 20 marca 2012 r., do Biura KIP w Lesznie 23 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 20 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Wnioskodawca w dniu 1 marca 2012 r. rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej. W trakcie składania wniosku o rejestrację działalności gospodarczej Zainteresowany został zobligowany do podania kodu określającego działalność gospodarczą wg Polskiej Klasyfikacji Działalności. Została ona wpisana za numerem 71.12.Z, tj. „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”. Wybór tego grupowania był podyktowany faktem, że w obowiązującej wersji Polskiej Klasyfikacji Działalności dla usług geodezyjnych nie ma innego właściwego, samodzielnego numeru PKD, niezwiązanego z doradztwem technicznym. Wnioskodawca podnosi, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne przez prace geodezyjne rozumie się projektowanie, wykonywanie pomiarów geodezyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych, dokonywanie obliczeń, sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a także zakładanie i aktualizowanie baz danych, pomiary i opracowania fotogrametryczne, grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane z realizacją zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji w terenie, a zatem działalność pozbawioną cech doradztwa. Zainteresowany w trakcie wykonywania działalności gospodarczej będzie wykonywał wyłącznie usługi geodezyjne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne. Nie będzie wykonywał żadnej usługi w zakresie doradztwa. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy w przypadku, gdy podatnik w ramach prowadzonej przez siebie działalności nie będzie wykonywał żadnych usług w zakresie doradztwa ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, od chwili rozpoczęcia działalności, do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży... Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszym roku prowadzenia działalności Zainteresowany ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT do dnia, w którym jego sprzedaż nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży. W kolejnych latach Zainteresowany ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT do dnia, w którym wartość jego sprzedaż nie przekroczy kwoty podanej w tym przepisie. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również;
Według art. 8 ust. 3 ustawy o VAT, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. W myśl art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty określonej w ust 1. Stosownie do art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie. W art. 113 ust 14 pkt 2 ustawy o VAT zawarto delegację ustawową dla ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, odnośnie których nie stosuje się zwolnień, określonych w ust. 1 i 9. Została ona zrealizowana w § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). W załączniku do ww. rozporządzenia zawierającym listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT, w poz. 12 ujęto „doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posłużyć się znaczeniem językowym. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych. Działalność ta polega tylko i wyłącznie na świadczeniu usług geodezyjnych, tj. projektowaniu, wykonywaniu pomiarów geodezyjnych, wykonywaniu zdjęć lotniczych, dokonywaniu obliczeń, sporządzaniu i przetwarzaniu dokumentacji geodezyjnej, a także zakładaniu i aktualizowaniu baz danych, pomiarach i opracowaniach fotogrametrycznych, grawimetrycznych, magnetycznych i astronomicznych związanych z realizacją zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji w terenie. Zainteresowany nie wykonuje żadnych usług w zakresie doradztwa. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, ma on uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT od chwili rozpoczęcia działalności do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy kwoty określonej przepisem art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
W myśl art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r. – zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Na mocy art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. (…) Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1. Natomiast, zgodnie z art. 113 ust. 10, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie. Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia. W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono „Doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego”. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem, użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w dniu 1 marca 2012 r. rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej. W trakcie składania wniosku o rejestrację działalności gospodarczej Zainteresowany został zobligowany do podania kodu określającego działalność gospodarczą wg Polskiej Klasyfikacji Działalności. Została ona wpisana za numerem 71.12.Z, tj. „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”. Wybór tego grupowania był podyktowany faktem, że w obowiązującej wersji Polskiej Klasyfikacji Działalności dla usług geodezyjnych nie ma innego właściwego, samodzielnego numeru PKD, niezwiązanego z doradztwem technicznym. Wnioskodawca podnosi, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne przez prace geodezyjne rozumie się projektowanie, wykonywanie pomiarów geodezyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych, dokonywanie obliczeń, sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a także zakładanie i aktualizowanie baz danych, pomiary i opracowania fotogrametryczne, grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane z realizacją zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji w terenie, a zatem działalność pozbawioną cech doradztwa. Zainteresowany w trakcie wykonywania działalności gospodarczej będzie wykonywał wyłącznie usługi geodezyjne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne. Nie będzie wykonywał żadnej usługi w zakresie doradztwa. Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie wykonuje żadnych usług doradztwa, a jedynie świadczy usługi geodezyjne nie wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r., to przysługuje mu zwolnienie podmiotowe od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług od chwili rozpoczęcia działalności. Przy czym zaznaczyć należy, że zwolnienie to będzie przysługiwało do czasu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w ww. przepisie. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.