Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)

s t w i e r d z a m że stanowisko Spółki Akcyjnej w upadłości przedstawione we wniosku z dnia 01.02.2007r., który wpłynął w dniu 06.02.2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

W dniu 06.02.2007r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.

• stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę:

We wniosku o wydanie interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego Syndyk Masy Upadłości przedstawił następujący stan faktyczny: „W dniu ****** Sąd Rejonowy w Katowicach Wydział X Gospodarczy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku upadłego – Spółki Akcyjnej z siedzibą w.... W toku prowadzonego postępowania upadłościowego wierzyciele dokonują zgłoszenia przysługujących im wierzytelności, które po zweryfikowaniu umieszczane są przez Syndyka na liście wierzytelności w odpowiednich kategoriach zaspokojenia, stosownie do regulacji art. 342 Prawa upadłościowego i naprawczego. Zgodnie z art. 343 Prawa upadłościowego i naprawczego, Syndyk zaspokaja należności pierwszej kategorii za zgodą sędziego – komisarza w miarę wpływu do masy upadłości stosownych sum; jeżeli należności te w ten sposób nie będą zaspokojone, zostaną zaspokojone w drodze podziału funduszów masy upadłości. Natomiast zgodnie z art. 344 Prawa upadłościowego i naprawczego, jeżeli suma przeznaczona do podziału nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności, należności dalszej kategorii zaspokaja się dopiero po zaspokojeniu w całości należności poprzedzającej kategorii, a gdy majątek nie wystarcza na zaspokojenie w całości wszystkich należności tej samej kategorii, należności te zaspokaja się stosunkowo do wysokości każdej z nich.

Sama specyfika postępowania upadłościowego wskazuje zatem, iż zaspokojenie wszystkich zgłoszonych wierzytelności nie będzie w ramach funduszów masy upadłości możliwe.”

• pytanie Wnioskodawcy:

Syndyk pyta: „czy wartość wierzytelności, które nie zostały zaspokojone w drodze prowadzonego w ramach postępowania upadłościowego podziału masy upadłości stanowi przychód masy upadłości (Syndyka)?”

• stanowisko Wnioskodawcy wsprawie:

„Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wartość zobowiązań jakie nie zostaną uregulowane w prowadzonym postępowaniu w trakcie zaspokajania poszczególnych kategorii wierzytelności z uwagi na niewystarczającą ilość środków nie będzie stanowiła przychodu masy upadłości w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od osób prawnych.

Przychodem są bowiem wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, a do takich nie można zaliczyć wierzytelności, które nie zostały zaspokojone w drodze prowadzonego w ramach postępowania upadłościowego podziału masy upadłości.

Po pierwsze należy bowiem zauważyć, iż w przeciwieństwie do postępowania układowego, w postępowaniu upadłościowym obejmującym likwidację majątku upadłego, którym jest osoba prawna, nie dochodzi co do zasady do umorzenia wierzytelności, chyba, że zostanie w tym przedmiocie zawarte odrębne porozumienie z wierzycielem.

Zgodnie bowiem z art. 264 Prawa upadłościowego i naprawczego „po zakończeniu lub umorzeniu postępowania upadłościowego wyciąg z zatwierdzonej przez sędziego - komisarza listy wierzytelności, zawierający oznaczenie wierzytelności oraz sumy otrzymanej na jej poczet przez wierzyciela, jest tytułem egzekucyjnym przeciwko upadłemu”. Tym samym nieuzyskanie pełnego zaspokojenia w ramach postępowania upadłościowego nie prowadzi do umorzenia czy wygaśnięcia wierzytelności, stąd może być ona dalej dochodzona. Innymi słowy wierzytelności, które z uwagi na niewystarczającą ilość środków nie zostaną uregulowane w prowadzonym postępowaniu w trakcie zaspokajania poszczególnych kategorii wierzytelności nie stanowią wierzytelności umorzonych w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż umorzenie wierzytelności, które nie zostały zaspokojone w postępowaniu upadłościowym, poza przypadkami gdy wynika to wyraźnie z porozumienia z wierzycielem, możliwe jest jedynie co do upadłego, którym jest osoba fizyczna (...).”

Ocena prawna stanowiska pytającego:

W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym wskazać należy, iż zgodnie z art. 264 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.) po zakończeniu lub umorzeniu postępowania upadłościowego wyciąg z zatwierdzonej przez sędziego - komisarza listy wierzytelności, zawierający oznaczenie wierzytelności oraz sumy otrzymanej na jej poczet przez wierzyciela, jest tytułem egzekucyjnym przeciwko upadłemu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodem, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy.

W opisanym stanie faktycznym nie nastąpiło umorzenie niezaspokojonych wierzytelności. Zatem w sytuacji braku umorzenia wierzytelności nie można mówić o powstaniu przychodu na podstawie powołanego powyżej przepisu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem w przypadku spółki akcyjnej będącej upadłym, która nie zawrze odrębnego porozumienia z wierzycielem o umorzeniu jej zobowiązania (np. w formie zwolnienia z długu – art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny - Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), jak również nie zrobi tego syndyk – nie dochodzi do umorzenia wierzytelności w wyniku samego zakończenia bądź umorzenia postępowania upadłościowego.

Należy więc stwierdzić, że stanowisko dotyczące niezaliczania do przychodów wartości wierzytelności, które nie zostały zaspokojone w drodze prowadzonego w ramach postępowania upadłościowego podziału masy upadłości, zaprezentowane przez podatnika jest prawidłowe.

Postanowienie niniejsze - na podstawie art. 143 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu.