Postanowienie

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 21.02.2007 r. wpłynął do tut. urzędu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik zwrócił się z zapytaniem, czy wydatki na imprezy integracyjne pracowników sfinansowane ze środków obrotowych firmy są kosztem uzyskania przychodu z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Podatnik zajął następujące stanowisko:

Integracja pracowników służy poprawieniu efektywności i wydajności pracy, ma to związek z uzyskanymi przychodami w spółce i jednocześnie jest kosztem uzyskania przychodu z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości miejscowej naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola, albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art.16 ust.1.

Jednocześnie jak stanowi art. 16 ust. 1 pkt 45, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Jak wynika ze stanu faktycznego, imprezy integracyjne organizowane przez Podatnika finansowane są ze środków obrotowych, a nie z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

W katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodu dla celów podatkowych, tj. w art. 16 ust. 1, ustawodawca nie wyszczególnia wydatków poniesionych przez podatnika na rzecz pracowników ponoszonych w związku z organizacją spotkania integracyjnego.

Zatem wydatki na imprezy okolicznościowe ponoszone przez Spółkę na rzecz pracowników należy rozpatrywać przy zastosowaniu normy zawartej w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którą aby dany wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu zaistnieć muszą kumulatywnie dwa warunki:
- po pierwsze celem poniesienia wydatku (bezpośrednim lub pośrednim) powinno być osiągnięcie przychodu,
- po drugie wydatek ten nie może być wymieniony w zawartym w art.16 ust.1 katalogu wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, uwzględniając wynikający z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązek szczegółowego dokumentowania zdarzeń gospodarczych - trzecim ustawowym warunkiem uzależniającym możliwość zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe udokumentowanie jego poniesienia.

Ocena czy w konkretnym przypadku pomiędzy poniesieniem kosztu związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwością uzyskania przychodu zachodzi związek przewidziany w art. 15 ust. 1, winna doprowadzić do ustalenia, czy poniesiony wydatek przyczynił się lub mógł się przyczynić do osiągnięcia przez podatnika przychodu z danego źródła. Ustawodawca w omawianym przepisie nie stawia wprost wymogu, by poniesiony koszt przyniósł określony przychód, lecz był poniesiony w celu jego osiągnięcia. Zatem kosztem uzyskania przychodu są uzasadnione racjonalnie i gospodarczo nakłady i wydatki związane z działalnością gospodarczą podatnika, który przez ich poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodów z tego źródła.

Co do zasady wydatki ponoszone przez osobę prawną na rzecz jej pracowników, z nielicznymi wyjątkami, stanowią koszt uzyskania przychodów. Można bowiem w przypadku tych wydatków wskazać na istnienie związku pomiędzy ich poniesieniem, a prowadzoną działalnością tej osoby prawnej. Pracownicy w sposób bezpośredni bądź pośredni przyczyniają się do uzyskiwania przychodów w firmie, w której są zatrudnieni. Organizowane wyjazdy oraz spotkania okolicznościowe sprzyjają integracji załogi oraz wytworzeniu dobrej atmosfery w pracy. Budowanie więzi pomiędzy pracownikami a firmą poprawia motywację do pracy, a w konsekwencji wpływa na wyniki tej pracy, a zatem w sposób pośredni na wielkość osiąganych przez Spółkę przychodów z prowadzonej działalności.

Tym samym wydatki te można uznać za „poniesione w celu osiągnięcia przychodów”, a więc podlegające uznaniu za koszt uzyskania przychodów.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w piśmie Ministerstwa Finansów, w którym stwierdzono, iż „kosztami podatkowymi są również tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych i integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowanie pracowników z pracodawcą (podatnikiem), a przez to zwiększenie efektywności ich pracy.”

Reasumując, poniesione przez Spółkę wydatki na imprezy integracyjne dla pracowników, sfinansowane ze środków obrotowych Spółki, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Pouczenie

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art. 14 a § 4, w związku z art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.