P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1, § 4, art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany:

postanowił uznać stanowisko Strony przedstawione w zapytaniu z dnia 05.12.2006r. w zakresie pytania dotyczącego dokumentowania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT, za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 05.12.2006r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek z prośbą o interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług i stanie faktycznym opisanym poniżej.

Stan faktyczny:

Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, iż Strona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi w zakresie projektowania odzieży, dodatków do odzieży, obuwia, biżuterii, mebli, projektowania wzornictwa tkanin. Poza projektowaniem wykonuje zaprojektowaną przez siebie odzież i sprzedaje poprzez agenta, z którym ma podpisaną umowę o współpracy. Umowa z agentem przewiduje stałe pośredniczenie przy zawieraniu przez Stronę umów sprzedaży ubiorów, dodatków do ubiorów zaprojektowanych przez Podatnika, stanowiących jego własność, w ilości i asortymencie wskazanym przez agenta. Agent dokonuje sprzedaży ubiorów, o których mowa powyżej, na zasadach sprzedaży detalicznej poszczególnym klientom lokalu użytkowego położonego w Centrum Handlowo-Usługowym XXX. Umowa zobowiązuje agenta do informowania Strony w terminie do piętnastego (15) dnia każdego miesiąca następującego po miesiącu, którego rozliczenie dotyczy, o ilości sprzedanych w imieniu i na rzecz Podatnika towarów, będących przedmiotem umowy. Ponadto, w terminie do piętnastego (15) dnia każdego miesiąca następującego po miesiącu, którego rozliczenie dotyczy umowa określa wypłatę dla Podatnika kwoty uzyskanej ze sprzedaży towarów, pomniejszonej o wynagrodzenie agenta.

Pytanie Strony:

Jakimi dokumentami księgowymi powinnam udokumentować powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem wnioskodawcy, dokumentowanie powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT powinno odbywać się kserokopią kopii faktury VAT w dniu 30 od dnia wykonania usługi, bądź kserokopią kopii faktury VAT oraz potwierdzeniem płatności za wykonane usługi, jeżeli nastąpiło przed upływem 30 dni od daty wykonania usługi przez agenta.

Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy:

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w treści wniosku, w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z umową agencyjną, gdzie Strona występuje w charakterze zleceniodawcy.

Zgodnie z art. 758 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz.93 ze zm.) przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Oznacza to, że dokonując transakcji agent (zleceniobiorca) cały czas działa w imieniu zleceniodawcy, a zatem sprzedaż dokonywana jest formalnie przez zleceniodawcę nawet, jeżeli w jego imieniu działa agent (zleceniobiorca).

Tutejszy organ podatkowy nie może się zgodzić ze stanowiskiem Strony, ponieważ przedstawione w nim uzasadnienie nie ma zastosowania w stanie faktycznym ani prawnym.

Ustawa o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. z 2004r. nr 54, poz. 535 ze zm.) zakłada w art. 19 ust. 1, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem m.in. ust. 2-21.

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik wydaje towar podmiotowi, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt. 4 (tj. prowadzącemu przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającemu funduszami inwestycyjnymi, agentowi, zleceniobiorcy lub innej osobie świadczącej usługi o podobnym charakterze), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania przez podatnika zapłaty za wydany towar, nie później jednak niż w terminie 30 dni, licząc od dnia wykonania usługi przez ten podmiot.

Agent działający na podstawie umowy agencyjnej wystawia odbiorcy końcowemu po dokonaniu sprzedaży towaru fakturę VAT w imieniu i na rachunek dostawcy (zleceniodawcy).

Należy stwierdzić, że w opisanym przypadku moment wystawienia faktury VAT (przez agenta w imieniu i na rachunek Strony) nie jest równoznaczny z momentem powstania obowiązku podatkowego, który powstaje zgodnie z art. 19 ust. 3 ustawy o podatku VAT.

Podatnik podatku od towarów i usług jest obowiązany wystawić fakturę VAT, zgodnie z zasadami określonymi w art. 106 ww. ustawy. Kopie faktur VAT zgodnie z § 23 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798) Podatnik jest obowiązany przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. z 2004r. nr 54, poz. 535 ze zm.) nie nakładają na Podatnika obowiązku dokumentowania określonymi dokumentami księgowymi momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT. Jednak aby dokonać rozliczenia podatku od towarów i usług należy prawidłowo określić moment powstania obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym, powstanie obowiązku podatkowego w podatku VAT należałoby dokumentować:

a) potwierdzeniem otrzymania zapłaty za towar sprzedany przez agenta,

b) jeżeli nie nastąpiła zapłata za wydany towar, potwierdzeniem otrzymania przez Podatnika zestawienia sprzedaży dokonanej przez agenta za miniony okres (dzień otrzymania zestawienia należy uznać, zgodnie z zawartą umową agencyjną za moment wykonania usługi przez agenta i od tego dnia należy liczyć okres 30 dni, o którym mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług).

Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący na dzień złożenia wniosku (05.12.2006r.).

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże ona natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy. W przypadku uwzględnienia przez podatnika tej interpretacji ma zastosowanie art. 14c ustawy – Ordynacja podatkowa.